Lubos Paweł

Lubos Paweł (1913-1967), proboszcz w Brynowie i Makoszowach

Urodził się 13 stycznia 1913 roku w Szarleju. Był synem sztygara Ryszarda i Marii z d. Pawlica. Do szkoły powszechnej i Komunalnego Gimnazjum Męskiego typu klasycznego uczęszczał w Szarleju. Egzamin dojrzałości zdał w czerwcu 1932 roku. Po maturze wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W czasie studiów w kręgu jego szczególnych zainteresowań znalazły się: teologia moralna, katechetyka i pedagogika. Święcenia kapłańskie przyjął 20 czerwca 1937 w katedrze Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach z rąk bpa Stanisława Adamskiego.

Po święceniach był na zastępstwie wakacyjnym w parafii św. Antoniego w Dąbrówce Małej. Następnie jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: Matki Bożej Bolesnej w Rybniku, Krzyża Świętego w Siemianowicach, św. Marii Magdaleny w Tychach, Najświętszego Serca Pana Jezusa w Piotrowicach, św. Anny w Janowie-Giszowcu, Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Lubecku i św. Antoniego w Siemianowicach. We wrześniu 1943 roku został skierowany jako wikariusz do parafii św. Jana Nepomucena w Przyszowicach z poleceniem objęcia opieką duszpasterską mieszkańców w Borowej Wsi.

Po zakończeniu okupacji hitlerowskiej pełnił obowiązki wikariusza w parafiach: św. Piotra i Pawła w Świętochłowicach i Matki Bożej Różańcowej w Halembie. W 1948 roku był krótko substytutem w parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krzyżkowicach. Następnie w charakterze wikariusza duszpasterzował w parafiach: św. Wawrzyńca i św. Antoniego w Wirku, Najświętszego Serca Pana Jezusa w Mysłowicach i św. Apostołów Piotra i Pawła w Tarnowskich Górach.

We wrześniu 1951 roku bp S. Adamski mianował go wikariuszem ekspozytem w Brynowie z poleceniem utworzenia tam nowej placówki duszpasterskiej. Po ustanowieniu w Brynowie kuracji pod wezwaniem Najświętszych Imion Jezusa i Maryi ks. Lubos otrzymał tytuł kuratusa. W 1955 roku rozpoczął tam rozbudowę tymczasowego kościoła. Po dwóch miesiącach, decyzją ówczesnych władz komunistycznych, budowa ta została wstrzymana. Również w 1955 roku zdał egzamin proboszczowski. Komisji egzaminacyjnej przedstawił pracę pisemną pt. Historia Brynowa i kuracji brynowskiej. W sierpniu 1957 roku został mianowany administratorem w parafii świętych Jana i Pawła w Makoszowach, gdzie duszpasterzował przez siedem lat. W lipcu 1964 roku przeszedł w stan spoczynku i zamieszkał w Starych Panewnikach. Zmarł 2 września 1967 w Szpitalu Sióstr Elżbietanek w Katowicach. Został pochowany na cmentarzu panewnickim w Ligocie.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Pawła Lubosa; L. Musioł, Makoszowy. Z dziejów gminy i parafii, Zabrze 1998, s. 57; Lubos Paweł (hasło), [w:] Piekarzanie. Leksykon mieszkańców Piekar Śląskich, red. H. Gawlik, J. Grajewska-Wróbel, L. Wostal, Z. Bogacki, Piekary Śląskie 2010, s. 151-152.