Krzyże przydrożne w Bieruniu Nowym: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
*Krzyż kamienny Męki Pańskiej, Bijasowice
*Krzyż kamienny Męki Pańskiej, Bijasowice
Jest to najstarszy krzyż w Bieruniu Nowym. Znajduje się na rozwidleniu dróg- jedna z nich odbiega w prawo na Ściernie. Posiada inskrypcję wyrytą na postumencie: Błogosław Jezu drogi nasze pola, warsztaty, zagrody. Postawił ją Stanisław Boryczka w 1819 roku. Jedna z legend mówi, że w 1812 roku armia napoleońska po przegranej bitwie z Moskwą wycofywała się, jeden z jej oddziałów dotarł do bijasowickiego dworu. Niektórzy żołnierze pomarli wskutek śmiertelnej zarazy i zostali pochowani daleko w polu. Wspomniany fundator postawił  w tym miejscu krzyż.
Jest to najstarszy krzyż w Bieruniu Nowym. Znajduje się na rozwidleniu dróg- jedna z nich odbiega w prawo na Ściernie. Posiada inskrypcję wyrytą na postumencie: Błogosław Jezu drogi nasze pola, warsztaty, zagrody. Postawił ją Stanisław Boryczka w 1819 roku. Jedna z legend mówi, że w 1812 roku armia napoleońska po przegranej bitwie z Moskwą wycofywała się, jeden z jej oddziałów dotarł do bijasowickiego dworu. Niektórzy żołnierze pomarli wskutek śmiertelnej zarazy i zostali pochowani daleko w polu. Wspomniany fundator postawił  w tym miejscu krzyż.
*Krzyż drewniany Męki Pańskiej, Bijasowice
*Krzyż drewniany - Bijasowice
Krzyż znajduje się przy drodze wiodącej z Bijasowic do Kopani. Podobno jednym z fundatorów kolejnego krzyża był dworski dzierżawca książęcy Paweł Lonczig. Jedna z jego historii związana jest z drugim powstaniem śląskim. W 1920 roku powstańcy bieruńscy, który swą siedzibę mieli za Wisłą, dość często odwiedzali swe rodziny nocą. Jednak trzej z nich- Stanisław Habuda, Karol Łukaszek i Jan Pilszczek wybrali się rankiem. Zostali zastrzeleni przez niemiecką straż graniczną. Pogrzebano ich obok drewnianego krzyża. Okoliczność spowodowała, że postawiono nowy krzyż. Jej fundatorami były rodziny Anny i Pawła Gańcorzów oraz Anny i Piotra Kolnych. W 1958 roku zastąpiono go kolejnym. Na krzyżu znajduje się kapliczka skrzynkowa Matki Boskiej.
Krzyż znajduje się przy drodze wiodącej z Bijasowic do Kopani. Pierwszy krzyż ufundował Pan dworu w Bijasowicach Paul Lonczik w 1887 r., po śmierci dwojga potomstwa – Hugona i Anny. 19 sierpnia 1919 r Stanis ław Habuda i Karol Łukaszek podczas I Powstania Śląskiego zostali rozstrzelani Obok dworu w  Bijasowicach i pochowani pod bijasowickim krzyżem ( po zakończeniu działań powstańczych ich ciała wraz z innymi poległymi przeniesiono na cmentarz w Bieruniu Starym ). W 1919 roku krzyż stał, ale „był stary i pochylony”.Wówczas dwie rodziny Anna i Paweł Gancorz oraz Anna i Piotr Kolny ufundowali i postawili nowy krzyż. Kolejny krzyż ufundowali w 1958 r. Maria i Stanisław Gancorz. Ten krzyż przetrwał do początku 2019r.
12 maja 2019r. został poświęcony nowy  krzyż, który ufundowali Mieszkańcy Bijasowic - również  figurę Chrystusa, tabliczkę z napisem INRI oraz tablicę upamiętniającą śmierć powstańców śląskich  z I Powstania i wszystkich fundatorów od 1887 do 2019 roku.
*Krzyż murowany Męki Pańskiej, Bijasowice
*Krzyż murowany Męki Pańskiej, Bijasowice
Znajduje się niedaleko kaplicy MB Różańcowej. Jest to najmniejszy z bijasowickich krzyży. Z nim związana jest opowieść o żołnierzach szwedzkich, którzy zginęli i zostali na miejscu krzyża pochowani. Krzyż kilkakrotnie zmieniał swój wygląd. W 1956 roku postawiono krzyż dębowy, a na nim zawieszono blaszaną postać Chrystusa. Po 25 latach zastąpiono go cementowym. Czczony jest [[Majowe nabożeństwo|nabożeństwami majowymi]].
Znajduje się niedaleko kaplicy MB Różańcowej. Jest to najmniejszy z bijasowickich krzyży. Z nim związana jest opowieść o żołnierzach szwedzkich, którzy zginęli i zostali na miejscu krzyża pochowani. Krzyż kilkakrotnie zmieniał swój wygląd. W 1956 roku postawiono krzyż dębowy, a na nim zawieszono blaszaną postać Chrystusa. Po 25 latach zastąpiono go cementowym. Czczony jest [[Majowe nabożeństwo|nabożeństwami majowymi]].

Wersja z 16:13, 21 sie 2019

  • Krzyż kamienny Męki Pańskiej, Bijasowice

Jest to najstarszy krzyż w Bieruniu Nowym. Znajduje się na rozwidleniu dróg- jedna z nich odbiega w prawo na Ściernie. Posiada inskrypcję wyrytą na postumencie: Błogosław Jezu drogi nasze pola, warsztaty, zagrody. Postawił ją Stanisław Boryczka w 1819 roku. Jedna z legend mówi, że w 1812 roku armia napoleońska po przegranej bitwie z Moskwą wycofywała się, jeden z jej oddziałów dotarł do bijasowickiego dworu. Niektórzy żołnierze pomarli wskutek śmiertelnej zarazy i zostali pochowani daleko w polu. Wspomniany fundator postawił w tym miejscu krzyż.

  • Krzyż drewniany - Bijasowice

Krzyż znajduje się przy drodze wiodącej z Bijasowic do Kopani. Pierwszy krzyż ufundował Pan dworu w Bijasowicach Paul Lonczik w 1887 r., po śmierci dwojga potomstwa – Hugona i Anny. 19 sierpnia 1919 r Stanis ław Habuda i Karol Łukaszek podczas I Powstania Śląskiego zostali rozstrzelani Obok dworu w Bijasowicach i pochowani pod bijasowickim krzyżem ( po zakończeniu działań powstańczych ich ciała wraz z innymi poległymi przeniesiono na cmentarz w Bieruniu Starym ). W 1919 roku krzyż stał, ale „był stary i pochylony”.Wówczas dwie rodziny Anna i Paweł Gancorz oraz Anna i Piotr Kolny ufundowali i postawili nowy krzyż. Kolejny krzyż ufundowali w 1958 r. Maria i Stanisław Gancorz. Ten krzyż przetrwał do początku 2019r. 12 maja 2019r. został poświęcony nowy krzyż, który ufundowali Mieszkańcy Bijasowic - również figurę Chrystusa, tabliczkę z napisem INRI oraz tablicę upamiętniającą śmierć powstańców śląskich z I Powstania i wszystkich fundatorów od 1887 do 2019 roku.

  • Krzyż murowany Męki Pańskiej, Bijasowice

Znajduje się niedaleko kaplicy MB Różańcowej. Jest to najmniejszy z bijasowickich krzyży. Z nim związana jest opowieść o żołnierzach szwedzkich, którzy zginęli i zostali na miejscu krzyża pochowani. Krzyż kilkakrotnie zmieniał swój wygląd. W 1956 roku postawiono krzyż dębowy, a na nim zawieszono blaszaną postać Chrystusa. Po 25 latach zastąpiono go cementowym. Czczony jest nabożeństwami majowymi.

  • Figura Matki Bożej, ul. Wawelska

Powstała na dawnej posesji Agnieszki i Franciszka Bergerów. W środku znajdowały się różne obrazki, ostatni za ich życia przedstawiał Jezusa w cierniowej koronie. W czasie drugiej wojny światowej przedstawiał podobiznę MB Częstochowskiej, ale po 1945 roku już jej nie było. Wskutek szkód górniczych oraz zmian właścicieli domu kapliczkę skasowano. Dziś na jej miejscu stoi figura Matki Boskiej. Została ufundowana przez małżonków Marię i Piotra Zakrzewskich.

  • Krzyż kamienny Męki Pańskiej, ul. Warszawska

Znajduje się w połowie dróg między Wisłą a skrzyżowaniem dróg w Nowym Bieruniu, naprzeciwko młyna. Wg przekazów kiedyś znajdował się tutaj drewniany krzyż. W 1905 roku zastąpiono go kamiennym; zbudowany przez urząd gminy. Poniżej krzyża, w czarnej wnęce znajduje się figura Matki Bożej Bolejącej. Na płycie wyryto prośbę: Ukrzyżowany Zbawicielu zmiłuj się nad nami.

  • Krzyż drewniany Męki Pańskiej, ul. Patriotów

Znajduje się na posesji Zofii i Stanisława Rozmusów, była to dawna droga prowadząca do kościoła parafialnego. Nie wiadomo w jakich okolicznościach powstał. Krzyż przedstawia ukrzyżowanego Chrystusa, którego wykonano z blachy. Poniżej znajduje się latarnia.

Bibliografia

Z. Zając, Opowieści o kapliczkach, [w:] Na naszej ziemi. Z życia nowobieruńskiej wspólnoty parafialnej, red. Z. Zając, Bieruń 1997, s. 52-80; B. Niemiec, O nowobieruńskich kapliczkach, [w:] Korzenie i dzień dzisiejszy naszego miasta, red. E. Małecka, Bieruń 2000, s. 15-18; Źródło: strona internetowa parafii; J. Górecki, Krzyże i kapliczki w pejzażu górnośląskim, Katowice 1999.