Loska Bruno: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
|||
| (Nie pokazano 4 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Loska (Laska) Bruno (1864-1940), proboszcz w Pszowie == | ==Loska (Laska) Bruno (1864-1940), proboszcz w Pszowie == | ||
Urodził się 2 września 1864 w Toszku. Święcenia kapłańskie przyjął 23 czerwca 1890. Był wikarym i administratorem w Poniszowicach, a następnie proboszczem w Jaryszowie koło Strzelec ( | Urodził się 2 września 1864 w Toszku. Święcenia kapłańskie przyjął 23 czerwca 1890. Był wikarym i administratorem w Poniszowicach, a następnie proboszczem w Jaryszowie koło Strzelec (od 8 lipca 1893). Od 24 (25) maja 1898 był proboszczem w [[Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Pszowie|Pszowie]], będąc dwunastym z kolei rządcą parafii. Jak wspomina Konstanty Kowol pozostawił po sobie wiele inwestycji. Przebudował m.in. budynek probostwa, a w 1907 roku zakupił teren od Banku Parcelacyjnego pod budowę nowej Kalwarii. Przy poparciu i pomocy parafian uporządkowano drogi, posadzono drzewa i wykonano czternaście stacji [[Droga Krzyżowa|Drogi Krzyżowej]] na drewnianych słupach. Następnie postawiono trzy krzyże na kalwaryjskiej górze i zaczęto budować pierwszą kaplicę w Krzyżkowicach. Jeszcze w 1907 roku zbudowano dwie mniejsze stacje kalwaryjskie, z których jedną umiejscowiono w „Szołtysiku” na drodze do Rydułtów. Był budowniczym ostatniej stacji – kaplicy Pszowskiej Kalwarii, będącej z czasem kościołem parafialnym dla nowej placówki. | ||
W 1910 roku ks. Loska został mianowany dziekanem wodzisławskim, jednak w wyniku pogarszającego się stanu zdrowia przeniósł się do Jastrzębia. Oficjalnie był proboszczem pszowskim do 24 lutego 1913. Po kilkuletnim leczeniu został 21 października 1917 (1918) proboszczem w Olbrachcicach w powiecie prudnickim zastępując zmarłego proboszcza ks. Wiktora Dziubę. Jako duszpasterz dbał o obie społeczności, polską i niemiecką. Było to o tyle ważne, gdyż wg kronikarza ks. Dziuba | W 1910 roku ks. Loska został mianowany dziekanem wodzisławskim, jednak w wyniku pogarszającego się stanu zdrowia przeniósł się do Jastrzębia. Oficjalnie był proboszczem pszowskim do 24 lutego 1913. Po kilkuletnim leczeniu został 21 października 1917 (1918) proboszczem w Olbrachcicach w powiecie prudnickim zastępując zmarłego proboszcza ks. Wiktora Dziubę. Jako duszpasterz dbał o obie społeczności, polską i niemiecką. Było to o tyle ważne, gdyż wg kronikarza ks. Dziuba '' dumnie oświadczał, że w jego kościele do dnia dzisiejszego (tj. do 1910 roku) nie odbył się żaden święty obrzęd w języku niemieckim''. Dlatego ks. Loska zarządził odprawianie przynajmniej raz w miesiącu Mszy św. z językiem niemieckim, a także odprawiał msze św. dla dzieci i udzielał ślubów po niemiecku. W piątki [[Wielki Post|Wielkiego Postu]] odprawiano osobną Drogę Krzyżową dla społeczności niemieckiej. Powiększył cmentarz, wybudował na nim grotę Matki Bożej z [[Lourdes]]. Poświęcenie cmentarza nastąpiło w czerwcu 1922 roku. Dodatkowo zelektryfikował budynek kościoła. W marcu 1927 roku ponownie wyjechał na kilkumiesięczny urlop zdrowotny. W czasie pracy w Olbrachcicach został mianowany radcą duchownym. Jednak mimo poświęcenia i gorliwości stosunki z parafianami nie układały się pomyślnie, a jego zaangażowanie budowlane i fakt pozostawienia parafii bez długów przed inflacją spotkały się z „niewdzięcznością”. 1 lipca 1928 przeszedł na emeryturę. W ostatnich latach życia przebywał w jednym z wrocławskich klasztorów. Zmarł 3 listopada 1940. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Schematyzm 1895, s. 190; Schematyzm 1902, s. 113; Schematyzm 1907, s. 126; Schematyzm 1941, s. 151; F. Maroń, Dzieje Pszowa jako mikroregionu górnośląskiego życia parafialnego, pątniczego i narodowego, SSHT, 1976, t. 9, s. 219; www.kalwaria.pszowska.katowice.opoka.org.pl; www.chrzastowice.opole.opoka.org.pl/kronika. | |||
{{Noty biograficzne}} | {{Noty biograficzne}} | ||
[[Kategoria:Biografie - L]] | [[Kategoria:Biografie - L]] | ||
[[Kategoria:Budowniczy]] | |||
Aktualna wersja na dzień 23:35, 8 wrz 2019
Loska (Laska) Bruno (1864-1940), proboszcz w Pszowie
Urodził się 2 września 1864 w Toszku. Święcenia kapłańskie przyjął 23 czerwca 1890. Był wikarym i administratorem w Poniszowicach, a następnie proboszczem w Jaryszowie koło Strzelec (od 8 lipca 1893). Od 24 (25) maja 1898 był proboszczem w Pszowie, będąc dwunastym z kolei rządcą parafii. Jak wspomina Konstanty Kowol pozostawił po sobie wiele inwestycji. Przebudował m.in. budynek probostwa, a w 1907 roku zakupił teren od Banku Parcelacyjnego pod budowę nowej Kalwarii. Przy poparciu i pomocy parafian uporządkowano drogi, posadzono drzewa i wykonano czternaście stacji Drogi Krzyżowej na drewnianych słupach. Następnie postawiono trzy krzyże na kalwaryjskiej górze i zaczęto budować pierwszą kaplicę w Krzyżkowicach. Jeszcze w 1907 roku zbudowano dwie mniejsze stacje kalwaryjskie, z których jedną umiejscowiono w „Szołtysiku” na drodze do Rydułtów. Był budowniczym ostatniej stacji – kaplicy Pszowskiej Kalwarii, będącej z czasem kościołem parafialnym dla nowej placówki.
W 1910 roku ks. Loska został mianowany dziekanem wodzisławskim, jednak w wyniku pogarszającego się stanu zdrowia przeniósł się do Jastrzębia. Oficjalnie był proboszczem pszowskim do 24 lutego 1913. Po kilkuletnim leczeniu został 21 października 1917 (1918) proboszczem w Olbrachcicach w powiecie prudnickim zastępując zmarłego proboszcza ks. Wiktora Dziubę. Jako duszpasterz dbał o obie społeczności, polską i niemiecką. Było to o tyle ważne, gdyż wg kronikarza ks. Dziuba dumnie oświadczał, że w jego kościele do dnia dzisiejszego (tj. do 1910 roku) nie odbył się żaden święty obrzęd w języku niemieckim. Dlatego ks. Loska zarządził odprawianie przynajmniej raz w miesiącu Mszy św. z językiem niemieckim, a także odprawiał msze św. dla dzieci i udzielał ślubów po niemiecku. W piątki Wielkiego Postu odprawiano osobną Drogę Krzyżową dla społeczności niemieckiej. Powiększył cmentarz, wybudował na nim grotę Matki Bożej z Lourdes. Poświęcenie cmentarza nastąpiło w czerwcu 1922 roku. Dodatkowo zelektryfikował budynek kościoła. W marcu 1927 roku ponownie wyjechał na kilkumiesięczny urlop zdrowotny. W czasie pracy w Olbrachcicach został mianowany radcą duchownym. Jednak mimo poświęcenia i gorliwości stosunki z parafianami nie układały się pomyślnie, a jego zaangażowanie budowlane i fakt pozostawienia parafii bez długów przed inflacją spotkały się z „niewdzięcznością”. 1 lipca 1928 przeszedł na emeryturę. W ostatnich latach życia przebywał w jednym z wrocławskich klasztorów. Zmarł 3 listopada 1940.
Bibliografia
Schematyzm 1895, s. 190; Schematyzm 1902, s. 113; Schematyzm 1907, s. 126; Schematyzm 1941, s. 151; F. Maroń, Dzieje Pszowa jako mikroregionu górnośląskiego życia parafialnego, pątniczego i narodowego, SSHT, 1976, t. 9, s. 219; www.kalwaria.pszowska.katowice.opoka.org.pl; www.chrzastowice.opole.opoka.org.pl/kronika.
| |||||