Merkel Juliusz

Z e-ncyklopedia
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.

Merkel Juliusz (1877-1944), proboszcz w Godowie

Urodził się 16 marca 1877 w Staniszczach Wielkich (powiat strzelecki) w rodzinie nauczyciela i organisty Karola i Marii, z d. Nowack. W 1889 roku zamieszkał w konwikcie biskupim w Bytomiu i rozpoczął naukę w miejscowym gimnazjum. 5 maja 1898 zdał egzamin dojrzałości. Po maturze rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego i po obowiązkowym pobycie w alumnacie 23 czerwca 1902 przyjął święcenia kapłańskie.

W czasie wakacji pomagał w pracy duszpasterskiej w Rybnej k. Tarnowskich Gór. Jako wikary pracował w parafiach: św. Andrzeja w Zabrzu (od 15 sierpnia 1902) i św. Wawrzyńca w Wierzchu k/Prudnika (od 15 kwietnia 1904). 1 kwietnia 1905 został mianowany administratorem, a następnie 20 stycznia 1907 proboszczem w Godowie. W 1921 roku spalił się miejscowy kościół. Dzięki jego zaangażowaniu wybudowano nowy kościół, który został poświęcony 19 października 1930.

Władze sanacyjne Drugiej Rzeczypospolitej podejrzewały go o sprzyjanie niemczyźnie i „lekceważenie tego, co polskie”. On sam nie ukrywał, że jest ducha niemieckiego. Nie wpływało to jednak na kształt jego pracy duszpasterskiej. Kilka razy na plebanii został napadnięty, aresztowany i wygnany z parafii za to, że nie chciał przyłączyć się do obozu polskiego. Nazywano go „germanem”, „wrogiem Rzeczypospolitej”; prowadzono przeciwko niemu akcję pomówień i oskarżeń.

Zmarł 13 maja 1944 i został pochowany obok kościoła w Godowie.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Juliusza Merkela; F. Maroń, Nekrolog, WD 1971, nr 1-3, s. 46; Myszor, Historia diecezji, s. 111; H. Olszar, Ludzie tej ziemi. Studium biograficzne, Krzyżanowice 2013, s. 25-27.