Liberski January: Różnice pomiędzy wersjami

Aktualna wersja na dzień 18:34, 10 cze 2018

Liberski January (1934-), misjonarz

Urodził się 25 sierpnia 1934 w Lublińcu, jako szóste dziecko Stanisława i Heleny z d. Sztranc. Jego ojciec był właścicielem księgarni w Lublińcu. Po zdaniu matury rozpoczął formację w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie, gdzie miał okazję być studentem ks. profesora Karola Wojtyły . Święcenia kapłańskie przyjął 14 sierpnia 1957 w Panewnikach z rąk bpa Herberta Bednorza . Za hasło prymicyjne przyjął słowa świętego Pawła z listu do Filipian "Wszystko mogę w tym, który mnie umacnia".

Po święceniach kapłańskich rozpoczął posługę jako wikary w parafii w Knurowie w latach 1957 do 1962, gdzie był również kapelanem szpitalnym. Następnie posługiwał w latach 1962 do 1965 w parafii w Rudzie Śląskiej - Halembie oraz w parafii św. Mikołaja w Bielsku Białej (obecnie diecezja bielsko-żywiecka), gdzie również pełnił posługę kapelana szpitalnego. Do wyjazdu na misje skłoniły go: encyklika Piusa XII "Fideli donum" oraz Sobór Watykański II . Skierował, więc list do bpa Bednorza, który przebywał wówczas w Rzymie, dotyczący swojego wyjazdu na misje. Bp Bednorz w Rzymie poznał arcybiskupa Lusaki w Zambii Adama Kozłowieckiego, co wpłynęło na pozytywną decyzję posłania ks. Liberskiego na misje. Po trzech latach przygotowań wyjechał na misję jako pierwszy ksiądz fideidonista.

W Zambii pracował jako duszpasterz pomocniczy, znając tylko język angielski i ucząc się języka tamtejszego szczepu. Z czasem jego funkcje posługi się zmieniały. Przez 20 lat był kapelanem szpitalnym, budował kościoły, probostwa, szkoły, ale przede wszystkim prowadził działalność duszpasterską. W 1988 roku wyjechał do Zimbabwe, gdzie został gościnnie przyjęty przez arcybiskupa Harare Patricka Chakaipa. Na samym początku swej służby musiał uczyć się nowego języka szona. Tam również posługiwał jako kapelan szpitalny oraz zajmował się sprawami administracyjnymi i duszpasterskimi. W 2008 roku z przyczyn zdrowotnych po 40 latach pracy w Afryce wrócił do kraju i zamieszkał w Domu Księży Emerytów w Katowicach. W 2010 roku wyjechał na trzy miesiące do pracy duszpasterskiej w Kazachstanie. Obecnie mieszka w Domu Księży Emerytów w Katowicach.

Bibliografia

M. Piesiur, Kościół katowicki dla misji. Misyjne dzieło Kościoła katowickiego w świetle dokumentów papieskich od Maximum illud do Redemptoris missio, Katowice 2009, s. 190; E. Marszałek, Wspomnienie ks. Januarego Liberskiego, śląskiego fideidonisty, "Z tej Ziemi. Śląski kalendarz katolicki na rok 2009", Katowice 2008, s. 153-160.

@@ Linia 3: / Linia 3: @@
 Urodził się 25 sierpnia 1934 w Lublińcu, jako szóste dziecko Stanisława i Heleny z d. Sztranc. Jego ojciec był właścicielem księgarni w Lublińcu. Po zdaniu matury rozpoczął formację w [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie]], gdzie miał okazję być studentem ks. profesora [[Jan Paweł II |Karola Wojtyły]] . Święcenia kapłańskie przyjął 14 sierpnia 1957 w [[Parafia Św. Ludwika Króla i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Panewnikach|Panewnikach]] z rąk [[Bednorz Herbert|bpa Herberta Bednorza]] . Za hasło prymicyjne przyjął słowa świętego Pawła z listu do Filipian ''"Wszystko mogę w tym, który mnie umacnia"''.
-Po święceniach kapłańskich rozpoczął posługę jako wikary w parafii w Knurowie w latach 1957 do 1962, gdzie był również kapelanem szpitalnym. Następnie posługiwał w latach 1962 do 1965 w parafii w Rudzie Śląskiej - Halembie oraz w parafii św. Mikołaja w Bielsku Białej, gdzie również pełnił posługę kapelana szpitalnego. Do wyjazdu na misje skłoniły go dwie rzeczy encyklika [[Pius XII|Piusa XII]]  "Fideli donum" oraz [[Sobór Watykański II]] . Skierował, więc list do bpa Bednorza, który przebywał wówczas w Rzymie, dotyczący swojego wyjazdu na misje. Bp Bednorz w Rzymie poznał arcybiskupa Lusaki w Zambii Adama Kozłowieckiego, co wpłynęło na pozytywną decyzje wysłania ks. Liberskiego na misje. Po trzech latach przygotowań wyjechał na misję jako pierwszy [[Misjonarze fideidoniści z diecezji katowickiej|ksiądz fideidonista]].
+Po święceniach kapłańskich rozpoczął posługę jako wikary w [[Parafia św. Cyryla i Metodego w Knurowie|parafii w Knurowie]] w latach 1957 do 1962, gdzie był również kapelanem szpitalnym. Następnie posługiwał w latach 1962 do 1965 w [[Parafia Matki Bożej Różańcowej w Halembie|parafii w Rudzie Śląskiej - Halembie]] oraz w parafii św. Mikołaja w Bielsku Białej (obecnie [[diecezja bielsko-żywiecka]]), gdzie również pełnił posługę kapelana szpitalnego. Do wyjazdu na misje skłoniły go: encyklika [[Pius XII|Piusa XII]]  "Fideli donum" oraz [[Sobór Watykański II]] . Skierował, więc list do bpa Bednorza, który przebywał wówczas w Rzymie, dotyczący swojego wyjazdu na misje. Bp Bednorz w Rzymie poznał arcybiskupa Lusaki w Zambii Adama Kozłowieckiego, co wpłynęło na pozytywną decyzję posłania ks. Liberskiego na misje. Po trzech latach przygotowań wyjechał na misję jako pierwszy [[Misjonarze fideidoniści z diecezji katowickiej|ksiądz fideidonista]].
 W Zambii pracował jako duszpasterz pomocniczy, znając tylko język angielski i ucząc się języka tamtejszego szczepu. Z czasem jego funkcje posługi się zmieniały. Przez 20 lat był kapelanem szpitalnym, budował kościoły, probostwa, szkoły, ale przede wszystkim prowadził działalność duszpasterską. W 1988 roku wyjechał do Zimbabwe, gdzie został gościnnie przyjęty przez arcybiskupa Harare Patricka Chakaipa. Na samym początku swej służby musiał uczyć się nowego języka szona. Tam również posługiwał jako kapelan szpitalny oraz zajmował się sprawami administracyjnymi i duszpasterskimi. W 2008 roku z przyczyn zdrowotnych po 40 latach pracy w Afryce wrócił do kraju i zamieszkał w [[Dom Księży Emerytów|Domu Księży Emerytów]]  w Katowicach. W 2010 roku wyjechał na trzy miesiące do pracy duszpasterskiej w Kazachstanie. Obecnie mieszka w Domu Księży Emerytów w Katowicach.