Kurpas Alojzy
Kurpas Alojzy (1875-1935), proboszcz w Kochanowicach
Urodził się 19 czerwca 1875 w Gostyni w powiecie pszczyńskim w rodzinie rolnika Jana i Zofii z d. Szweda. Do szkoły elementarnej uczęszczał w rodzinnej wsi. Następnie uczył się w gimnazjum w Katowicach, gdzie w 1898 roku zdał egzamin dojrzałości. Po maturze rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Jako student był członkiem Kółka Polskiego w latach 1898-1902. Podobnie jak wielu jego kolegów z Kółka uczęszczał dodatkowo na wykłady z literatury polskiej u prof. Władysława Nehringa. Święcenia kapłańskie przyjął 23 czerwca 1902 we Wrocławiu. Jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: Niepokalanego Poczęcia NMP w Wołczynie, Trójcy Przenajświętszej w Rachowicach i Krzyża Świętego w Miechowicach k. Bytomia. Latem 1907 roku odmówił prowadzenia w ramach normalnych zajęć duszpasterskich niemieckiej organizacji młodzieżowej co stało się bezpośrednią przyczyną przeniesienia go z Miechowic do Brandenburgii. Tam w charakterze wikariusza pracował w parafii NSPJ w Bernau pod Berlinem. Tam zapadł na chorobę płuc i został wysłany na leczenie do Wisły.
Później był wikariuszem w parafii Nawiedzenia NMP w Łączniku w powiecie prudnickim. Pod koniec czerwca 1910 roku został mianowany administratorem, a 28 marca 1911 proboszczem w parafii św. Jerzego w Kup w powiecie opolskim. Ks. Kurpas rozpoczął tam ożywioną działalność polską. Wprowadził nabożeństwa i śpiew polski do kościoła, angażował się w pracach różnych organizacji i towarzystw polskich, szczególnie śpiewaczych i młodzieżowych. W dniach 3-5 grudnia 1918 reprezentował powiat opolski na Polskim Sejmie Dzielnicowym w Poznaniu. Krótko przed wybuchem III powstania śląskiego wyjechał do rodzinnej Gostyni, celem odwiedzenia swoich krewnych. Ten prozaiczny krok uchronił go przed aresztowaniem. Ostatecznie zmuszony został jednak do opuszczenia Kup i przeniesienia się na polską część Górnego Śląska. Jako uchodźca przez kilka miesięcy zarządzał parafią św. Marcina w Rogowie k. Raciborza. 25 stycznia 1922 został mianowany proboszczem parafii św. Wawrzyńca w Kochanowicach w powiecie lublinieckim, gdzie duszpasterzował przez trzynaście lat. Przez kilka lat ks. Kurpas pełnił funkcję wicedziekana dekanatu lublinieckiego. Zmarł 17 grudnia 1935 w Kochanowicach i tam został pochowany.
Bibliografia
AAKat, Akta personalne ks. Alozjego Kurpasa; Schematismus 1922; Schematyzm 1927-1936; WD 1931, nr 4, s. 48; E. Wyglenda, Kurpas Alojzy (hasło), [w:] Słownik duchowieństwa, s. 223-224; O narodowe oblicze katolickiego życia kościelnego na Górnym Śląsku. Polska-Stolica Apostolska-Niemcy 1919-1922, Kraków 2003, s. 33.
| |||||