Markiefka Leopold: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 5: | Linia 5: | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
J. Myszor, Parafia | J. Myszor, Parafia św. Szczepana w Bogucicach w XIX i na początku XX wieku, [w:] Parafia bogucicka. Tradycja i współczesność, Katowice 1994, s. 62-90; H. Kowalczyk, Kształtowanie się etosu kapłana śląskiego na przykładzie braci Ludwika i Leopolda Markiefków, [w:] Parafia bogucicka. Tradycja i współczesność, red. W. Świątkiewicz, J. Wycisło, Katowice 1994, s. 133-150; M. Pater, Markiefka (Markefka) Leopold (hasło), [w:] Słownik biograficzny katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku, red. M. Pater, Katowice 1996, s. 257-258. | ||
{{Noty biograficzne}} | {{Noty biograficzne}} | ||
[[Kategoria:Biografie - M]] | [[Kategoria:Biografie - M]] | ||
[[Kategoria:Społecznicy]] | [[Kategoria:Społecznicy]] |
Wersja z 20:43, 18 sty 2012
Markiefka Leopold (1813-1882), proboszcz w Bogucicach
Urodził się 10 października 1813. Ukończył Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1838 roku. Od 1842 roku pracował jako kapłan w Bogucicach, najpierw będąc proboszczem – administratorem (1842), a od następnego roku proboszczem. W 1868 roku został mianowany dziekanem mysłowickim. Jako duszpasterz i kapłan cieszył się wśród parafian wielkim autorytetem i popularnością. Obok zwykłych obowiązków kapłańskich, wypełnianych bardzo gorliwie, oddawał się pracy charytatywnej, angażując się także w ruch trzeźwościowy. Podczas klęski głodu i epidemii tyfusu na Górnym Śląsku w latach 1847-1848 zorganizował pomoc materialną dla ofiar tyfusu.
W 1858 roku założył w Bogucicach sierociniec pw. Matki Boskiej Bolesnej. Do opieki nad sierotami sprowadził siostry Boromeuszki, a po ich usunięciu w okresie kulturkampfu, opiekę nad sierocińcem objęły siostry Jadwiżanki. Ksiądz Markiefka ułożył statut sierocińca oraz stale zabiegał o fundusze na jego utrzymanie. W 1863 roku jako dziekan odbudował przytułek (szpital) dla ubogich pw. św. Ludwika w Mysłowicach. Dzięki jego staraniom w 1874 roku został wzniesiony w Bogucicach zakład leczniczy kierowany przez Bonifratrów. Według zamierzeń miał on służyć górnikom i hutnikom, którzy nie mogli sobie pozwolić na prywatne leczenie. Szpital ten przyjmował chorych bez różnicy wyznania. Zmarł 24 maja 1882. W swoim testamencie proboszcz napisał, że jego oszczędności mają trafić do ubogich mieszkańców Bogucic, Załęża i Dąbrówki Małej.
Bibliografia
J. Myszor, Parafia św. Szczepana w Bogucicach w XIX i na początku XX wieku, [w:] Parafia bogucicka. Tradycja i współczesność, Katowice 1994, s. 62-90; H. Kowalczyk, Kształtowanie się etosu kapłana śląskiego na przykładzie braci Ludwika i Leopolda Markiefków, [w:] Parafia bogucicka. Tradycja i współczesność, red. W. Świątkiewicz, J. Wycisło, Katowice 1994, s. 133-150; M. Pater, Markiefka (Markefka) Leopold (hasło), [w:] Słownik biograficzny katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku, red. M. Pater, Katowice 1996, s. 257-258.
|