Maroń Franciszek

Z e-ncyklopedia
Wersja z dnia 11:57, 27 lut 2021 autorstwa Mira (dyskusja | edycje) (dr)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Maroń Franciszek (1904-1984), proboszcz w Brzęczkowicach, kanonik gremialny

Maron Franciszek1.jpg
Grób na cmentarzu w Brzęczkowicach

Urodził się 28 marca 1904 w Kielczy (powiat strzelecki) w rodzinie rolnika Kaspra i Julianny z d. Obcina. W 1914 roku rozpoczął naukę w gimnazjum w Królewskiej Hucie (Chorzów). Przed maturą pracował w kopalni "Richterschaechte" k. Siemianowic. W 1924 roku zdał egzamin dojrzałości. Następnie podjął pracę w warsztatach naprawczych Huty "Kościuszko". W 1924 roku został przyjęty do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. 26 czerwca 1929 przyjął święcenia kapłańskie.

W czasie wakacji pomagał w pracy duszpasterskiej w parafiach: św. Marii Magdaleny w Bielszowicach i św. Augustyna w Lipinach. Był wikariuszem w parafii św. Mikołaja w Bielsku (od 1 września 1929 do sierpnia 1931 roku). Od września 1931 roku był notariuszem Sądu Biskupiego w Katowicach. W latach 1934–1939 zajmował się redagowaniem „Wiadomości Diecezjalnych" (katowickie). W 1938 roku został mianowany dyrektorem stowarzyszenia misyjnego - "Papieskie Dzieło Dziecięctwa Pana Jezusa". Po wybuchu wojny zastępował proboszcza w Ochojcu, a od 9 października 1939 został skierowany do Mysłowic z poleceniem zorganizowania parafii i budowy kościoła w Brzęczkowicach.

W pierwszych po wojnie wyborach do gminnych rad narodowych skrytykował publicznie kandydata komunistycznego za co stanął przed sądem. 18 listopada 1952 został zmuszony przez wikariusza kapitulnego F. Bednorza do opuszczenia Brzęczkowic i zamieszkania w Kończycach Wielkich. 10 stycznia 1955 otrzymał pozwolenie na powrót do Brzęczkowic. 20 grudnia 1956, po powrocie bpów katowickich z wygnania, został mianowany pełnoprawnym proboszczem w Brzęczkowicach. Budowę kościoła ukończył w 1960 roku.

Po zakończeniu budowy poświęcił się pracy naukowej. Posiadał bardzo bogatą bibliotekę silesiaków. W katowickich "Wiadomościach Diecezjalnych" opublikował liczne nekrologi księży. Był autorem kilkunastu artykułów monograficznych poświęconych historii Kościoła na Górnym Śląsku. Był dziekanem dekanatu mysłowickiego, kanonikiem kapituły katedralnej w Katowicach, redaktorem działu historycznego Śląskich Studiów Historyczno-Teologicznych. W 1969 roku przeszedł na emeryturę. Zmarł 31 stycznia 1984 w Brzęczkowicach i tam został pochowany.

Patrz:

Bibliografia podmiotowa

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Franciszka Maronia; Schematyzm (1955-1986); Grajewski, Wygnanie, s. 164; Myszor, Historia diecezji, s. 8 i nn.; J. Myszor, Ks. Kanonik Franciszek Maroń (1904-1984). Pierwsza karta z dziejów par. Brzęczkowice, Mysłowice-Brzęczkowice 1994; Myszor, Maroń Franciszek (hasło), [w:] Słownik biograficzny, s. 258-259; Myszor, Stosunki Kościół-państwo okupacyjne w diecezji katowickiej 1939-1945, Katowice, s. 236; P. Piwowarczyk, Dzieje par. Brzęczkowice od chwili powstania do roku 1990, Katowice, mps w Bibliotece WTL, s. 75-77; Represje wobec duchowieństwa, s. 37, 93, 241; Skworc, Budownictwo kościołów, s. 162; Krzyżanowski, Kościół katolicki wobec mniejszości niemieckiej, s. 10 i nn.; Macała, Duszpasterstwo a narodowość wiernych, s. 10 i nn.; A. Grajewski, Twój Gość, s. 83; J. Żurek, Ruch "księży patriotów" w województwie katowickim w latach 1949-1956, Warszawa-Katowice 2009, s. 27, 215; A. Piwowarczyk, Maroń Franciszek (hasło), Słownik biograficzny ziemi pszczyńskiej, s. 176; J. Myszor, Maroń Franciszek (hasło), SPTK, t. 8, Warszawa 1995, s. 382-384.