Matusik Józef

Matusik Józef SDS (1900-1974) imię zakonne Stanisław, wychowawca , publicysta

Urodził się 12 marca 1900 w Chorzowie . Po ukończeniu szkoły podstawowej w Chorzowie wstąpił do Małego Seminarium Duchownego w Lochau . Nowicjat rozpoczął 31 października 1921 w Sennelager k. Padeborn i przyjął imię zakonne Stanisław. Pierwszą profesję zakonną złożył 1 listopada 1922. Następnie powrócił na rok do kraju i uczęszczał do państwowego gimnazjum w Chorzowie gdzie zdał egzamin dojrzałości 28 czerwca 1923. Dnia 28 września 1923 udał się na Zakrzówek . Ukończył studia filozoficzno-teologiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim . Po otwarciu na Zakrzówku Małego Seminarium ks. Matusiak pracował tam jako dydaktyk ucząc śpiewu i języka niemieckiego. Jako pierwszy wychowawca Salwatorianów otrzymał z rąk bpa S. Sapiehy tonsurę . Profesję wieczystą złożył 1 listopada 1925 w Krakowie na ręce ks. Benignego Dziadka . Święcenia kapłańskie otrzymał 2 kwietnia 1927 i był pierwszym kapłanem wyświeconym w prowincji polskiej . Dnia 19 września 1931 otrzymał absolutorium na Uniwersytecie Jagiellońskim z filologii klasycznej . Równocześnie pracował jako prefekt na Zakrzówku. Ks. Matusik był założycielem „Związku Współpracowników Salwatoriańskich dla propagandy powołań zakonnych”. Głównym zadaniem tego związku było zdobywanie dla Salwatorianów nowych powołań. W 1933 roku zaczął wydawać pismo „Towarzystwo Boskiego Zbawiciela” , które w 1934 roku przekształciło się w czasopismo ”Salwador”. Dnia 18 września ks. Matusik został mianowany superiorem w Mikołowie oraz dyrektorem nowo powstałego gimnazjum . Wraz z wybuchem II wojny światowej, w obawie przed okupantem ze względu na swoją antyniemiecką działalność , opuścił kraj i udał się do Rzymu . W dniu 6 stycznia 1940 wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. Osiadł w miejscowości Jersey City polskiej parafii k. Nowgo Yorku , gdzie pracował przez 10 lat. W roku 1950 został przełożonym placówki Salwatorianów prowincji polskiej w Gary k. Chicago. Dnia 13 sierpnia 1958 został przeniesiony do Kinnelon do drugiego domu salwatorianów w USA. W 1965 roku zamieszkał w Veronie gdzie przeniesiono placówkę zgromadzenia z Kinnelon. 1967 roku wyjechał do Australii i pracował jako kapelan sióstr Salwatorianek. Dnia 29 października świętował swój złoty jubileusz profesji zakonnej w sanktuarium maryjnym w Wiedniu , a w Polsce uroczystości te odbyły się w Wyższym Seminarium Duchownym w Bagnie. Następnie powrócił do Wiednia. Zmarł 15 czerwca 1974 , uroczystości pogrzebowe odbyły się 21 czerwca . Pochowany został na cmentarzu centralnym we Wiedniu.

Bibliografia

M. Wawrzon Matusiak Stanisław (hasło), [w:] Księga zmarłych salwatorianów polskich 1900-1975, red. A. Kiełbasa , Rzym-Kraków 1975, s. 95-99.