Mańka Alfons: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
mNie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
==Mańka Alfons OMI (1917-1941), kleryk, Sługa Boży==
==Mańka Alfons OMI (1917-1941), kleryk, sługa Boży==


Urodził się 21 października 1917 w Lisowicach w rodzinie kolejarza Piotra i Karoliny z domu Sojka. Miał dziesięcioro rodzeństwa. W tamtym czasie Lisowice należały do [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Lubecku|parafii w Lubecku]], dlatego tam został ochrzczony 28 października 1917. W domu rodzinnym odebrał bardzo religijne wychowanie. Sakrament bierzmowania otrzymał z rąk drugiego ordynariusza diecezji katowickiej [[Lisiecki Arkadiusz|bpa Arkadiusza Lisieckiego]] 18 maja 1928, przyjmując za patrona [[Św. Antoni  Padewski|św. Antoniego]]. Po ukończeniu szkoły powszechnej został przyjęty do gimnazjum w Lublińcu. Tutaj bliżej zetknął się z [[Oblaci|Misjonarzami Oblatami Maryi Niepokalanej]], będącymi katechetami. Wprawdzie oblaci nie prowadzili wówczas duszpasterstwa parafialnego, ale zależało im na nowych powołaniach do zgromadzenia. Dlatego wstąpił do [[Małe Seminarium Duchowne Ojców Oblatów w Lublińcu|Małego Seminarium Duchownego Ojców Oblatów w Lublińcu]], ucząc się tutaj w latach 1934-1937.
Urodził się 21 października 1917 w Lisowicach w rodzinie kolejarza Piotra i Karoliny z domu Sojka. Miał dziesięcioro rodzeństwa. W tamtym czasie Lisowice należały do [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Lubecku|parafii w Lubecku]], dlatego tam został ochrzczony 28 października 1917. W domu rodzinnym odebrał bardzo religijne wychowanie. Sakrament bierzmowania otrzymał z rąk drugiego ordynariusza diecezji katowickiej [[Lisiecki Arkadiusz|bpa Arkadiusza Lisieckiego]] 18 maja 1928, przyjmując za patrona [[Św. Antoni  Padewski|św. Antoniego]]. Po ukończeniu szkoły powszechnej został przyjęty do gimnazjum w Lublińcu. Tutaj bliżej zetknął się z [[Oblaci|Misjonarzami Oblatami Maryi Niepokalanej]], będącymi katechetami. Wprawdzie oblaci nie prowadzili wówczas duszpasterstwa parafialnego, ale zależało im na nowych powołaniach do zgromadzenia. Dlatego wstąpił do [[Małe Seminarium Duchowne Ojców Oblatów w Lublińcu|Małego Seminarium Duchownego Ojców Oblatów w Lublińcu]], ucząc się tutaj w latach 1934-1937.
Linia 9: Linia 9:
Kronika Małego Seminarium Duchownego oo. Oblatów w Lublińcu 1922-1963, s. 233 i in. (AP parafii św. Stanisława Kostki w Lublińcu); Dzienniczek duchowy śp. kleryka Alfonsa Mańki OMI (1917-1941), Lubliniec 2017; J. Pielorz, Martyrologium Polskich Oblatów 1939-1945, 118.
Kronika Małego Seminarium Duchownego oo. Oblatów w Lublińcu 1922-1963, s. 233 i in. (AP parafii św. Stanisława Kostki w Lublińcu); Dzienniczek duchowy śp. kleryka Alfonsa Mańki OMI (1917-1941), Lubliniec 2017; J. Pielorz, Martyrologium Polskich Oblatów 1939-1945, 118.


{{Święci}}
{{Noty biograficzne}}
{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Święci i błogosławieni|Mańka]]
[[Kategoria:Święci i błogosławieni|Mańka]]

Wersja z 18:24, 28 lis 2021

Mańka Alfons OMI (1917-1941), kleryk, sługa Boży

Urodził się 21 października 1917 w Lisowicach w rodzinie kolejarza Piotra i Karoliny z domu Sojka. Miał dziesięcioro rodzeństwa. W tamtym czasie Lisowice należały do parafii w Lubecku, dlatego tam został ochrzczony 28 października 1917. W domu rodzinnym odebrał bardzo religijne wychowanie. Sakrament bierzmowania otrzymał z rąk drugiego ordynariusza diecezji katowickiej bpa Arkadiusza Lisieckiego 18 maja 1928, przyjmując za patrona św. Antoniego. Po ukończeniu szkoły powszechnej został przyjęty do gimnazjum w Lublińcu. Tutaj bliżej zetknął się z Misjonarzami Oblatami Maryi Niepokalanej, będącymi katechetami. Wprawdzie oblaci nie prowadzili wówczas duszpasterstwa parafialnego, ale zależało im na nowych powołaniach do zgromadzenia. Dlatego wstąpił do Małego Seminarium Duchownego Ojców Oblatów w Lublińcu, ucząc się tutaj w latach 1934-1937.

We wrześniu 1937 rozpoczął kanoniczny nowicjat w Markowicach na Kujawach, który zakończył złożeniem pierwszych ślubów 8 września 1938, a następnie wyjechał na studia filozoficzne do Krobi k. Gostynia. W sierpniu 1939 roku powrócił do Markowic, gdzie zastał go wybuch II wojny światowej. Wraz ze współbraćmi opuścił klasztor udając się do Kodnia n. Bugiem. Powrócił do Markowic w październiku 1939, po zakończonej wojnie obronnej Polski. Tam kontynuował studia mimo aresztu domowego, który nałożyli Niemcy na całą wspólnotę. Dodatkowo wszyscy oblaci byli zmuszeni do codziennej pracy w pobliskich folwarkach. Względna normalizacja sytuacji trwała zaledwie kilka miesięcy. W kwietniu 1940 roku otrzymał wiadomość o śmierci ojca w obozie koncentracyjnym w Buchenwaldzie. Wreszcie 4 maja 1940 został aresztowany wraz z piętnastoma współbraćmi i przewieziony do obozu w Szczeglinie k. Mogilna, by stamtąd po trzech dniach zostać wywiezionym do obozu koncentracyjnego w Dachau, gdzie otrzymał numer obozowy 9348. Po niespełna trzech miesiącach, 2 sierpnia 1940, został deportowany do KL Mauthausen-Gusen (numer obozowy 6665). W obozie był bity, głodował i ciężko pracował w kamieniołomach. Fatalne warunki obozowe oraz słabe zdrowie od najmłodszych lat doprowadziły organizm do całkowitego wyczerpania. Zmarł 22 stycznia 1941, mając zaledwie 23 lata. W 2003 roku rozpoczęto jego proces beatyfikacyjny wraz ze 121 męczennikami II wojny światowej. Został on jednak zawieszony. Proces beatyfikacyjny został ponownie wszczęty 27 listopada 2021.

Bibliografia

Kronika Małego Seminarium Duchownego oo. Oblatów w Lublińcu 1922-1963, s. 233 i in. (AP parafii św. Stanisława Kostki w Lublińcu); Dzienniczek duchowy śp. kleryka Alfonsa Mańki OMI (1917-1941), Lubliniec 2017; J. Pielorz, Martyrologium Polskich Oblatów 1939-1945, 118.