Narodowa Partia Robotnicza: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Grafika:Kubina Teodor 1.jpg|150px|left|ks. Teodor Kubina|thumb]] | |||
Narodowa Partia Robotnicza - była centrową partią polityczną utworzoną w 1920 roku na terenie nowo odrodzonego państwa Polskiego. Powstała przez połączenie Narodowego Związku Robotniczego i Narodowego Stronnictwa Robotników, które działały na ziemiach dawnego zaboru pruskiego. Występowała w obronie interesów ludzi pracy, głosiła solidaryzm klasowy, nie była jednak socjalistyczna ani komunistyczna. Po przewrocie majowym w 1926 roku w partii nastąpił podział na NPR-Lewicę (popierającą J. Piłsudskiego) i drugą część, która zasiliła szeregi Centrolewu. W 1937 roku połączyła się z [[Chrześcijańska Demokracja|Chrześcijańską Demokracją]] i doszło do utworzenia [[Stronnictwo Pracy|Stronnictwa Pracy]]. | Narodowa Partia Robotnicza - była centrową partią polityczną utworzoną w 1920 roku na terenie nowo odrodzonego państwa Polskiego. Powstała przez połączenie Narodowego Związku Robotniczego i Narodowego Stronnictwa Robotników, które działały na ziemiach dawnego zaboru pruskiego. Występowała w obronie interesów ludzi pracy, głosiła solidaryzm klasowy, nie była jednak socjalistyczna ani komunistyczna. Po przewrocie majowym w 1926 roku w partii nastąpił podział na NPR-Lewicę (popierającą J. Piłsudskiego) i drugą część, która zasiliła szeregi Centrolewu. W 1937 roku połączyła się z [[Chrześcijańska Demokracja|Chrześcijańską Demokracją]] i doszło do utworzenia [[Stronnictwo Pracy|Stronnictwa Pracy]]. | ||
Wersja z 22:53, 25 wrz 2014
Narodowa Partia Robotnicza - była centrową partią polityczną utworzoną w 1920 roku na terenie nowo odrodzonego państwa Polskiego. Powstała przez połączenie Narodowego Związku Robotniczego i Narodowego Stronnictwa Robotników, które działały na ziemiach dawnego zaboru pruskiego. Występowała w obronie interesów ludzi pracy, głosiła solidaryzm klasowy, nie była jednak socjalistyczna ani komunistyczna. Po przewrocie majowym w 1926 roku w partii nastąpił podział na NPR-Lewicę (popierającą J. Piłsudskiego) i drugą część, która zasiliła szeregi Centrolewu. W 1937 roku połączyła się z Chrześcijańską Demokracją i doszło do utworzenia Stronnictwa Pracy.
Późniejszy biskup częstchowski ks. Teodor Kubina w drugiej połowie 1919 roku wstąpił w szeregi Narodowej Partii Robotniczej. Był członkiem naczelnych władz śląskiej dzielnicy tej partii.
Bibliografia
Słownik Encyklopedyczny, Historia, Wrocław 2000; M. Paździora, Górnośląska Narodowa Partia Robotnicza po zamachu majowym 1926-1937, Katowice 1975; Śląsk a czynniki zewnętrzne w XIX-XX ,Wrocław 1992;