Michnol Jerzy

Michnol Jerzy (1926 – 2011), więzień obozu koncentracyjnego

Urodził się 14 marca 1926 w Katowicach. Syn Walentego i Marty Michnol. Ojciec był policjantem, matka zajmowała się domem. Miał siostrę Stefanię. Przed okupacją rodzina przeniosła się do Orłowej (Zaolzie). W 1943 roku cała rodzina została aresztowana i osadzona w cieszyńskim więzieniu. W marcu Jerzy wraz z ojcem został przewieziony do obozu koncentracyjnego KL Auschwitz. Matka i siostra dołączyły do nich w maju tego roku. Początkowo pracował przy sortowaniu mienia po Żydach zamordowanych w komorach gazowych. Później został przydzielony w charakterze gońca do Głównej Izby Pisarskiej (Schreibstube). W styczniu 1945 roku idąc w „marszu śmierci” dotarł do KL Mauthausen, a stamtąd do podobozu Ebensee. Tam 6 maja 1945 doczekał się wyzwolenia. Razem z siostrom wrócił do Polski w lipcu 1945 roku. Ojciec, którego przeniesiono do KL Gross-Rosen, wrócił w październiku tego samego roku. Matka nie przeżyła pobytu w obozie, zmarła w lipcu 1943 roku.

Rodzina ponownie osiadła w Katowicach. Po powrocie do kraju przez dwa lata pracował w kopalni Janów, jako wartownik straży przemysłowej. W latach 1947-1949 odbywał służbę wojskową. Po powrocie z wojska podjął pracę w Zakładach Hutniczych „Wełnowiec” (późniejsze Zakłady Cynkowe Silesia). Jednocześnie, od roku 1949, kontynuował naukę w Państwowym Gimnazjum i Liceum dla Dorosłych. Po zdaniu matury w 1953 roku był zatrudniony w charakterze pracownika umysłowego w tych samych zakładach. W latach 1960-1965 studiował wieczorowo w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Katowicach (obecny Uniwersytet Ekonomiczny), uzyskując tytuł magistra ekonomii w roku 1966. 23 listopada 1968 ożenił się w Katowicach z Gizelą z domu Pośpiech. Miał dwóch synów Witolda i Michała. W roku 1972 został przedstawicielem Polskiego Towarzystwa Handlu Zagranicznego „Varimex”, przy budowie Przędzalni Bawełny „Przyjaźń” w Zawierciu. Po zakończeniu budowy pracował tam, jako Kierownik Działu Zbytu aż do emerytury w roku 1981. Mimo osiągnięcia wieku emerytalnego kontynuował prace na pół etatu w przędzalni w charakterze tłumacza języka niemieckiego. Ostatecznie działalność zawodową zakończył w 1994 roku.

Mimo terytorialnej przynależności do parafii Opatrzności Bożej w Katowicach-Zawodziu, angażował się aktywnie wraz z rodziną najpierw w rozbudowę kościoła, a później w życie parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny na katowickim os. Paderewskiego. W trakcie rozbudowy pomagał przy pracach budowlanych, oraz nocami pilnował terenu budowy. Przez wiele lat pełnił również funkcję sekretarza, oraz członka Zarządu Głównego Katowickiego Okręgu Byłych Więźniów Politycznych Hitlerowskich Więzień i Obozów Koncentracyjnych. Często opowiadał o swoich przeżyciach z obozów Auschwitz, Mauthausen i Ebensee. Przyjmował zaproszenia do szkół, oraz udzielał wywiadów w mediach, nie tylko polskich. Uczestniczył w spotkaniu więźniów KL Auschwitz z papieżem Benedyktem XVI w 28 maja 2006 roku. Zmarł 9 grudnia 2011 roku w Katowicach. Pogrzeb odbył się w parafii Opatrzności Bożej, do której nominalnie należał. Na pogrzeb przybyli licznie byli więźniowie hitlerowskich obozów koncentracyjnych. Został pochowany na cmentarzu przy ulicy Francuskiej, w tym samym grobie, gdzie złożono urnę z prochami jego matki.

Bibliografia

Gazetka parafialna „Pielgrzym” 2012, nr 1 (149), str. 8-9; Rozmowa z Witoldem Michnolem, synem Jerzego Michnola.