Myszor Wincenty

Z e-ncyklopedia
Wersja z dnia 11:03, 2 sty 2020 autorstwa Mira (dyskusja | edycje) (uzupełnienie)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Myszor Wincenty (1941-2017), dziekan Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Śląskiego

Wtl 3.jpg

Urodził się 22 maja 1941 w Chełmie Śląskim w rodzinie Wilhelma i Antoniny z d. Ryszka. Po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego im. T. Kościuszki w Mysłowicach, w 1959 roku rozpoczął studia teologiczne w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk bpa Herberta Bednorza 6 czerwca 1965 w katowickiej katedrze Chrystusa Króla. W latach 1965-1967 był wikariuszem w parafii św. Jana i Pawła w Katowicach-Dębie. W latach 1965-1970 odbył studia specjalistyczne, najpierw na Wydziale Teologicznym Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, następnie na Wydziale Teologicznym Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, sfinalizowane doktoratem w 1973 roku na podstawie dysertacji Gnostycyzm w tekstach z Nag Hammadi (ed. Studia Antiquitatis Christianae 1/2, 1977, s. 121−266). Pracę naukowo-dydaktyczną na Wydziale Teologicznym ATK rozpoczął jako asystent w Katedrze Patrologii, w roku 1969. Tam też zdobywał kolejne stopnie naukowe: habilitację w 1983 roku, na podstawie rozprawy: Anapausis w teologii chrześcijańskich gnostyków, (ed. „L'anapausis dans la theologie chretienne gnostique”, Studia Antiquitatis Christianae 5, 1984, s. 287). W latach 1984-1990 pracował na stanowisku docenta, w 1990 roku uzyskał tytuł profesora i pracował na stanowisku profesora nadzwyczajnego, a od 1996 roku na stanowisku profesora zwyczajnego. Z chwilą powstania w 1987 roku Wydziału Kościelnych Nauk Historycznych i Społecznych ATK, przeszedł na ten wydział w grupie pracowników kierunku Historii Kościoła (specjalności: patrologia). Na tym wydziale pracował do roku 2001.

W Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie pracował jedenaście lat w administracji uczelnianej jako: prodziekan Wydziału Teologicznego ATK (1984−1987); prodziekan (1987−1988) a następnie (po rezygnacji dziekana) dziekan Wydziału Kościelnych Nauk Historycznych i Społecznych ATK (1988−1993); i jako prorektor ATK (1993−1995). Na Wydziale Kościelnych Nauk Historycznych i Społecznych był kierownikiem Katedry Historii Kościoła w Starożytności ATK (1990−2001); dyrektorem Instytutu Nauk Historycznych i Społecznych ATK (1999−2001).

Równolegle prowadził także działalność dydaktyczną w ramach formacji intelektualnej przyszłych duszpasterzy, wykładając od 1972 roku patrologię w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym, najpierw w Krakowie, później w Katowicach. Jako patrolog i znawca tekstów gnostyckich należał do Association International d'Etudes Patristiques (od 1984 roku), International Association of Byzantine Studies (od 1996 roku) i do Komitetu Nauk Teologicznych PAN. W Warszawie założył Studia Antiquitatis Christianae i przewodniczył redakcji w latach 1977-2001. Od wielu lat należał także do grona Kolegium Redakcyjnego Śląskich Studiów Historyczno-Teologicznych, w latach 1981-1995 był redaktorem naczelnym Studiów.

W 1998 roku abp Damian Zimoń zlecił mu przygotowanie i organizację Wydziału Teologicznego na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Zatrudniony na Uniwersytecie w Katowicach (w 2001 roku) na stanowisku profesora nadzwyczajnego, w roku akademickim 2000/2001 był dziekanem-organizatorem, a w latach 2001-2008 dziekanem Wydziału Teologicznego UŚ. W 2002 roku został zatrudniony na stanowisku profesora zwyczajnego na Uniwersytecie Śląskim.

Jego badania dotyczyły głównie historii chrześcijaństwa w II i III wieku, w tym zwłaszcza ostatnio, historii społecznej. W tej dziedzinie opracował obszerny wybór źródeł. W szczególności ks. prof. od wielu lat pracował nad źródłami gnostyckimi II i III wieku, badał koptyjskie teksty z Nag Hammadi. Opublikował szereg tłumaczeń gnostyckich utworów z czasów wczesnochrześcijańskich, a także tekstów chrześcijańskiej literatury polemicznej. Jego autorstwa są przekłady pism Ireneusza z Lyonu (z II wieku). W ramach pracy dydaktycznej prowadził nauczanie języka koptyjskiego. Opracował pierwszy polski podręcznik do nauki tego języka: Język koptyjski – kurs podstawowy dialektu saidzkiego, Warszawa 1998, i jest współautorem Słownika koptyjsko-polskiego i koptyjskiej chrestomatii (przy współudziale prof. A. Dembskiej z Uniwersytetu Warszawskiego). Opublikował polski przekład Ewangelii Judasza, Katowice 2006.

Jego dorobek naukowy obejmuje ponad 300 publikacji, w tym: 10 prac zwartych, 4 skrypty, 19 redakcji dzieł zbiorowych, 121 artykułów, 6 tłumaczeń z języków nowożytnych, 48 recenzji i omówień, 90 haseł w słownikach i encyklopediach, 10 bibliografii i sprawozdań naukowych. Wypromował kilku doktorów, a także recenzował liczne prace naukowe, w tym dysertacje doktorskie i rozprawy habilitacyjne. Ks. prof. Wincenty Myszor tuż przed śmiercią ukończył tłumaczenie Apokalips apokryficznych.

Odznaczenia: nagroda zespołowa II stopnia za osiągnięcia w dziedzinie badań naukowych (nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, w 1983), Medal Komisji Edukacji Narodowej (Ministerstwa Edukacji Narodowej - 1990) i Złoty Krzyż Zasługi (Prezydenta RP z dnia 11 czerwca 2001). 8 lutego 2003 wyróżniony został przez Stolicę Apostolską godnością Kapelana Jego Świątobliwości. Rektor Uniwersytetu Śląskiego w 2005 roku przyznał mu Złotą Odznakę Za zasługi dla Uniwersytetu Śląskiego; nagroda zespołowa Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za współautorstwo syntezy Literatura Grecji starożytnej (t. I i II), w roku 2006. 13 października 2013, podczas Międzyuczelnianej Inauguracji Roku Akademickiego w katowickiej katedrze został uhonorowany nagrodą Lux ex Silesia.

Zmarł po długotrwałej i bolesnej chorobie 19 II 2017 w Katowicach. Pogrzeb odbył się w czwartek 23 II 2017 o godz. 10.00 w Katedrze Chrystusa Króla. Koncelebrze pogrzebowej przewodniczył metropolita katowicki abp Wiktor Skworc. Współkoncelebransem był młodszy brat ks. prof. Wincentego, historyk, ks. prof. Jerzy Myszor. Homilię wygłosił abp senior Damian Zimoń. Abp Zimoń m.in. podziękował ks. profesorowi za wykonane zadanie, które zlecił Mu w 1998 roku - utworzenie Wydziału Teologicznego na Uniwersytecie Śląskim. Podkreślił jego zaangażowanie oraz pasję, z jaką to czynił. Zmarłego żegnali biskupi, liczni kapłani, rodzina i znajomi. Kondolencje złożył prof. Andrzej Kowalczyk, obecny rektor Uniwersytetu Śląskiego, były rektor Tadeusz Sławek, dziekan Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Śląskiego ks. prof. Antoni Bartoszek. Kondolencje w imieniu rektora Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie ks. prof. Stanisława Dziekońskiego, złożył ks. prof. Józef Naumowicz. Ks. prof. Wincenty Myszor spoczął na cmentarzu swojej rodzinnej parafii Trójcy Przenajświętszej w Chełmie Śląskim w kwaterze duchownych.

Bibliografia

Omnia tempus habent. Miscellanea theologica Vincentio Myszor..., red. nauk. A. Reginek, G. Strzelczyk, A. Żądło, Katowice 2009, tam bibliografia przedmiotowa i podmiotowa; "Acta Apostolicae Sedis" 2003, t. 95, s. 425; Gość Niedzielny, nr 8 rok XCIV 26 lutego 2017.