Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.
Latussek Daniel (1787-1857), biskup sufragan wrocławski
Urodził się 1 stycznia 1787 w Sycowie. Uczęszczał do gimnazjum św. Macieja we Wrocławiu i studiował na Uniwersytecie Wrocławskim. W 1811 roku przyjął święcenia kapłańskie. Pracował jako wikariusz w Siołkowicach, Rostkowicach i Strzelcach Opolskich. Podczas wojny napoleońskiej był duszpasterzem wojskowym, następnie sekretarzem wikariusza generalnego i proboszczem w Wiązowie. W 1831 roku na życzenie królewskie został kanonikiem wrocławskim.
12 lutego 1838 papież mianował go biskupem pomocniczym we Wrocławiu (stolica tytularna - Diana). Sakrę biskupią przyjął 27 maja 1838. W 1839 roku został generalnym wikariuszem diecezji, a w latach 1844-1845 pełnił funkcję wikariusza kapitulnego diecezji. Wraz ze swoim ordynariuszem bp. Leopoldem Sedlnitzkim ulegał wpływom protestanckim, za co został usunięty z funkcji administratora. Odzyskawszy zaufanie władz kościelnych zarządzał tymczasowo diecezją w latach 1843-1845 oraz 1853. Wydał katechizm diecezjalny, tłumaczony również na język polski. Zmarł 17 sierpnia 1857 we Wrocławiu. Pochowany został w podziemiach wrocławskiej katedry.
Bibliografia
P. Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965-1999, Warszawa 2000, s. 242; J. Pater, Latussek Daniel (hasło), [w:] Słownik biograficzny katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku, red. M. Pater, Katowice 1996, s. 229-231; J. Jungnitz, Die Breslauer Weihbischöfe, Breslau 1914, s. 366-381.
| Biskupi wrocławscy XVIII-XX wieku |
|---|
| | | |
|
