Metodyści: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
== | ==Kościół Metodystyczny== | ||
Metodyści w Polsce byli już znani w końcu XIX wieku. Swoją działalność prowadzili wtedy na Pomorzu oraz w Wielkopolsce. Ich idee rozpowszechniała tu przede wszystkim Armia Zbawienia, czyli wspólnota zorganizowana na wzór wojskowy. Na Śląsku Armia Zbawienia założyła swój pierwszy korpus we Wrocławiu w 1897 roku. Dwa lata później na tym terenie działało już osiem podobnych korpusów. Jednak prawdziwy rozwój metodyzmu w Polsce rozpoczął się dopiero w 1920 roku. Wtedy do niepodległej i zniszczonej działaniami wojennymi Polski przybyła misja metodystów z amerykańskiego Episkopalnego Kościoła Metodystycznego Południa z pomocą materialną. Początkowo Kościół podzielony został na cztery okręgi: południowo–centralny, śląski, pomorsko–wielkopolski i mazurski. W 1950 lub 1951 roku okręg południowo–centralny postanowiono rozdzielić. | Metodyści w Polsce byli już znani w końcu XIX wieku. Swoją działalność prowadzili wtedy na Pomorzu oraz w Wielkopolsce. Ich idee rozpowszechniała tu przede wszystkim Armia Zbawienia, czyli wspólnota zorganizowana na wzór wojskowy. Na Śląsku Armia Zbawienia założyła swój pierwszy korpus we Wrocławiu w 1897 roku. Dwa lata później na tym terenie działało już osiem podobnych korpusów. Jednak prawdziwy rozwój metodyzmu w Polsce rozpoczął się dopiero w 1920 roku. Wtedy do niepodległej i zniszczonej działaniami wojennymi Polski przybyła misja metodystów z amerykańskiego Episkopalnego Kościoła Metodystycznego Południa z pomocą materialną. Początkowo Kościół podzielony został na cztery okręgi: południowo–centralny, śląski, pomorsko–wielkopolski i mazurski. W 1950 lub 1951 roku okręg południowo–centralny postanowiono rozdzielić. | ||
Według danych statystycznych na rok 1948, Kościół Metodystyczny posiadał na terenie całego kraju 95 placówek duszpasterskich, 56 obiektów sakralnych, które albo były własnością Kościoła, albo zostały wynajmowane (także w domach prywatnych). Liczbę duchownych szacowano wtedy na 56 osób. Kościół Metodystyczny po II wojnie światowej największe sukcesy osiągnął na polu pracy charytatywnej, oświatowej, społeczno-wychowawczej i wydawniczej. W latach 1947 – 1948 Kościół wydawał dwa własne miesięczniki: "Droga" i "Pielgrzym Polski". | Według danych statystycznych na rok 1948, Kościół Metodystyczny posiadał na terenie całego kraju 95 placówek duszpasterskich, 56 obiektów sakralnych, które albo były własnością Kościoła, albo zostały wynajmowane (także w domach prywatnych). Liczbę duchownych szacowano wtedy na 56 osób. Kościół Metodystyczny po II wojnie światowej największe sukcesy osiągnął na polu pracy charytatywnej, oświatowej, społeczno-wychowawczej i wydawniczej. W latach 1947 – 1948 Kościół wydawał dwa własne miesięczniki: "Droga" i "Pielgrzym Polski". Kościół Metodystyczny, podobnie, jak inne wspólnoty protestanckie (baptyści, czy adwentyści) korzystał z pomocy zagranicznych organizacji pokrewnych, zwłaszcza ze Stanów Zjednoczonych i Kanady. Często pomoc ta docierała do środowisk nie związanych z danym Kościołem, czy wspólnotą religijną. | ||
==Metodyści na Górnym Śląsku== | |||
Kościół Metodystyczny na tzw. Polskim Śląsku istniał od 1922 roku. Jeden z jego zborów miał siedzibę w Katowicach w domu przy ul. Francuskiej 17 mieszkania 12. Znajdująca się tam sala mogła pomieścić od 200 do 250 osób. Tam zbierano się na nabożeństwa, wykłady i wspólne modlitwy. W Katowicach metodyści zasłynęli przede wszystkim z prowadzenia kursów języka angielskiego, które cieszą się powodzeniem po dziś dzień. W latach 1923/1924 prowadzili nawet lekcje języka polskiego. Ponadto organizowali szkolenia w zakresie kroju i stenografii. Działająca wówczas w Katowicach metodystyczna kuchnia ludowa wydawała darmowe posiłki dla 400 uczniów. Na terenie województwa śląsko-dąbrowskiego w latach 1945 – 1950 było 8 placówek tego Kościoła. | Kościół Metodystyczny na tzw. Polskim Śląsku istniał od 1922 roku. Jeden z jego zborów miał siedzibę w Katowicach w domu przy ul. Francuskiej 17 mieszkania 12. Znajdująca się tam sala mogła pomieścić od 200 do 250 osób. Tam zbierano się na nabożeństwa, wykłady i wspólne modlitwy. W Katowicach metodyści zasłynęli przede wszystkim z prowadzenia kursów języka angielskiego, które cieszą się powodzeniem po dziś dzień. W latach 1923/1924 prowadzili nawet lekcje języka polskiego. Ponadto organizowali szkolenia w zakresie kroju i stenografii. Działająca wówczas w Katowicach metodystyczna kuchnia ludowa wydawała darmowe posiłki dla 400 uczniów. Na terenie województwa śląsko-dąbrowskiego w latach 1945 – 1950 było 8 placówek tego Kościoła. | ||
Wersja z 10:49, 3 lis 2009
Kościół Metodystyczny
Metodyści w Polsce byli już znani w końcu XIX wieku. Swoją działalność prowadzili wtedy na Pomorzu oraz w Wielkopolsce. Ich idee rozpowszechniała tu przede wszystkim Armia Zbawienia, czyli wspólnota zorganizowana na wzór wojskowy. Na Śląsku Armia Zbawienia założyła swój pierwszy korpus we Wrocławiu w 1897 roku. Dwa lata później na tym terenie działało już osiem podobnych korpusów. Jednak prawdziwy rozwój metodyzmu w Polsce rozpoczął się dopiero w 1920 roku. Wtedy do niepodległej i zniszczonej działaniami wojennymi Polski przybyła misja metodystów z amerykańskiego Episkopalnego Kościoła Metodystycznego Południa z pomocą materialną. Początkowo Kościół podzielony został na cztery okręgi: południowo–centralny, śląski, pomorsko–wielkopolski i mazurski. W 1950 lub 1951 roku okręg południowo–centralny postanowiono rozdzielić. Według danych statystycznych na rok 1948, Kościół Metodystyczny posiadał na terenie całego kraju 95 placówek duszpasterskich, 56 obiektów sakralnych, które albo były własnością Kościoła, albo zostały wynajmowane (także w domach prywatnych). Liczbę duchownych szacowano wtedy na 56 osób. Kościół Metodystyczny po II wojnie światowej największe sukcesy osiągnął na polu pracy charytatywnej, oświatowej, społeczno-wychowawczej i wydawniczej. W latach 1947 – 1948 Kościół wydawał dwa własne miesięczniki: "Droga" i "Pielgrzym Polski". Kościół Metodystyczny, podobnie, jak inne wspólnoty protestanckie (baptyści, czy adwentyści) korzystał z pomocy zagranicznych organizacji pokrewnych, zwłaszcza ze Stanów Zjednoczonych i Kanady. Często pomoc ta docierała do środowisk nie związanych z danym Kościołem, czy wspólnotą religijną.
Metodyści na Górnym Śląsku
Kościół Metodystyczny na tzw. Polskim Śląsku istniał od 1922 roku. Jeden z jego zborów miał siedzibę w Katowicach w domu przy ul. Francuskiej 17 mieszkania 12. Znajdująca się tam sala mogła pomieścić od 200 do 250 osób. Tam zbierano się na nabożeństwa, wykłady i wspólne modlitwy. W Katowicach metodyści zasłynęli przede wszystkim z prowadzenia kursów języka angielskiego, które cieszą się powodzeniem po dziś dzień. W latach 1923/1924 prowadzili nawet lekcje języka polskiego. Ponadto organizowali szkolenia w zakresie kroju i stenografii. Działająca wówczas w Katowicach metodystyczna kuchnia ludowa wydawała darmowe posiłki dla 400 uczniów. Na terenie województwa śląsko-dąbrowskiego w latach 1945 – 1950 było 8 placówek tego Kościoła.
Kościół Metodystyczny w Katowicach przeprowadził na własny koszt nadbudowę domu przy ul. Francuskiej 17. W ten sposób osiągnięto mieszkanie na użytek Kościoła, które zawsze zapisywano na nazwisko urzędującego pastora. W 1945 roku lokal ten obejmował ówczesny pastor Konstanty Najder, ale już w lutym 1946 roku zajęty był przez pastora Jana Kalinowskiego z rodziną, jego pomocnika księdza-pastora Jana Kusa i pastorową Zofię Naumiukową z rodziną.
Kościół Metodystyczny w województwie katowickim już 29 grudnia 1945 roku wniósł podanie do Ministerstwa Administracji Publicznej w Warszawie o przydzielenie mu pounijnego niemieckiego kościoła w Bytomiu, na ul. Stalmacha 12. Jednak obiekt ten był zajmowany przez wojsko sowieckie. Zbór w Bytomiu wniósł więc podanie o przydzielenie mu poniemieckiego domu przy ul. Krzywej 7.