Michnol Jerzy: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 22:21, 11 sie 2012

Michnol Jerzy (1926 – 2011), więzień obozu koncentracyjnego

Urodził się 14 marca 1926 w Katowicach. Syn Walentego i Marty Michnol. Ojciec był policjantem, matka zajmowała się domem. Miał cztery siostry. Przed okupacją rodzina została przeniesiona do Orłowej (Zaolzie), gdzie ojciec został przydzielony do nowej placówki tworzonej na tym terenie. W 1943 roku został aresztowany i osadzony w cieszyńskim więzieniu wraz z ojcem, matką i siostrą Stefanią. W marcu Jerzy wraz z ojcem został przewieziony do obozu koncentracyjnego KL Auschwitz. Matka i siostra w maju tego roku trafiły do obozu dla kobiet w innej części Oświęcimia. Początkowo pracował przy sortowaniu mienia po Żydach zamordowanych w komorach gazowych. Później został przydzielony w charakterze gońca do Głównej Izby Pisarskiej (Schreibstube). W styczniu 1945 roku idąc w „marszu śmierci” dotarł do KL Mauthausen, a stamtąd do podobozu Ebensee. Tam 6 maja 1945 doczekał się wyzwolenia. Razem z siostrą wrócił do Polski w lipcu 1945 roku. Ojciec, którego przeniesiono do KL Gross-Rosen, wrócił w październiku tego samego roku. Matka nie przeżyła pobytu w obozie, zmarła w lipcu 1943 roku.

Rodzina ponownie osiadła w Katowicach. Po powrocie do kraju przez dwa lata pracował w kopalni Janów, jako wartownik straży przemysłowej. W latach 1947-1949 odbywał służbę wojskową. Po powrocie z wojska podjął pracę w Zakładach Hutniczych „Wełnowiec” (późniejsze Zakłady Cynkowe Silesia). Jednocześnie, od roku 1949, kontynuował naukę w Państwowym Gimnazjum i Liceum dla Dorosłych. Po zdaniu matury w 1953 roku był zatrudniony w charakterze pracownika umysłowego w tych samych zakładach. W latach 1960-1965 studiował wieczorowo w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Katowicach (obecny Uniwersytet Ekonomiczny), uzyskując tytuł magistra ekonomii w roku 1966. 23 listopada 1968 ożenił się w Katowicach z Gizelą z domu Pośpiech. Miał dwóch synów Witolda i Michała. W roku 1972 został przedstawicielem Polskiego Towarzystwa Handlu Zagranicznego „Varimex”, przy budowie Przędzalni Bawełny „Przyjaźń” w Zawierciu. Po zakończeniu budowy pracował tam, jako Kierownik Działu Zbytu aż do emerytury w roku 1981. Mimo osiągnięcia wieku emerytalnego kontynuował prace na pół etatu w przędzalni w charakterze tłumacza języka niemieckiego. Ostatecznie działalność zawodową zakończył w 1994 roku.

Mimo terytorialnej przynależności do parafii Opatrzności Bożej w Katowicach-Zawodziu, angażował się aktywnie wraz z rodziną najpierw w rozbudowę kościoła, a później w życie parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny na katowickim os. Paderewskiego. W trakcie rozbudowy pomagał przy pracach budowlanych, oraz nocami pilnował terenu budowy. Przez wiele lat pełnił również funkcję sekretarza, oraz członka Zarządu Głównego Katowickiego Okręgu Byłych Więźniów Politycznych Hitlerowskich Więzień i Obozów Koncentracyjnych. Często opowiadał o swoich przeżyciach z obozów Auschwitz, Mauthausen i Ebensee. Przyjmował zaproszenia do szkół, oraz udzielał wywiadów w mediach, nie tylko polskich. Uczestniczył w spotkaniu więźniów KL Auschwitz z papieżem Benedyktem XVI w 28 maja 2006 roku. Zmarł 9 grudnia 2011 roku w Katowicach. Pogrzeb odbył się w parafii Opatrzności Bożej, do której terytorialnie należał. Na pogrzeb przybyli licznie byli więźniowie hitlerowskich obozów koncentracyjnych. Został pochowany na cmentarzu przy ulicy Francuskiej, w tym samym grobie, gdzie złożono urnę z prochami jego matki.

Bibliografia

Gazetka parafialna „Pielgrzym” 2012, nr 1 (149), str. 8-9; Rozmowa z Witoldem Michnolem, synem Jerzego Michnola.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 ==Michnol Jerzy (1926 – 2011), więzień obozu koncentracyjnego==
-Urodził się 14 marca 1926 w Katowicach. Syn Walentego i Marty Michnol. Ojciec był policjantem, matka zajmowała się domem. Miał siostrę Stefanię. Przed okupacją rodzina przeniosła się do Orłowej (Zaolzie). W 1943 roku cała rodzina została aresztowana i osadzona w cieszyńskim więzieniu. W marcu Jerzy wraz z ojcem został przewieziony do obozu koncentracyjnego KL Auschwitz. Matka i siostra dołączyły do nich w maju tego roku. Początkowo pracował przy sortowaniu mienia po Żydach zamordowanych w komorach gazowych. Później został przydzielony w charakterze gońca do Głównej Izby Pisarskiej (Schreibstube). W styczniu 1945 roku idąc w „marszu śmierci” dotarł do KL Mauthausen, a stamtąd do podobozu Ebensee. Tam 6 maja 1945  doczekał się wyzwolenia. Razem z siostrom wrócił do Polski w lipcu 1945 roku. Ojciec, którego przeniesiono do KL Gross-Rosen, wrócił w październiku tego samego roku. Matka nie przeżyła pobytu w obozie, zmarła w lipcu 1943 roku.
+Urodził się 14 marca 1926 w Katowicach. Syn Walentego i Marty Michnol. Ojciec był policjantem, matka zajmowała się domem. Miał cztery siostry. Przed okupacją rodzina została przeniesiona do Orłowej (Zaolzie), gdzie ojciec został przydzielony do nowej placówki tworzonej na tym terenie. W 1943 roku został aresztowany i osadzony w cieszyńskim więzieniu wraz z ojcem, matką i siostrą Stefanią. W marcu Jerzy wraz z ojcem został przewieziony do obozu koncentracyjnego KL Auschwitz. Matka i siostra w maju tego roku trafiły do obozu dla kobiet w innej części Oświęcimia. Początkowo pracował przy sortowaniu mienia po Żydach zamordowanych w komorach gazowych. Później został przydzielony w charakterze gońca do Głównej Izby Pisarskiej (Schreibstube). W styczniu 1945 roku idąc w „marszu śmierci” dotarł do KL Mauthausen, a stamtąd do podobozu Ebensee. Tam 6 maja 1945  doczekał się wyzwolenia. Razem z siostrą wrócił do Polski w lipcu 1945 roku. Ojciec, którego przeniesiono do KL Gross-Rosen, wrócił w październiku tego samego roku. Matka nie przeżyła pobytu w obozie, zmarła w lipcu 1943 roku.
 Rodzina ponownie osiadła w Katowicach. Po powrocie do kraju przez dwa lata pracował w kopalni Janów, jako wartownik straży przemysłowej. W latach 1947-1949 odbywał służbę wojskową. Po powrocie z wojska podjął pracę w Zakładach Hutniczych „Wełnowiec” (późniejsze Zakłady Cynkowe Silesia). Jednocześnie, od roku 1949, kontynuował naukę w Państwowym Gimnazjum i Liceum dla Dorosłych. Po zdaniu matury w 1953 roku był zatrudniony w charakterze pracownika umysłowego w tych samych zakładach. W latach 1960-1965 studiował wieczorowo w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Katowicach (obecny Uniwersytet Ekonomiczny), uzyskując tytuł magistra ekonomii w roku 1966. 23 listopada 1968 ożenił się w Katowicach z Gizelą z domu Pośpiech. Miał dwóch synów Witolda i Michała. W roku 1972 został przedstawicielem Polskiego Towarzystwa Handlu Zagranicznego „Varimex”, przy budowie Przędzalni Bawełny „Przyjaźń” w Zawierciu. Po zakończeniu budowy pracował tam, jako Kierownik Działu Zbytu aż do emerytury w roku 1981. Mimo osiągnięcia wieku emerytalnego kontynuował prace na pół etatu w przędzalni w charakterze tłumacza języka niemieckiego. Ostatecznie działalność zawodową zakończył w 1994 roku.
-Mimo terytorialnej przynależności do parafii Opatrzności Bożej w Katowicach-Zawodziu, angażował się aktywnie wraz z rodziną najpierw w rozbudowę kościoła, a później w życie parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny na katowickim os. Paderewskiego. W trakcie rozbudowy pomagał przy pracach budowlanych, oraz nocami pilnował terenu budowy. Przez wiele lat pełnił również funkcję sekretarza, oraz członka Zarządu Głównego Katowickiego Okręgu Byłych Więźniów Politycznych Hitlerowskich Więzień i Obozów Koncentracyjnych. Często opowiadał o swoich przeżyciach z obozów Auschwitz, Mauthausen i Ebensee. Przyjmował zaproszenia do szkół, oraz udzielał wywiadów w mediach, nie tylko polskich. Uczestniczył w spotkaniu więźniów KL Auschwitz z papieżem Benedyktem XVI w 28 maja 2006 roku. Zmarł 9 grudnia 2011 roku w Katowicach. Pogrzeb odbył się w parafii Opatrzności Bożej, do której nominalnie należał. Na pogrzeb przybyli licznie byli więźniowie hitlerowskich obozów koncentracyjnych. Został pochowany na cmentarzu przy ulicy Francuskiej, w tym samym grobie, gdzie złożono urnę z prochami jego matki.
+Mimo terytorialnej przynależności do parafii Opatrzności Bożej w Katowicach-Zawodziu, angażował się aktywnie wraz z rodziną najpierw w rozbudowę kościoła, a później w życie parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny na katowickim os. Paderewskiego. W trakcie rozbudowy pomagał przy pracach budowlanych, oraz nocami pilnował terenu budowy. Przez wiele lat pełnił również funkcję sekretarza, oraz członka Zarządu Głównego Katowickiego Okręgu Byłych Więźniów Politycznych Hitlerowskich Więzień i Obozów Koncentracyjnych. Często opowiadał o swoich przeżyciach z obozów Auschwitz, Mauthausen i Ebensee. Przyjmował zaproszenia do szkół, oraz udzielał wywiadów w mediach, nie tylko polskich. Uczestniczył w spotkaniu więźniów KL Auschwitz z papieżem Benedyktem XVI w 28 maja 2006 roku. Zmarł 9 grudnia 2011 roku w Katowicach. Pogrzeb odbył się w parafii Opatrzności Bożej, do której terytorialnie należał. Na pogrzeb przybyli licznie byli więźniowie hitlerowskich obozów koncentracyjnych. Został pochowany na cmentarzu przy ulicy Francuskiej, w tym samym grobie, gdzie złożono urnę z prochami jego matki.
 ==Bibliografia==
 Gazetka parafialna „Pielgrzym” 2012, nr 1 (149), str. 8-9; Rozmowa z Witoldem Michnolem, synem Jerzego Michnola.
 [[Kategoria:Biografie - M]]