Kusz Gerard: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
Urodził się 23 października 1939 w Dziergowicach k. Koźla, w rodzinie robotniczej. Po zdaniu egzaminu maturalnego w Szkole Ogólnokształcącej Stopnia Licealnego im. Jana Kasprowicza w Raciborzu, wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Nysie (1957). Święcenia kapłańskie przyjął 24 czerwca 1962 w Opolu z rąk [[Jop Franciszek|bpa Franciszka Jopa]]. Po święceniach kapłańskich sprawował posługę wikariusza w parafiach: [[Parafia Chrystusa Króla w Gliwicach|Chrystusa Króla w Gliwicach]] (1962-1964) i [[Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego w Opolu|Podwyższenia Krzyża Świętego w Opolu]] (1964-1973). W latach 1978-1983 pełnił funkcję prefekta w Wyższym Seminarium Duchownym Śląska Opolskiego w Nysie. | Urodził się 23 października 1939 w Dziergowicach k. Koźla, w rodzinie robotniczej. Po zdaniu egzaminu maturalnego w Szkole Ogólnokształcącej Stopnia Licealnego im. Jana Kasprowicza w Raciborzu, wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Nysie (1957). Święcenia kapłańskie przyjął 24 czerwca 1962 w Opolu z rąk [[Jop Franciszek|bpa Franciszka Jopa]]. Po święceniach kapłańskich sprawował posługę wikariusza w parafiach: [[Parafia Chrystusa Króla w Gliwicach|Chrystusa Króla w Gliwicach]] (1962-1964) i [[Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego w Opolu|Podwyższenia Krzyża Świętego w Opolu]] (1964-1973). W latach 1978-1983 pełnił funkcję prefekta w Wyższym Seminarium Duchownym Śląska Opolskiego w Nysie. | ||
Po ukończeniu w 1978 roku studiów specjalistycznych z katechetyki na [[Katolicki Uniwersytet Lubelski|Katolickim Uniwersytecie Lubelskim]] był wykładowcą w Wyższym Seminarium Duchownym w Nysie. | 24 stycznia 1978 obronił pracę doktorską nt. '' Koncepcja katechezy biblijnej według Bruno Drehera '' (promotor: ks. prof. Józef Kudasiewicz). Po ukończeniu w 1978 roku studiów specjalistycznych z katechetyki na [[Katolicki Uniwersytet Lubelski|Katolickim Uniwersytecie Lubelskim]] był wykładowcą w Wyższym Seminarium Duchownym w Nysie. W tym czasie pełnił funkcję: członka Rady Naukowej Diecezjalnego Instytutu Pastoralnego w Opolu, diecezjalnego wizytatora nauki religii, cenzora książek religijnych, sekretarza Rady Kapłańskiej i Kolegium Konsultorów a także prezesa wojewódzkiego oddziału TP KUL w Opolu. | ||
W latach 1983-1985 pełnił funkcję wicerektora Wyższego Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego w Nysie. 27 czerwca 1985 został mianowany biskupem tytularnym Tagarbala i pomocniczym [[Diecezja Opolska|opolskim]]. Sakrę biskupią otrzymał 15 sierpnia 1985 z rąk [[Glemp Józef|kard. Józefa Glempa]]. | W latach 1983-1985 pełnił funkcję wicerektora Wyższego Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego w Nysie. 27 czerwca 1985 został mianowany biskupem tytularnym Tagarbala i pomocniczym [[Diecezja Opolska|opolskim]]. Sakrę biskupią otrzymał 15 sierpnia 1985 z rąk [[Glemp Józef|kard. Józefa Glempa]]. W diecezji opolskiej zajmował się: sprawami katechetycznymi, wizytatorami diecezjalnymi, sprawami rekolekcyjno - formacyjnymi laikatu i kultury chrześcijańskiej. Sprawował opiekę nad raciborskim rejonem duszpasterskim. | ||
25 marca 1992 został biskupem pomocniczym nowo powstałej [[Diecezja Gliwicka|diecezji gliwickiej]], gdzie pełnił funkcję przewodniczącego Wydziału Nauki i Kultury Chrześcijańskiej. Od 1985 roku był członkiem Komisji Katechetycznej [[Konferencja Episkopatu Polski|Episkopatu Polski]]. Był także wiceprzewodniczącym Komisji Episkopatu ds. Wychowania. | 25 marca 1992 został biskupem pomocniczym nowo powstałej [[Diecezja Gliwicka|diecezji gliwickiej]], gdzie pełnił funkcję wikariusza generalnego i przewodniczącego Wydziału Nauki i Kultury Chrześcijańskiej. Od 1985 roku był członkiem Komisji Katechetycznej [[Konferencja Episkopatu Polski|Episkopatu Polski]]. Był także wiceprzewodniczącym Komisji Episkopatu ds. Wychowania. | ||
15 listopada 2014, w związku z przekroczeniem wieku emerytalnego, [[Franciszek, papież|papież Franciszek]] przyjął jego rezygnację z urzędu biskupa pomocniczego diecezji gliwickiej. Mimo emerytury dalej aktywnie udzielał się duszpastersko w diecezji, sprawując sakramenty oraz pełniąc posługę w różnych grupach. Zmarł 15 marca 2021 w Gliwicach. | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
G. Polak, Kto jest kim w Kościele. Ekumeniczne „who is who” chrześcijaństwa w Polsce., Warszawa 1999, s. 203-204; Leksykon Kościoła Katolickiego w Polsce, red. M. Igielski, Warszawa 2003, s. 55; Foto: Portal Wiara. | G. Polak, Kto jest kim w Kościele. Ekumeniczne „who is who” chrześcijaństwa w Polsce., Warszawa 1999, s. 203-204; Leksykon Kościoła Katolickiego w Polsce, red. M. Igielski, Warszawa 2003, s. 55; Foto: Portal Wiara. | ||
{{Biskup}} | {{Biskup}} | ||
{{Noty biograficzne}} | {{Noty biograficzne}} | ||
Wersja z 11:50, 16 mar 2021
Kusz Gerard (1939-2021), biskup pomocniczy diecezji opolskiej i gliwickiej
Urodził się 23 października 1939 w Dziergowicach k. Koźla, w rodzinie robotniczej. Po zdaniu egzaminu maturalnego w Szkole Ogólnokształcącej Stopnia Licealnego im. Jana Kasprowicza w Raciborzu, wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Nysie (1957). Święcenia kapłańskie przyjął 24 czerwca 1962 w Opolu z rąk bpa Franciszka Jopa. Po święceniach kapłańskich sprawował posługę wikariusza w parafiach: Chrystusa Króla w Gliwicach (1962-1964) i Podwyższenia Krzyża Świętego w Opolu (1964-1973). W latach 1978-1983 pełnił funkcję prefekta w Wyższym Seminarium Duchownym Śląska Opolskiego w Nysie.
24 stycznia 1978 obronił pracę doktorską nt. Koncepcja katechezy biblijnej według Bruno Drehera (promotor: ks. prof. Józef Kudasiewicz). Po ukończeniu w 1978 roku studiów specjalistycznych z katechetyki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim był wykładowcą w Wyższym Seminarium Duchownym w Nysie. W tym czasie pełnił funkcję: członka Rady Naukowej Diecezjalnego Instytutu Pastoralnego w Opolu, diecezjalnego wizytatora nauki religii, cenzora książek religijnych, sekretarza Rady Kapłańskiej i Kolegium Konsultorów a także prezesa wojewódzkiego oddziału TP KUL w Opolu.
W latach 1983-1985 pełnił funkcję wicerektora Wyższego Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego w Nysie. 27 czerwca 1985 został mianowany biskupem tytularnym Tagarbala i pomocniczym opolskim. Sakrę biskupią otrzymał 15 sierpnia 1985 z rąk kard. Józefa Glempa. W diecezji opolskiej zajmował się: sprawami katechetycznymi, wizytatorami diecezjalnymi, sprawami rekolekcyjno - formacyjnymi laikatu i kultury chrześcijańskiej. Sprawował opiekę nad raciborskim rejonem duszpasterskim.
25 marca 1992 został biskupem pomocniczym nowo powstałej diecezji gliwickiej, gdzie pełnił funkcję wikariusza generalnego i przewodniczącego Wydziału Nauki i Kultury Chrześcijańskiej. Od 1985 roku był członkiem Komisji Katechetycznej Episkopatu Polski. Był także wiceprzewodniczącym Komisji Episkopatu ds. Wychowania.
15 listopada 2014, w związku z przekroczeniem wieku emerytalnego, papież Franciszek przyjął jego rezygnację z urzędu biskupa pomocniczego diecezji gliwickiej. Mimo emerytury dalej aktywnie udzielał się duszpastersko w diecezji, sprawując sakramenty oraz pełniąc posługę w różnych grupach. Zmarł 15 marca 2021 w Gliwicach.
Bibliografia
G. Polak, Kto jest kim w Kościele. Ekumeniczne „who is who” chrześcijaństwa w Polsce., Warszawa 1999, s. 203-204; Leksykon Kościoła Katolickiego w Polsce, red. M. Igielski, Warszawa 2003, s. 55; Foto: Portal Wiara.
| |||||
| |||||