Lucjusz I

Z e-ncyklopedia
Wersja z dnia 20:07, 13 paź 2021 autorstwa Mira (dyskusja | edycje) (dr)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Św. Lucjusz I, papież

Na urzędzie papieskim pozostawał w latach 253-254.

O życiu papieża Lucjusza nie wiemy zbyt dużo. Urodził się w Rzymie, był synem mieszczanina Porfiriusza. Towarzyszył Korneliuszowi (późniejszy święty) podczas jego wygnania. Po jego śmierci, 23 września 253 objął zwierzchnictwo nad Kościołem. Zaraz po wyborze na pasterza Kościoła został skazany przez cesarza Trebonianusa Gallusa na wygnanie do Centumcellae. Dopiero po śmierci cesarza, gdy władzę objął Walerian, powrócił do Rzymu wraz z innymi chrześcijanami. Cyprian (późniejszy święty) - cieszący się wielkim autorytetem biskup Kartaginy - napisał do niego list. Wysławiał gotowość Lucjusza do głoszenia wiary, pomimo groźby męczeństwa oraz za jego wytrwałość. Pontyfikat papieża Lucjusza wiąże się z problemem upadłych - lapsi. Byli to ci chrześcijanie, którzy zaparli się Chrystusa podczas panujących prześladowań. Uważał on, że należy dać im szansę powrotu do wspólnoty po odprawieniu odpowiedniej pokuty. Sprzeciwiał się schizmie antypapieża Nowacjana, który domagał się dożywotniego wykluczenia lapsi z Kościoła.

Jako papież walczył z rozprężeniem obyczajowym wśród kleru. Zarządził, żeby osoby sprawujące kult wybierane były spośród mężów cieszących się dobrą reputacją oraz nie związanych ze sobą bliskim pokrewieństwem. Natomiast wszystkim świeckim mężom zabronił utrzymywania relacji pozamałżeńskich z kobietami.

Zmarł najprawdopodobniej 4 marca 254. Była to śmierć naturalna, choć niektórzy poprzez późniejsze legendy uważają, że został zamordowany. Mimo tego, że nie przelał swojej krwi za Chrystusa był przez Rzymian czczony jako prawdziwy męczennik. Jako ten, który był gotów poświęcić samego siebie dla obrony wiary, a przede wszystkim osoby Chrystusa. Został pochowany w katakumbach świętego Kaliksta przy Via Appia. Potem na życzenie papieża Paschalisa I jego szczątki przeniesiono do kościoła Santa Cecilia.

  • Czczony jest przez Kościół 4 marca.

Bibliografia

J. Mathieu-Rosay, Prawdziwe dzieje papieży, Warszawa 1995, s. 40; R. Fischer-Wollpert, Leksykon papieży, Kraków 1996, s. 54; J. Wierusz-Kowalski, Poczet Papieży, Warszawa 1986, s. 27-28.