Meyer Brunon: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 4: | Linia 4: | ||
Po wybuchu II wojny światowej przebywał krótko w domu rodzinnym w Piekarach. Następnie kontynuował studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wiedeńskiego i w Seminarium Duchownym w St. Polten. W maju 1941 roku został wcielony do wojska niemieckiego i razem z jego oddziałami trafił do Afryki Północnej. Po dwóch latach znalazł się w niewoli francuskiej. Sytuacja ta pozwoliła mu wrócić do teologii, której zagadnienia zgłębiał w seminarium duchownym dla jeńców wojskowych w Rivel, prowadzonym przez Ojców Benedyktynów. Następnie po kilkumiesięcznym pobycie w koszarach w Algierze wrócił do Polski i ponownie poprosił o przyjęcie do Śląskiego Seminarium Duchownego. | Po wybuchu II wojny światowej przebywał krótko w domu rodzinnym w Piekarach. Następnie kontynuował studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wiedeńskiego i w Seminarium Duchownym w St. Polten. W maju 1941 roku został wcielony do wojska niemieckiego i razem z jego oddziałami trafił do Afryki Północnej. Po dwóch latach znalazł się w niewoli francuskiej. Sytuacja ta pozwoliła mu wrócić do teologii, której zagadnienia zgłębiał w seminarium duchownym dla jeńców wojskowych w Rivel, prowadzonym przez Ojców Benedyktynów. Następnie po kilkumiesięcznym pobycie w koszarach w Algierze wrócił do Polski i ponownie poprosił o przyjęcie do Śląskiego Seminarium Duchownego. | ||
Święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1947 w [[Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach|katedrze św. Ap. Piotra i Pawła w Katowicach]] z rąk bpa sufragana [[Bieniek Juliusz|J. Bieńka]]. Po święceniach był na zastępstwie wakacyjnym w parafiach: [[ | Święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1947 w [[Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach|katedrze św. Ap. Piotra i Pawła w Katowicach]] z rąk bpa sufragana [[Bieniek Juliusz|J. Bieńka]]. Po święceniach był na zastępstwie wakacyjnym w parafiach: [[Parafia Najświętszej Maryi Panny i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich|Imienia NMP w Piekarach Śląskich]] i św. Jana Nepomucena w Pogwizdowie. Następnie jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: św. Ap. Piotra i Pawła w Skoczowie, [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Biertułtowach|Wniebowzięcia NMP w Biertułtowach]], Dobrego Pasterza w Istebnej i św. Marii Magdaleny w Cieszynie. W styczniu 1957 roku powrócił na krótko do Istebnej, ale rok później został mianowany pierwszym kuratusem w sąsiedniej Jaworzynce. W sierpniu 1961 roku otrzymał nominację na administratora w parafii św. Katarzyny w Pielgrzymowicach. Pięć lat później został tam oficjalnie zatwierdzony na stanowisku proboszcza. Zmarł 11 kwietnia 1976 w szpitalu w Pszczynie. Został pochowany w Pielgrzymowicach. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == |
Wersja z 20:35, 20 lis 2009
Meyer Brunon (1915-1976), proboszcz w Pielgrzymowicach
Urodził się 9 września 1915 w Piekarach Śląskich. Był synem urzędnika kopalnianego Jana i Rozalii z d. Lesz. Po ukończeniu szkoły powszechnej uczył się najpierw w Państwowym Gimnazjum Klasycznym w Królewskiej Hucie, a następnie w Państwowym Gimnazjum w Szarleju. Był członkiem Sodalicji Mariańskiej uczniów. W 1937 roku zdał egzamin dojrzałości. W tym samym roku wstąpił do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Po wybuchu II wojny światowej przebywał krótko w domu rodzinnym w Piekarach. Następnie kontynuował studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wiedeńskiego i w Seminarium Duchownym w St. Polten. W maju 1941 roku został wcielony do wojska niemieckiego i razem z jego oddziałami trafił do Afryki Północnej. Po dwóch latach znalazł się w niewoli francuskiej. Sytuacja ta pozwoliła mu wrócić do teologii, której zagadnienia zgłębiał w seminarium duchownym dla jeńców wojskowych w Rivel, prowadzonym przez Ojców Benedyktynów. Następnie po kilkumiesięcznym pobycie w koszarach w Algierze wrócił do Polski i ponownie poprosił o przyjęcie do Śląskiego Seminarium Duchownego.
Święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1947 w katedrze św. Ap. Piotra i Pawła w Katowicach z rąk bpa sufragana J. Bieńka. Po święceniach był na zastępstwie wakacyjnym w parafiach: Imienia NMP w Piekarach Śląskich i św. Jana Nepomucena w Pogwizdowie. Następnie jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: św. Ap. Piotra i Pawła w Skoczowie, Wniebowzięcia NMP w Biertułtowach, Dobrego Pasterza w Istebnej i św. Marii Magdaleny w Cieszynie. W styczniu 1957 roku powrócił na krótko do Istebnej, ale rok później został mianowany pierwszym kuratusem w sąsiedniej Jaworzynce. W sierpniu 1961 roku otrzymał nominację na administratora w parafii św. Katarzyny w Pielgrzymowicach. Pięć lat później został tam oficjalnie zatwierdzony na stanowisku proboszcza. Zmarł 11 kwietnia 1976 w szpitalu w Pszczynie. Został pochowany w Pielgrzymowicach.
Bibliografia
AAKat, Akta personalne ks. Brunona Meyera.
|