Kulpa Jan

Kulpa Jan (1909-1990)

Urodził się 12 stycznia 1909 w Studziance (k. Przeworska). Święcenia kapłańskie otrzymał 24 czerwca 1934 r z rąk abpa B. Twardowskiego we Lwowie. Pracował kolejno w duszpasterstwie jako katecheta i wikariusz Żółkwi, potem od 15 stycznia 1935 do 15 sierpnia 1938 jako wikariusz w Kamionce Strumiłowej, od 15 sierpnia 1938 we Lwowie Sygniówce najpierw jako katecheta w Zawodowej Szkole Dokształcającej nr 2 na placu Krasickich oraz w szkole koedukacyjnej im bpa Bandurskiego.

W okresie pierwszej radzieckiej okupacji od 1939 roku do sierpnia 1941 roku był koadiutorem, potem administratorem parafii św. Piotra i Pawła we Lwowie. W tym to czasie jej proboszcz się ukrywał. Po wyjeździe proboszcza 1 lutego 1945 na Zachód ks. J. Kulpa był administratorem parafii do zamknięcia 17 kwietnia 1946 jej kościoła. Wysiedlony 26 kwietnia 1946 z Archidiecezji Lwowskiej podjął 19 maja 1946 pracę w Diecezji Katowickiej bez obowiązku inkardynacji do niej.

Od 29 czerwca 1946 do 30 stycznia 1947 był wikariuszem w Bieruniu Starym, od 5 grudnia 1946 do 3 stycznia 1947 zastępcą chorego proboszcza w Syryni ks. Filipa Bednorza. Od 30 stycznia 1947 zastępował wikariusza w Radoszowach. W tym roku prosił o samodzielną placówkę. Nie otrzymawszy jej, na własną prośbę opuścił 21 maja 1947 diecezję i rozpoczął prace w Administracji Apostolskiej we Wrocławiu. W latach 1951-1971 był proboszczem w parafii Lądek Zdrój. Po odejściu z diecezji do 1955 roku przyjeżdżał do Bierunia z pomocą duszpasterską. W tym to okresie posiadał jurysdykcję do spowiadania na terenie katowickiej diecezji. W kwietniu 1950 roku razem z pochodzącym z Bierunia Starego ks. (kard.) Stanisławem Nagym SCJ przeprowadził w Bieruniu rekolekcje dla młodzieży. W tym tez roku wygłosił tam 20 nauk dla kandydatów do bierzmowania. Od 1971 roku był proboszczem parafii Waliszów Stary. W 1990 roku był w stanie spoczynku, zmarł w 1990 roku.

Bibliografia

J. Krętosz, Duchowieństwo Archidiecezji Lwowskiej na terenie Diecezji Katowickiej po 1945 r. Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne 37,2 (2004), s. 203-219.