Magiera Jakub

Magiera Jakub SDS (1876-1945), imię zakonne Rufin, brat zakonny

Urodził się 6 maja 1876 we Frydku niedaleko Pszczyny jako dziewiąte dziecko Alberta i Zofii z d. Sosna. Na chrzcie św. otrzymał imię Jakub. Po ukończeniu szkoły podstawowej pracował na kolei i zajmował się gospodarstwem rodziców. Po śmierci ojca w 1896 roku podjął decyzję o wstąpieniu do salwatorianów. W 1898 roku wyjechał do Rzymu, a 6 czerwca 1899 rozpoczął nowicjat, przyjmując imię zakonne Rufin. 7 czerwca 1900 złożył profesję zakonną. Przez siedem lat przebywał w ośrodku wychowawczym w Meranie, gdzie pełnił obowiązki infirmarza. W 1907 roku został posłany na misje do Assam; pracował tam jako dentysta oraz zarządzał gospodarstwem. Miejscowa ludność hinduska darzyła go wielkim uznaniem i szacunkiem. Gdy wybuchła I wojna światowa musiał opuścić misje. W 1915 roku został internowany i wraz z innymi misjonarzami przez 4 lata przebywał w obozie jenieckim. Po odzyskaniu wolności w 1919 roku został skierowany do kolegium w Trzebini, gdzie prowadził ambulatorium dentystyczne i zajmował się gospodarstwem. W 1929 roku został posłany do Zakrzówka i pełnił tam funkcję furtiana. W 1945 roku poważnie zachorował. W tym czasie kolegium w Zakrzówku było zajęte na cele wojskowe. Dlatego zaopiekowała się nim rodzina Świgoniów, która zapewniła mu opiekę do końca jego dni. Zmarł 27 lutego 1945. Spoczął na cmentarzu na krakowskim Salwatorze w grobowcu salwatorianów.

Bibliografia

J. Bednarz, Magiera Rufin (hasło), [w:] Księga zmarłych salwatorianów polskich 1900-1975, red. A. Kiełbasa, Rzym-Kraków 1975, s. 83-85.