Miśka Franciszek: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
(dr)
Linia 1: Linia 1:
== Miśka Franciszek SDB (1898–1942), sługa Boży ==
== Miśka Franciszek SDB (1898–1942), sługa Boży ==
Urodził się 5 grudnia 1898 w Świerczyńcu k. Pszczyny, jako piąte dziecko Jana i Zofii z d. Pilorz. Został ochrzczony 8 grudnia 1898 w kościele parafialnym pw. [[Parafia św. Bartłomieja Apostoła w Bieruniu Starym|św. Bartłomieja Apostoła w Bieruniu Starym]]. Ojciec utrzymywał 11-osobową rodzinę z pracy w 15-hektarowym gospodarstwie. Miśkowie kultywowali także tradycje niepodległościowe kolportując polskie książki i czasopisma, śpiewając pieśni patriotyczne, prowadząc koło Towarzystwa Czytelni Ludowych. Podczas II wojny światowej rodzina ukrywała w swoim domu osoby ścigane przez [[gestapo]] oraz więźniów zbiegłych z [[Obóz koncentracyjny - Auschwitz|Auschwitz]]. Ukończywszy gimnazjum salezjańskie w Oświęcimiu, Franciszek wstąpił do nowicjatu w Pleszewie i złożył śluby 24 lipca 1917. Filozofię studiował w Krakowie, po czym odbył praktykę pedagogiczną w zakładach w Oświęcimiu i Przemyślu. Na teologię został wysłany do Turynu, tam też 10 lipca 1927 przyjął święcenia kapłańskie.
Urodził się 5 grudnia 1898 w Świerczyńcu k. Pszczyny, jako piąte dziecko Jana i Zofii z d. Pilorz. Został ochrzczony 8 grudnia 1898 w [[Parafia św. Bartłomieja Apostoła w Bieruniu Starym|kościele pw. św. Bartłomieja Apostoła w Bieruniu Starym]]. Ojciec utrzymywał 11-osobową rodzinę z pracy w 15-hektarowym gospodarstwie. Miśkowie kultywowali także tradycje niepodległościowe kolportując polskie książki i czasopisma, śpiewając pieśni patriotyczne, prowadząc koło Towarzystwa Czytelni Ludowych. Podczas II wojny światowej rodzina ukrywała w swoim domu osoby ścigane przez [[gestapo]] oraz więźniów zbiegłych z [[Obóz koncentracyjny - Auschwitz|Auschwitz]]. Ukończywszy gimnazjum salezjańskie w Oświęcimiu, Franciszek wstąpił do nowicjatu w Pleszewie i złożył śluby 24 lipca 1917. Filozofię studiował w Krakowie, po czym odbył praktykę pedagogiczną w zakładach w Oświęcimiu i Przemyślu. Na teologię został posłany do Turynu, tam też 10 lipca 1927 przyjął święcenia kapłańskie.


Po święceniach pracował w Przemyślu jako radca szkolny i katecheta w Domu Dziecka, prowadzonym przez zgromadzenie. Po dwóch latach pracy przeniesiono go do Wilna w charakterze katechety w szkole salezjanów. W 1931 roku został dyrektorem zakładu w Jaciążku, kierując nim przez pięć lat. W 1936 roku objął stanowisko przełożonego małego seminarium i proboszcza w Lądzie nad Wartą.
Po święceniach pracował w Przemyślu jako radca szkolny i katecheta w Domu Dziecka, prowadzonym przez zgromadzenie. Po dwóch latach pracy przeniesiono go do Wilna w charakterze katechety w szkole salezjanów. W 1931 roku został dyrektorem zakładu w Jaciążku, kierując nim przez pięć lat. W 1936 roku objął stanowisko przełożonego małego seminarium i proboszcza w Lądzie nad Wartą.


Po wybuchu wojny w 1939 roku pełnił przez kilka tygodni obowiązki kapelana wojskowego, lecz wkrótce powrócił do Lądu, by nadal pełnić funkcję proboszcza. 6 stycznia 1940 władze niemieckie zamieniły zakład salezjański w Lądzie na więzienie dla kapłanów z diecezji włocławskiej, gnieźnieńskiej i poznańskiej oraz z innych diecezji i dla grupy salezjanów znajdujących się w tym zakładzie. Wśród tymczasowych więźniów znalazł się [[Bł. Michał Kozal|bp Michał Kozal]] oraz grupa kleryków z diecezji włocławskiej, wszyscy wywiezieni później etapami do obozu koncentracyjnego w [[Obóz koncentracyjny - Dachau|Dachau]]. Gestapo mianowało wtedy ks. Miśkę przełożonym wszystkich internowanych, czyniąc go odpowiedzialnym za karność i zachowanie więźniów. W tym też czasie był dwa razy wywieziony do Inowrocławia i pobity do krwi. Wywieziony z Lądu do obozu przejściowego w Konstantynowie k. Łodzi 6 października 1941, znalazł się w Dachau 30 października 1941. Zmarł z choroby i wycieńczenia 30 maja 1942. Przed śmiercią modlił się i pocieszał innych, dodając otuchy swoim współwięźniom. Jego ciało spalono w krematorium.
Po wybuchu wojny w 1939 roku pełnił przez kilka tygodni obowiązki kapelana wojskowego, lecz wkrótce powrócił do Lądu, by nadal pełnić funkcję proboszcza. 6 stycznia 1940 władze niemieckie zamieniły zakład salezjański w Lądzie na więzienie dla kapłanów z diecezji włocławskiej, gnieźnieńskiej i poznańskiej oraz z innych diecezji i dla grupy salezjanów znajdujących się w tym zakładzie. Wśród tymczasowych więźniów znalazł się [[Bł. Michał Kozal|bp Michał Kozal]] oraz grupa kleryków z diecezji włocławskiej, wszyscy wywiezieni później etapami do [[Obóz koncentracyjny - Dachau|obozu koncentracyjnego w Dachau]]. Gestapo mianowało wtedy ks. Miśkę przełożonym wszystkich internowanych, czyniąc go odpowiedzialnym za karność i zachowanie więźniów. W tym też czasie był dwa razy wywieziony do Inowrocławia i pobity do krwi. Wywieziony z Lądu do obozu przejściowego w Konstantynowie k. Łodzi 6 października 1941, znalazł się w Dachau 30 października 1941. Zmarł z choroby i wycieńczenia 30 maja 1942. Przed śmiercią modlił się i pocieszał innych, dodając otuchy swoim współwięźniom. Jego ciało spalono w krematorium.


Został włączony do drugiej grupy polskich męczenników II wojny światowej. Ich proces beatyfikacyjny rozpoczął się 17 września 2003.
Został włączony do drugiej grupy polskich męczenników II wojny światowej. Ich proces beatyfikacyjny rozpoczął się 17 września 2003.


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
S. Kosiński, Miśka Franciszek SDB, [w:] Słownik biograficzny katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku, red. J. Pater, Katowice 1996, s. 281; Troszczył się o współwięźniów, GN 2006, nr 11, (dodatek katowicki), s. 4; A. Lysko, Męczennik ze Świerczyńca, "Śląsk" 2004, nr 7, s. 48-50; J. Pietrzykowski, Formy działalności salezjanów w Jaciążku 1928-2003. Zarys, „Seminare” 2005, t. 21, s. 49; J. Wąsowicz, Sługa Boży ks. Franciszek Miśka SDB 1898-1942. Droga męczeństwa, Piła 2004; W. Jacewicz, J. Woś, Martyrologium polskiego duchowieństwa rzymskokatolickiego pod okupacją hitlerowską w latach 1939–1945, z. 5, Warszawa 1977, s. 147-148; W. Musialik, Miśka Franciszek (hasło), Słownik biograficzny ziemi pszczyńskiej, s. 188; J. Pietrzykowski, Towarzystwo Salezjańskie w Polsce w warunkach okupacji 1939-1945, Warszawa 2015, s. 146, 160-161, 257-259; B. Kant, Księga męczeństwa salezjanów polskich. 55 polskich salezjanów zamordowanych przez hitlerowców, Warszawa 2012, s. 251-255.
S. Kosiński, Miśka Franciszek SDB, [w:] Słownik biograficzny katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku, red. J. Pater, Katowice 1996, s. 281; Troszczył się o współwięźniów, GN 2006, nr 11, (dodatek katowicki), s. 4; A. Lysko, Męczennik ze Świerczyńca, "Śląsk" 2004, nr 7, s. 48-50; J. Pietrzykowski, Formy działalności salezjanów w Jaciążku 1928-2003. Zarys, „Seminare” 2005, t. 21, s. 49; J. Wąsowicz, Sługa Boży ks. Franciszek Miśka SDB 1898-1942. Droga męczeństwa, Piła 2004; W. Jacewicz, J. Woś, Martyrologium polskiego duchowieństwa rzymskokatolickiego pod okupacją hitlerowską w latach 1939–1945, z. 5, Warszawa 1977, s. 147-148; W. Musialik, Miśka Franciszek (hasło), [w:] Słownik biograficzny ziemi pszczyńskiej, s. 188; J. Pietrzykowski, Towarzystwo Salezjańskie w Polsce w warunkach okupacji 1939-1945, Warszawa 2015, s. 146, 160-161, 257-259; B. Kant, Księga męczeństwa salezjanów polskich. 55 polskich salezjanów zamordowanych przez hitlerowców, Warszawa 2012, s. 251-255.


{{Święci}}
{{Święci}}

Wersja z 19:59, 10 lis 2019

Miśka Franciszek SDB (1898–1942), sługa Boży

Urodził się 5 grudnia 1898 w Świerczyńcu k. Pszczyny, jako piąte dziecko Jana i Zofii z d. Pilorz. Został ochrzczony 8 grudnia 1898 w kościele pw. św. Bartłomieja Apostoła w Bieruniu Starym. Ojciec utrzymywał 11-osobową rodzinę z pracy w 15-hektarowym gospodarstwie. Miśkowie kultywowali także tradycje niepodległościowe kolportując polskie książki i czasopisma, śpiewając pieśni patriotyczne, prowadząc koło Towarzystwa Czytelni Ludowych. Podczas II wojny światowej rodzina ukrywała w swoim domu osoby ścigane przez gestapo oraz więźniów zbiegłych z Auschwitz. Ukończywszy gimnazjum salezjańskie w Oświęcimiu, Franciszek wstąpił do nowicjatu w Pleszewie i złożył śluby 24 lipca 1917. Filozofię studiował w Krakowie, po czym odbył praktykę pedagogiczną w zakładach w Oświęcimiu i Przemyślu. Na teologię został posłany do Turynu, tam też 10 lipca 1927 przyjął święcenia kapłańskie.

Po święceniach pracował w Przemyślu jako radca szkolny i katecheta w Domu Dziecka, prowadzonym przez zgromadzenie. Po dwóch latach pracy przeniesiono go do Wilna w charakterze katechety w szkole salezjanów. W 1931 roku został dyrektorem zakładu w Jaciążku, kierując nim przez pięć lat. W 1936 roku objął stanowisko przełożonego małego seminarium i proboszcza w Lądzie nad Wartą.

Po wybuchu wojny w 1939 roku pełnił przez kilka tygodni obowiązki kapelana wojskowego, lecz wkrótce powrócił do Lądu, by nadal pełnić funkcję proboszcza. 6 stycznia 1940 władze niemieckie zamieniły zakład salezjański w Lądzie na więzienie dla kapłanów z diecezji włocławskiej, gnieźnieńskiej i poznańskiej oraz z innych diecezji i dla grupy salezjanów znajdujących się w tym zakładzie. Wśród tymczasowych więźniów znalazł się bp Michał Kozal oraz grupa kleryków z diecezji włocławskiej, wszyscy wywiezieni później etapami do obozu koncentracyjnego w Dachau. Gestapo mianowało wtedy ks. Miśkę przełożonym wszystkich internowanych, czyniąc go odpowiedzialnym za karność i zachowanie więźniów. W tym też czasie był dwa razy wywieziony do Inowrocławia i pobity do krwi. Wywieziony z Lądu do obozu przejściowego w Konstantynowie k. Łodzi 6 października 1941, znalazł się w Dachau 30 października 1941. Zmarł z choroby i wycieńczenia 30 maja 1942. Przed śmiercią modlił się i pocieszał innych, dodając otuchy swoim współwięźniom. Jego ciało spalono w krematorium.

Został włączony do drugiej grupy polskich męczenników II wojny światowej. Ich proces beatyfikacyjny rozpoczął się 17 września 2003.

Bibliografia

S. Kosiński, Miśka Franciszek SDB, [w:] Słownik biograficzny katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku, red. J. Pater, Katowice 1996, s. 281; Troszczył się o współwięźniów, GN 2006, nr 11, (dodatek katowicki), s. 4; A. Lysko, Męczennik ze Świerczyńca, "Śląsk" 2004, nr 7, s. 48-50; J. Pietrzykowski, Formy działalności salezjanów w Jaciążku 1928-2003. Zarys, „Seminare” 2005, t. 21, s. 49; J. Wąsowicz, Sługa Boży ks. Franciszek Miśka SDB 1898-1942. Droga męczeństwa, Piła 2004; W. Jacewicz, J. Woś, Martyrologium polskiego duchowieństwa rzymskokatolickiego pod okupacją hitlerowską w latach 1939–1945, z. 5, Warszawa 1977, s. 147-148; W. Musialik, Miśka Franciszek (hasło), [w:] Słownik biograficzny ziemi pszczyńskiej, s. 188; J. Pietrzykowski, Towarzystwo Salezjańskie w Polsce w warunkach okupacji 1939-1945, Warszawa 2015, s. 146, 160-161, 257-259; B. Kant, Księga męczeństwa salezjanów polskich. 55 polskich salezjanów zamordowanych przez hitlerowców, Warszawa 2012, s. 251-255.