Miosga Ambroży

Miosga Ambroży SJ (1914-1965)

Urodził się 28 listopada 1914 w Bobrownikach w rodzinie Franciszka i Amalii z d. Wiśniowski. Ojciec był z zawodu górnikiem, matka zajmowała się wychowaniem dziesięciorga dzieci. Oboje rodzice byli bardzo religijni i w takim też duchu wychowywali swoje potomstwo. Od chwili powstania parafii, aż do 1933 roku ojciec był kościelnym. Często spotykano go na kolanach w przedsionku kościoła pod dużym krzyżem. Ambroży ukończył gimnazjum męskie w Tarnowskich Górach, następnie zaś Niższe Seminarium Duchowne Księży Jezuitów w Nowym Sączu. Święcenia diakonatu przyjął 2 listopada 1941, a w tydzień później święcenia kapłańskie w Krakowie. Jego prymicje odbyły się w Wielkanoc 1942 roku.

Po święceniach przebywał w Starej Wsi k. Rzeszowa w powiecie Brzozów. W Nowym Sączu ukończył studia na kierunku socjologii. Stamtąd został skierowany do Lwowa, gdzie przebywał do 1945 roku. W 1946 roku złożył śluby wieczyste. W Krakowie prowadził dom młodzieży opuszczonej. Następnie skierowano go do Skałecznie niedaleko Wambierzyc, gdzie pełnił funkcję administratora. Przedostatnią placówką była Stara Wieś, ostatnią Zabrze-Biskupice, gdzie w latach 1963-1965 był administratorem parafii. Zmarł 12 listopada 1965 i został pochowany na cmentarzu parafialnym w Zabrzu-Biskupicach.

Na wybór przez Ambrożego zakonu jezuitów m.in. miały wpływ misje prowadzone przez księży tego zakonu w Tarnowskich Górach. Był uzdolniony muzycznie. Gdziekolwiek przebywał na placówkach, zakładał i prowadził chór. Głównie pracował z młodzieżą. Największym przeżyciem dla niego było przyjęcie gratulacji od Toscaniniego, kiedy dyrygował chórem seminarzystów w czasie sprowadzenia relikwii św. Andrzeja Boboli do Krakowa. Do seminarium wstąpił wówczas, gdy w Bobrownikach proboszczem był ks. A. Danecki, natomiast święcenia przyjął za czasów nowego proboszcza ks. F. Pawlety.

Bibliografia

Agata Kłosek, Powołania kapłańskie w parafii Przemienienia Pańskiego w Bobrownikach Śląskich w latach 1909-1998, Katowice mps pr. mgr 2003.