Monika - czasopismo

Redaktorem naczelnym tygodnika dla rodziców o chrześcijańskim wychowaniu dziatek był Karol Miarka starszy. Pismo ukazywało się od 5 kwietnia 1876 do 3 grudnia 1886. Jak większość polskich czasopism na Górnym Śląsku w XIX wieku „Monika” miała skromną szatę graficzną. Egzemplarz liczył 8 stron formatu 22x16 cm. Każda ze stron składała się z dwóch starannie zaadiustowanych szpalt. Egzemplarz czasopisma otwierała skromna, wykonana pięcioma rodzajami czcionek winieta. Obok tytułu i podtytułu czasopismo zawierało numer, rok, miejsce wydania, a także informację dotyczącą sposobu abonowania. Można było nabyć tygodnik osobno albo razem z macierzystym "Katolikiem". Cena w osobnym abonamencie wynosiła 2 marki, natomiast razem z "Katolikiem" połowę tej sumy. Nakład w styczniu 1879 roku wynosił 4 tys. egzemplarzy i trafiał wyłącznie do stałych abonamentów. „Monika” miała dziesięć dodatków (powieści, nauki moralne, religia, żywoty świętych, przykłady i przestrogi, rady lekarskie i inne, poezja, korespondencja, rozmaitości, odpowiedzi redakcji). Działacze katoliccy starali się realizować swój program wychowania młodego pokolenia przede wszystkim poprzez tradycyjną rodzinę katolicką ze szczególnym uwzględnieniem jej funkcji wychowawczych, co związane było z dążeniem do przeciwstawiania się dechrystianizacji społeczeństwa.

Ze względu na częste aresztowania Karola Miarki przez władze pruskie funkcję redaktora odpowiedzialnego „Moniki” pełnili kolejno: W. Szajkowski, ks. Adolf Hytrek, Jan Borówka, K. Madałkowicz, W. Dałkowski, J. Białoszyński, F. Suchy i W. Jasik.

Bibliografia

Z tej Ziemi, Śląski kalendarz katolicki na rok 1996, Katowice 1995, s. 127-132.