Marx Heinrich (1835-1911), sufragan wrocławski
Urodził się 3 stycznia 1835 w Antoniowie k. Ozimka, a ochrzczony został w kościele parafialnym w Szczedrzyku. Po ukończeniu szkoły w Antoniowie rozpoczął naukę w gimnazjum w Opolu, gdzie 31 lipca 1854 otrzymał świadectwo maturalne. Następnie rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Studia teologiczne uwieńczył doktoratem z teologii, a 12 lipca 1858 przyjął święcenia kapłańskie. Był wikarym w Grzendzinie, a następnie proboszczem w Kujanie i Miechowicach. Pracując w parafii miechowickiej był m.in. dziekanem. Słynął jako gorliwy duszpasterz i działacz antyalkoholowy. 24 listopada 1892 został mianowany kanonikiem kapituły katedralnej we Wrocławiu. Obok tej funkcji ustanowiono go oficjałem sądu biskupiego, przewodniczącym konsystorza pierwszej instancji, radcą kancelarii arcybiskupiej, kuratorem sióstr jadwiżanek, konwiktu dla chłopców oraz sierocińca dla dzieci szlacheckich. 11 czerwca 1900 został wyniesiony do godności biskupiej jako biskup tytularny Colossy, zostając jednocześnie sufraganem wrocławskim. Sakry biskupiej udzielił mu kard. G. Kopp 24 czerwca 1900, a 28 czerwca 1900 został ustanowiony dziekanem katedralnym. Bp Marx znał dobrze język polski. Po przejściu do Wrocławia w 1892 roku podjął się prowadzenia zajęć w Alumnacie z języka polskiego w wymiarze jednej godziny tygodniowo, a także głosił kazania i katechezy po polsku. 13 lutego 1905 ze względów zdrowotnych zrzekł się wykładów z języka polskiego. Był pierwszym, który otrzymał tytuł doktora honoris causa po reaktywowaniu prawa do jego nadawania na Uniwersytecie Wrocławskim. Uroczystość odbyła się 3 maja 1904. Bp Marx zmarł 28 sierpnia 1911 we Wrocławiu.
Bibliografia
Bytomski Słownik Biograficzny, red. J. Drabina, Bytom 2004, s. 155-156; A. Młotek, Teologia katolicka na Uniwersytecie Wrocławskim ze szczególnym uwzględnieniem dziejów teologii moralnej, Wrocław 1998, s. 169; P. Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce. Słownik biograficzny, Warszawa 2000.
