Michatz Paweł

Z e-ncyklopedia

Michatz (Michacz) Paweł (1883-1945), proboszcz w Józefowcu

Urodził się 25 maja 1883 w Królewskiej Hucie w rodzinie mistrza budowlanego Leopolda i Marii z d. Schaletzki. Do szkoły elementarnej i gimnazjum uczęszczał w Królewskiej Hucie. Egzamin dojrzałości zdał w 1906 roku. Po maturze rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 20 czerwca 1910 we Wrocławiu z rąk kard. G. Koppa. Wkrótce po święceniach w lipcu 1910 roku obronił na Uniwersytecie Wrocławskim doktorat z filozofii.

Jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: św. Wojciecha w Mikołowie oraz św. Marii Magdaleny w Dobrodzieniu. W latach 1917-1920 był kuratusem w Greifenbergu k. Schwedt na Pomorzu. W listopadzie 1920 roku powrócił na Górny Śląsk. W burzliwym okresie powstań i plebiscytu pracował jako wikariusz w parafii św. Szczepana w Bogucicach. W październiku 1922 roku został mianowany kuratusem w Józefowcu. Cztery miesiące później administrator apostolski ks. August Hlond nadał mu tytuł proboszcza.

Po erygowaniu w sierpniu 1925 roku parafii św. Józefa w Józefowcu, ks. Michatz otrzymał 1 września 1925 nominację na jej pierwszego proboszcza. Był ponadto zelatorem Pia unio transitu St. Joseph. W parafii józefowskiej opiekował się różnymi, polskimi i niemieckimi, organizacjami katolickimi. W latach 1935-1939 wybudował w Józefowcu nowy kościół. W okresie II wojny światowej pomagał na różne sposoby swoim parafianom: pisał podania do władz okupacyjnych, udzielał porad prawnych oraz przechowywał ich mienie. Z tego powodu był wzywany na gestapo, gdzie grożono mu wysłaniem do obozu koncentracyjnego. Zmarł 15 maja 1945 w Józefowcu i tam spoczął na miejscowym cmentarzu parafialnym.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Pawła Michatza; Schematyzm 1923-1932; Myszor, Historia diecezji, s. 20 i nn.