Krucina Jan

Krucina Jan (1884-1946), proboszcz w Dębowcu, administrator w Kończycach Małych

Urodził się 17 maja 1884 w Darkowie na Zaolziu. Po ukończeniu szkoły ludowej uczył się w polskim gimnazjum w Cieszynie, gdzie w 1904 roku zdał egzamin dojrzałości. Po maturze wstąpił do Seminarium Duchownego w Widnawie i rozpoczął tam studia teologiczne. Święcenia kapłańskie przyjął 22 lipca 1908 we Wrocławiu z rąk kard. G. Koppa.

Jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: św. Ap. Piotra i Pawła w Skoczowie i w parafii św. Barbary w Strumieniu. W 1913 roku zdał egzamin proboszczowski. W lutym 1917 roku został mianowany proboszczem w parafii św. Małgorzaty w Dębowcu. Tam duszpasterzował przez 10 lat. Powyższe parafie obecnie należą do diecezji bielsko-żywieckiej.

Gdy stan zdrowia nie pozwalał mu już na dalsze prowadzenie parafii, poprosił bpa A. Lisieckiego o przeniesienie w stan spoczynku. W styczniu 1927 roku rozpoczął urlop zdrowotny, a dokładnie dwa lata później przeszedł oficjalnie na emeryturę. Zamieszkał wtedy w Cieszynie i pełnił funkcję kapelana w miejscowym szpitalu sióstr elżbietanek.

Lata 1928-1939 były w jego życiu wypełnione leczeniem i częstymi wyjazdami do sanatorium w Karlsbadzie. W styczniu 1939 roku otrzymał niespodziewanie nominację na administratora w parafii Narodzenia NMP w Kończycach Małych (obecnie diecezja bielsko-żywiecka). Tam przeżył całą okupację hitlerowską. Zmarł 5 marca 1946 roku w Kończycach Małych i tam został pochowany.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Jana Kruciny; Schematyzm 1927-1947; Sp. ks. dziekan Jan Krucina (nekrolog), GN 1946, nr 14, s. 111.