Mielęcki Andrzej

Mielęcki Andrzej (1864-1920), lekarz, działacz narodowy

Urodził się 30 listopada 1864 w Hucisku (powiat piotrkowski) w rodzinie Marii i Tertuliana. Po roku cała rodzina osiadła w pobliskim Koźminku zamieszkują w tamtejszym dworku. Maturę zdobył w gimnazjum w Ostrowie Wielkopolskim, a następnie studiował medycynę w Berlinie, Monachium by ostatecznie uzyskać dyplom lekarski w 1893 roku w Lipsku. Praktykę lekarską odbywał w Saksonii, a następnie w Zagłębiu Dąbrowskim na terenie ówczesnego zaboru rosyjskiego. W 1899 roku osiedlił się w Katowicach, z którymi związał się na gruncie zawodowym i społeczno-narodowym. Jego specjalnością medyczną były choroby kobiece. Z czasem stał się znanym i szanowanym lekarzem prowadzącym prywatna praktykę. Swoją aktywność realizował w organizacjach i inicjatywach medycznych oraz narodowych, które często się przenikały. W 1908 roku należał do grona założycieli Towarzystwa lekarzy Polaków na Śląsku mającego za cel obronę ich praw i interesów. Był przedstawicielem ludności polskiej w Centralnym Komitecie Pomocy dla Dzieci w Katowicach organizując przy wsparciu amerykańskich towarzystw charytatywnych pomoc dla dzieci po Pierwszym powstaniu śląskim. Władze niemieckie nazywały A. Mielęckiego „wielkim polskim agitatorem”. W 1900 roku został członkiem zarządu Towarzystwa Szerzenia Elementarzy Polskich na Śląsku. Uczestniczył w pracach Komitetu Wykładów Ludowych im. Adama Mickiewicza oraz Towarzystwie Czytelni Ludowych. W 1918 roku wszedł w skład Powiatowe Rady Ludowej w Katowicach i jeszcze w tym samym roku w dniach 3-5 grudnia uczestniczył w obradach Sejmu Dzielnicowego Poznaniu. W tym czasie związał się z Polską Organizacją Wojskową Górnego Śląska prowadząc w jej ramach konspiracyjne kursy sanitarne przed Pierwszym powstaniem. W 1919 roku został wybrany radnym Rady Miejskiej Katowic będąc przewodniczącym polskiej frakcji, został nawet tymczasowo aresztowany w charakterze zakładnika. W następnym oku został członkiem Polskiego Komitetu Plebiscytowego w Katowicach. W jego zaangażowaniu społecznym czynnie wspierała go żona Anna będąca działaczką Towarzystwa Polek w Katowicach. 17 sierpnia 1920 w Katowicach doszło do zamieszek trwała bowiem wojna polsko-bolszewicka, która pewnej grupie Niemców dawała nadzieję na upadek odrodzonego państwa polskiego. W wyniku strzałów oddanych przez żołnierzy francuskich w kierunku demolujących polskie sklepy bojówkarzy było kilku rannych. Ponieważ dr Mielęcki mieszkał przy tej ulicy wyszedł on aby udzielić pomocy poszkodowanym. Jednak gniew i chęć odwetu skierował się przeciw niemu. Został dotkliwie pobity, a następnie wyciągnięty siłą z ambulansu wiozącego go do szpitala, dodatkowo skatowany i wrzucony do Rawy. Jego pogrzeb odbył się 25 sierpnia w Sosnowcu, a pochowano w rodzinnym grobowcu w Złotnikach. Śmierć dra Mielęckiego należy do jednej z przyczyn wybuchu Drugiego powstania śląskiego.

Bibliografia

Encyklopedia powstań śląskich, pod red. F. Hawranka, Opole 1982, s. 299.