Mastalski Augustyn: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
==Mastalski Augustyn (1825-1876), proboszcz w Radzionkowie==
==Mastalski Augustyn (1825-1876), proboszcz w Radzionkowie==


Urodził się 17 sierpnia 1825 w Pyskowicach w rodzinie nauczyciela i płuciennika Jakuba i Pauliny z d. Świtała. Dnia 22 czerwca 1850 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk kard. M. von Diepenbrocka. Pierwsza placówką wikariuszowską była parafia w Piekarach Śląskich, gdzie proboszczem był [[Ficek Alojzy|ks. A. Ficek]]. Po śmierci [[Korpak Jakub|ks. J. Korpaka]] w grudniu 1858 roku został wyznaczony na administratora [[parafia św. Wojciecha w Radzionkowie|parafii w Radzionkowie]]. Przybył do nowej placówki 10 stycznia 1859 z nadzieją, iż tutaj nie pozostanie. Tak się nie stało, 28 listopada 1859 został oficjalnie wprowadzony na urząd proboszcza, którym był do swojej śmierci. Ks. Mastalski cieszył się bardzo dobrą opinią jako duszpasterz i współpracownik z solidnym przygotowaniem teologicznym. Poza tym miał dobre maniery, był uprzejmy, szczodry i gościnny. Nim został pełnoprawnym proboszczem proponowano mu posadę dyrektora szkoły w Pyskowicach, którą odrzucił, ale 23 kwietnia 1859 został mianowany inspektorem szkolnym w jednej z części powiatu bytomskiego. Najważniejszą pozostałością materialna po ks. Mastalskim jest budynek nowego kościoła. Ks. J. Knosała stwierdził, że „[…] bez wahania można powiedzieć, że był największym i najpiękniejszym wiejskim kościołem na Śląsku”. Budowniczy dożył poświęcenia świątyni dnia 8 grudnia 1875 pomimo, że był już bardzo chory. Zmarł 14 marca 1876. Z uwagi na okres [[Kulturkampf|Kulturkampfu]] i wrogiej polityki wobec Kościoła zakazano pochówku w kościele parafialnym. Zatem 17 marca pogrzebano ciało „przed południowymi drzwiami wstępnymi”, a w nocy z 17 na 18 marca potajemnie przeniesiono trumnę do kapliczki grobowej, którą wybrał sobie jeszcze za życia na miejsce spoczynku.     
Urodził się 17 sierpnia 1825 w Pyskowicach w rodzinie nauczyciela i płóciennika Jakuba i Pauliny z d. Świtała. Dnia 22 czerwca 1850 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk kard. M. von Diepenbrocka. Pierwsza placówką wikariuszowską była parafia w Piekarach Śląskich, gdzie proboszczem był [[Ficek Alojzy|ks. A. Ficek]]. Po śmierci [[Korpak Jakub|ks. J. Korpaka]] w grudniu 1858 roku został wyznaczony na administratora [[parafia św. Wojciecha w Radzionkowie|parafii w Radzionkowie]]. Przybył do nowej placówki 10 stycznia 1859 z nadzieją, iż tutaj nie pozostanie. Tak się nie stało, 28 listopada 1859 został oficjalnie wprowadzony na urząd proboszcza, którym był do swojej śmierci. Ks. Mastalski cieszył się bardzo dobrą opinią jako duszpasterz i współpracownik z solidnym przygotowaniem teologicznym. Poza tym miał dobre maniery, był uprzejmy, szczodry i gościnny. Nim został pełnoprawnym proboszczem proponowano mu posadę dyrektora szkoły w Pyskowicach, którą odrzucił, ale 23 kwietnia 1859 został mianowany inspektorem szkolnym w jednej z części powiatu bytomskiego. Najważniejszą pozostałością materialna po ks. Mastalskim jest budynek nowego kościoła. Ks. J. Knosała stwierdził, że „[…] bez wahania można powiedzieć, że był największym i najpiękniejszym wiejskim kościołem na Śląsku”. Budowniczy dożył poświęcenia świątyni dnia 8 grudnia 1875 pomimo, że był już bardzo chory. Zmarł 14 marca 1876. Z uwagi na okres [[Kulturkampf|Kulturkampfu]] i wrogiej polityki wobec Kościoła zakazano pochówku w kościele parafialnym. Zatem 17 marca pogrzebano ciało „przed południowymi drzwiami wstępnymi”, a w nocy z 17 na 18 marca potajemnie przeniesiono trumnę do kapliczki grobowej, którą wybrał sobie jeszcze za życia na miejsce spoczynku.     


==Bibliografia==
==Bibliografia==

Wersja z 22:32, 18 sty 2012

Mastalski Augustyn (1825-1876), proboszcz w Radzionkowie

Urodził się 17 sierpnia 1825 w Pyskowicach w rodzinie nauczyciela i płóciennika Jakuba i Pauliny z d. Świtała. Dnia 22 czerwca 1850 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk kard. M. von Diepenbrocka. Pierwsza placówką wikariuszowską była parafia w Piekarach Śląskich, gdzie proboszczem był ks. A. Ficek. Po śmierci ks. J. Korpaka w grudniu 1858 roku został wyznaczony na administratora parafii w Radzionkowie. Przybył do nowej placówki 10 stycznia 1859 z nadzieją, iż tutaj nie pozostanie. Tak się nie stało, 28 listopada 1859 został oficjalnie wprowadzony na urząd proboszcza, którym był do swojej śmierci. Ks. Mastalski cieszył się bardzo dobrą opinią jako duszpasterz i współpracownik z solidnym przygotowaniem teologicznym. Poza tym miał dobre maniery, był uprzejmy, szczodry i gościnny. Nim został pełnoprawnym proboszczem proponowano mu posadę dyrektora szkoły w Pyskowicach, którą odrzucił, ale 23 kwietnia 1859 został mianowany inspektorem szkolnym w jednej z części powiatu bytomskiego. Najważniejszą pozostałością materialna po ks. Mastalskim jest budynek nowego kościoła. Ks. J. Knosała stwierdził, że „[…] bez wahania można powiedzieć, że był największym i najpiękniejszym wiejskim kościołem na Śląsku”. Budowniczy dożył poświęcenia świątyni dnia 8 grudnia 1875 pomimo, że był już bardzo chory. Zmarł 14 marca 1876. Z uwagi na okres Kulturkampfu i wrogiej polityki wobec Kościoła zakazano pochówku w kościele parafialnym. Zatem 17 marca pogrzebano ciało „przed południowymi drzwiami wstępnymi”, a w nocy z 17 na 18 marca potajemnie przeniesiono trumnę do kapliczki grobowej, którą wybrał sobie jeszcze za życia na miejsce spoczynku.

Bibliografia

J. Knosała, Parafia Radzionkowska. Jej dawniejsze i dzisiejsze stosunki, Katowice 1926, s. 76–77.