Miosga Ambroży

Miosga Ambroży (1914-1965), jezuita

Urodził się w Bobrownikach 28 listopada 1914. Syn Franciszka Miosgi i Amalii z domu Wiśniowski. Ojciec z zawodu był górnikiem, matka zajmowała się wychowaniem dziesięciorga dzieci. Oboje rodzice byli bardzo religijni, w takim duchu też wychowywali swoje dzieci. Od chwili powstania parafii aż do 1933 roku ojciec był kościelnym. Często spotykano go na kolanach w przedsionku kościoła pod dużym krzyżem. Ukończył gimnazjum męskie w Tarnowskich Górach, następnie niższe seminarium duchowne księży jezuitów w Nowym Sączu. Święcenia diakonatu przyjął 2 listopada 1941, a w tydzień później święcenia kapłańskie w Krakowie. Prymicje odbyły się w Wielkanoc 1942 roku.

Po święceniach przebywał w Starej Wsi koło Rzeszowa w powiecie Brzozów. W Nowym Sączu ukończył studia na kierunku socjologii. Stamtąd został skierowany do Lwowa gdzie przebywał do 1945 roku. W 1946 roku złożył śluby wieczyste. W Krakowie prowadził dom młodzieży opuszczonej. Następnie skierowano go do Skałecznie niedaleko Wambierzyc, gdzie pełnił funkcję administratora. Przedostatnią placówką była Stara Wieś, ostatnią Zabrze – Biskupice, gdzie przebywał aż do śmierci. Zmarł w listopadzie 1965 roku.

Na wybór zgromadzenia księży jezuitów miały wpływ m.in. misje prowadzone przez księży tego zgromadzenia w Tarnowskich Górach. Był uzdolniony muzycznie, gdziekolwiek przebywał na placówkach, zakładał i prowadził chór, głównie pracował z młodzieżą. Największym przeżyciem dla niego było przyjęcie gratulacji od Toscaniniego kiedy dyrygował chórem seminarzystów w czasie sprowadzenia relikwii św. Andrzeja Boboli do Krakowa. Do seminarium wstąpił wówczas, gdy w Bobrownikach proboszczem był ks. A. Danecki, natomiast święcenia przyjął za czasów nowego proboszcza ks. F. Pawlety.

Bibliografia

Agata Kłosek, Powołania kapłańskie w parafii Przemienienia Pańskiego w Bobrownikach Śląskich w latach 1909-1998, Katowice mps pr. mgr 2003.