Leon X

Leon X (1475-1521)

Giovanni di Lorenzo de'Medici urodził się 11 grudnia 1475 we Florencji jako młodszy syn Wawrzyńca Wspaniałego władcy tego miasta oraz Clarissy Orsini. Pochodził z rodu Medyceuszy. Jego kuzynem był Giulio de Medici, późniejszy Klemens VII. Już jako 13-letni młodzieniec został diakonem oraz rozpoczął studia teologiczne i zakresu prawa kanonicznego w Pizie. A kilka lat później w 1492 roku został kardynałem. Brał udział w konklawe, na którym Aleksander VI został wybrany papieżem. Osobiście był przeciwnikiem tej kandydatury. Od 1483 był zarządcą około dziesięciu opactw. Potem został biskupem Pesaro, następnie administratorem diecezji Amalfi. Po wygnaniu z Florencji wiele podróżował po czym wrócił do Rzymu. Europie. W Niderlandach spotkał się z Erazmem z Rotterdamu. Po śmierci Aleksandra VI powrócił do Rzymu. Papież Juliusz II uczynił go legatem papieskim w Bolonii i Romanii. Po śmierci Juliusza II (4 marca 11513) zebrało się konklawe, z którego zostali wykluczeni zbuntowani kardynałowie, uczestniczący wcześniej w niekanonicznym soborze pizańskim. Po siedmiu dniach został wybrany papieżem kard. Giovanni di Lorenzo de'Medici. Jak jego poprzednik był przeciwnikiem Francji. W 1513 roku przystąpił do Ligi z Malines (związek europejskich i katolickich państw organizowane przez papieży przeciwko niektórym państwa). Po porażce wojsk Ligi papież Leon X spotkał się z królem Francji i podpisano porozumienie na mocy którego Stolica Apostolska straciła Parmę i Piacenzę, ale zachowała Mediolan. Na mocy podpisanego konkordatu rozwiązany został Sankcja pragmatyczna. Ale Franciszek I uzyskał prawo do obsadzania stanowisk kościelnych we Francji. Następnie prowadził także drugą wojnę, która jednak przyniosła porażkę. Prowadził także wojnę z Turcją. Papież kontynuował również Sobór Laterański V, na którym potępiono sobór pizański i zatwierdzono porozumienie z Francją. Podjął również próbę walkę z nadużyciami w Kościele, ale zabrakło mu w tym dziele determinacji. Na soborze przyjęto dogmat o nieśmiertelnej, indywidualnej duszy ludzkie. Pontyfikat Leona X przypadł na czas reformacji, która doprowadziła do schizmy. 15 czerwca 1520 ogłosił bullę "Exsurge Domine" potępiającą Marcina Lutra, gdy ten publicznie spalił bullę, papież ekskomunikował go. Papież bardzo mocno wspierał sztukę między innymi: odnowę Bazyliki św Piotra. Zarzuca się mu nepotyzm, utrzymywanie luksusowego dworu, marnotrawstwo dóbr kościelnych.

Zmarł 1 grudnia 1521 w Rzymie. A następnie zwłoki przeniesiono do grobowca w kościele S. Maria sopra Minerva.

Bibliografia

K. Dopierała, Księga papieży, Poznań 1996, s. 298-302; R. Fischer-Wollpert, Leksykon papieży, Kraków 2000, s. 90-91.