Michalski Alfons: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(nowe)
 
Linia 1: Linia 1:
==Michalski Alfons (1920-1981)==
==Michalski Alfons (1920-1981)==


Urodził się 1 czerwca  1920 w Szerokiej  w rodzinie Teodora i Ludwiny z d. Winkler. Po ukończeniu szkoły podstawowej w Szerokiej w 1933 roku wstąpił do gimnazjum Zgromadzenia Księży Misjonarzy w Krakowie.  W roku 1935 roku odbył wraz Z Adolfem Szkróbką podróż do Wilna gdzie kontynuował naukę w gimnazjum. Po zdaniu matury w Wilnie został przyjęty  w 1938 roku do Zgromadzenia Księży Misjonarzy św.  a Paulo gdzie rozpoczął studia filozoficzno- teologiczne na Stradomiu. Wraz z wybuchem  II wojny światowej władze okupacyjne  Krakowa rozpoczęła  akcję niszczenia polskiej inteligencji. Dnia 6 listopada 1939 aresztowano profesorów Uniwersytetu Jagiellońskiego , wśród których znalazł się prof. Michalski. Od 5 listopada 1940 rozpoczęła się akcja likwidowania Seminariów Duchownych w Generalnej Guberni.  Z rozkazu Hansa Franka w tej sytuacji klerycy zdobywali studia w tajnym nauczaniu. Kleryk Alfons Michalski przyjął cztery święcenia niższe, a 18 grudnia 1943 z rąk bpa  Stanisława Rosponda przyjął święcenia kapłańskie. Swoją pracę duszpasterską rozpoczął na Kleparzu, studiując równocześnie na Uniwersytecie Jagiellońskim filozofię scholastyczną. Udzielał również lekcji religii w szkole zawodowej i średniej.  Przez kolejne lata pracował jako wikariusz w parafii Matki Bożej Królowej Polski w Słubicach nad  Odrą, zaś od stycznia 1949 roku był sekretarzem bpa Stanisława Adamskiego w Katowicach.  W latach 1949-1951 w Gorzowie Wielkopolskim pełnił posługę kapelana sióstr miłosierdzia przy ulicy Mieszka I, oraz był  katechetą w wielu szkołach w Gorzowie . W 1951 roku powrócił do Krakowa  i wykładał filozofię w Instytucie Teologicznym na Stradomiu . W tym czasie uzyskał również tytuł doktora. Po roku 1966 zaczęły się  jego kłopoty ze zdrowiem . Ks. Alfons Michalski musiał zrezygnował z prowadzenia wykładów i do 1975 roku przebywał w domu kleparskim . Ostatnie dni swojego życia spędził  w Krzeszkowicach  otoczony opieką  sióstr  Miłosierdzia . Zmarł 16 maja 1981 mając zaledwie 61 lat.
Urodził się 1 czerwca  1920 w Szerokiej  w rodzinie Teodora i Ludwiny z d. Winkler. Po ukończeniu szkoły podstawowej w Szerokiej w 1933 roku wstąpił do gimnazjum Zgromadzenia Księży Misjonarzy w Krakowie.  W roku 1935 roku odbył wraz Z Adolfem Szkróbką podróż do Wilna gdzie kontynuował naukę w gimnazjum. Po zdaniu matury w Wilnie został przyjęty  w 1938 roku do Zgromadzenia Księży Misjonarzy św.  a Paulo gdzie rozpoczął studia filozoficzno- teologiczne na Stradomiu. Wraz z wybuchem  II wojny światowej władze okupacyjne  Krakowa rozpoczęła  akcję niszczenia polskiej inteligencji. Dnia 6 listopada 1939 aresztowano profesorów Uniwersytetu Jagiellońskiego , wśród których znalazł się prof. Michalski. Od 5 listopada 1940 rozpoczęła się akcja likwidowania Seminariów Duchownych w Generalnej Guberni.  Z rozkazu Hansa Franka w tej sytuacji klerycy zdobywali studia w tajnym nauczaniu. Kleryk Alfons Michalski przyjął cztery święcenia niższe, a 18 grudnia 1943 z rąk bpa  [[Rospond Stanisław|Stanisława Rosponda ]]przyjął święcenia kapłańskie. Swoją pracę duszpasterską rozpoczął na Kleparzu, studiując równocześnie na Uniwersytecie Jagiellońskim filozofię scholastyczną. Udzielał również lekcji religii w szkole zawodowej i średniej.  Przez kolejne lata pracował jako wikariusz w parafii Matki Bożej Królowej Polski w Słubicach nad  Odrą, zaś od stycznia 1949 roku był sekretarzem [[Adamski Stanisław| bpa Stanisława Adamskiego]]  w Katowicach.  W latach 1949-1951 w Gorzowie Wielkopolskim pełnił posługę kapelana sióstr miłosierdzia przy ulicy Mieszka I, oraz był  katechetą w wielu szkołach w Gorzowie . W 1951 roku powrócił do Krakowa  i wykładał filozofię w Instytucie Teologicznym na Stradomiu . W tym czasie uzyskał również tytuł doktora. Po roku 1966 zaczęły się  jego kłopoty ze zdrowiem . Ks. Alfons Michalski musiał zrezygnował z prowadzenia wykładów i do 1975 roku przebywał w domu kleparskim . Ostatnie dni swojego życia spędził  w Krzeszkowicach  otoczony opieką  sióstr  Miłosierdzia . Zmarł 16 maja 1981 mając zaledwie 61 lat.


==Bibliografia==  
==Bibliografia==  

Wersja z 11:43, 20 mar 2012

Michalski Alfons (1920-1981)

Urodził się 1 czerwca 1920 w Szerokiej w rodzinie Teodora i Ludwiny z d. Winkler. Po ukończeniu szkoły podstawowej w Szerokiej w 1933 roku wstąpił do gimnazjum Zgromadzenia Księży Misjonarzy w Krakowie. W roku 1935 roku odbył wraz Z Adolfem Szkróbką podróż do Wilna gdzie kontynuował naukę w gimnazjum. Po zdaniu matury w Wilnie został przyjęty w 1938 roku do Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. a Paulo gdzie rozpoczął studia filozoficzno- teologiczne na Stradomiu. Wraz z wybuchem II wojny światowej władze okupacyjne Krakowa rozpoczęła akcję niszczenia polskiej inteligencji. Dnia 6 listopada 1939 aresztowano profesorów Uniwersytetu Jagiellońskiego , wśród których znalazł się prof. Michalski. Od 5 listopada 1940 rozpoczęła się akcja likwidowania Seminariów Duchownych w Generalnej Guberni. Z rozkazu Hansa Franka w tej sytuacji klerycy zdobywali studia w tajnym nauczaniu. Kleryk Alfons Michalski przyjął cztery święcenia niższe, a 18 grudnia 1943 z rąk bpa Stanisława Rosponda przyjął święcenia kapłańskie. Swoją pracę duszpasterską rozpoczął na Kleparzu, studiując równocześnie na Uniwersytecie Jagiellońskim filozofię scholastyczną. Udzielał również lekcji religii w szkole zawodowej i średniej. Przez kolejne lata pracował jako wikariusz w parafii Matki Bożej Królowej Polski w Słubicach nad Odrą, zaś od stycznia 1949 roku był sekretarzem bpa Stanisława Adamskiego w Katowicach. W latach 1949-1951 w Gorzowie Wielkopolskim pełnił posługę kapelana sióstr miłosierdzia przy ulicy Mieszka I, oraz był katechetą w wielu szkołach w Gorzowie . W 1951 roku powrócił do Krakowa i wykładał filozofię w Instytucie Teologicznym na Stradomiu . W tym czasie uzyskał również tytuł doktora. Po roku 1966 zaczęły się jego kłopoty ze zdrowiem . Ks. Alfons Michalski musiał zrezygnował z prowadzenia wykładów i do 1975 roku przebywał w domu kleparskim . Ostatnie dni swojego życia spędził w Krzeszkowicach otoczony opieką sióstr Miłosierdzia . Zmarł 16 maja 1981 mając zaledwie 61 lat.

Bibliografia

H. L, Białeccy, Tyś kapłanem na wieki. Księża Szeroczanie, s. 53-57