Metodyści

Metodyści w Polsce byli już znani w końcu XIX wieku. Swoją działalność prowadzili wtedy na Pomorzu oraz w Wielkopolsce. Ich idee rozpowszechniała tu przede wszystkim Armia Zbawienia, czyli wspólnota zorganizowana na wzór wojskowy. Na Śląsku Armia Zbawienia założyła swój pierwszy korpus we Wrocławiu w 1897 roku. Dwa lata później na tym terenie działało już osiem podobnych korpusów. Jednak prawdziwy rozwój metodyzmu w Polsce rozpoczął się dopiero w 1920 roku. Wtedy do niepodległej i zniszczonej działaniami wojennymi Polski przybyła misja metodystów z amerykańskiego Episkopalnego Kościoła Metodystycznego Południa z pomocą materialną. Początkowo Kościół podzielony został na cztery okręgi: południowo–centralny, śląski, pomorsko–wielkopolski i mazurski. W 1950 lub 1951 roku okręg południowo–centralny postanowiono rozdzielić.

Kościół Metodystyczny na tzw. Polskim Śląsku istniał od 1922 roku. Jeden z jego zborów miał siedzibę w Katowicach w domu przy ul. Francuskiej 17 mieszkania 12. Znajdująca się tam sala mogła pomieścić od 200 do 250 osób. Tam zbierano się na nabożeństwa, wykłady i wspólne modlitwy. W Katowicach metodyści zasłynęli przede wszystkim z prowadzenia kursów języka angielskiego, które cieszą się powodzeniem po dziś dzień. W latach 1923/1924 prowadzili nawet lekcje języka polskiego. Ponadto organizowali szkolenia w zakresie kroju i stenografii. Działająca wówczas w Katowicach metodystyczna kuchnia ludowa wydawała darmowe posiłki dla 400 uczniów.