Kremski Teodor: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
== Kremski Teodor (1829-1906) == | == Kremski Teodor (1829-1906) == | ||
Urodził się 14 marca 1829 w Tarnowskich Górach w bogatej rodzinie właściciela składu z płótnem Jana Kremskiego oraz jego żony Marii. Ukończył miejscowe gimnazjum, a następnie rozpoczął studia prawnicze we Wrocławiu, kontynuował je | Urodził się 14 marca 1829 w Tarnowskich Górach w bogatej rodzinie właściciela składu z płótnem Jana Kremskiego oraz jego żony Marii. Ukończył miejscowe gimnazjum, a następnie rozpoczął studia prawnicze we Wrocławiu, kontynuował je w Bonn i w Berlinie. Jako specjalista z zakresu prawa świeckiego i kościelnego objął stanowisko referendarza w sądzie powiatowym w Tarnowskich Górach, zaś władze miasta pragnęły powierzyć mu wkrótce urząd prezesa tego sądu. Pomyślnie rozpoczynającą się karierę przerwała, w 1853 roku, decyzja o podjęciu studiów teologicznych we Wrocławiu. Ukończył je uzyskaniem tytułu doktora praw, a następnie przyjęciem święceń kapłańskich 30 czerwca 1857. | ||
Posługę kapłańską pełnił najpierw w Bujakowie w dekanacie mikołowskim, następnie w Opolu, a 8 listopada 1860 objął | Posługę kapłańską pełnił najpierw w Bujakowie w dekanacie mikołowskim, następnie w Opolu, a 8 listopada 1860 objął urząd kuratusa w Katowicach. W Katowicach ks. Kremski podjął decyzję o budowie nowego kościoła parafialnego pod wezwaniem [[Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach|Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny]]. Będąc zamożnym przeznaczał znaczne sumy pieniężne na budowę kościoła. Prowadził działalność edukacyjną w szkole, umiejętnie godził interesy w zakresie kształcenia i wychowania dzieci: Niemców, Polaków, katolików, ewangelików i Żydów. Założył Katolicki Komitet Szkolny, a w 1865 roku doprowadził do powstania gimnazjum żeńskiego. | ||
23 kwietnia 1872 zaproszono go na uroczystość rodzinną do Tarnowskich Gór. Następnego dnia, w czasie wygłaszania toastu odzyskał głos. Powrócił na swoją placówkę do Poręby, aby w roku | 2 kwietnia 1866 w czasie wygłaszania niedzielnego kazania, w wyniku wcześniejszego przeziębienia, stracił głos. Mógł mówić tylko szeptem. Leczenie nie przyniosło oczekiwanej poprawy. Nie pomogły wyjazdy do Wiednia, do Włoch a nawet do Egiptu, Palestyny, Algieru i Hiszpanii. Zrezygnował z probostwa katowickiego i został ojcem duchowym oraz kapelanem w klasztorze Sióstr Służebniczek w Porębie koło [[Góra Świętej Anny|Góry Świętej Anny]]. | ||
23 kwietnia 1872 zaproszono go na uroczystość rodzinną do Tarnowskich Gór. Następnego dnia, w czasie wygłaszania toastu odzyskał głos. Powrócił na swoją placówkę do Poręby, aby w 1872 roku przenieść się do Rybnika i objąć stanowiska kapelana szpitala św. Juliusza. Przez 34 lata służył chorym i biednym, zaś cały swój majątek rozdał potrzebującym. Umarł na zawał serca 22 grudnia 1906 i został pochowany na starym rybnickim cmentarzu przy obecnej ulicy Cegielnianej, gdyż tam właśnie było miejsce pochówku parafian do 1920 roku. | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Wersja z 05:20, 27 lis 2009
Kremski Teodor (1829-1906)
Urodził się 14 marca 1829 w Tarnowskich Górach w bogatej rodzinie właściciela składu z płótnem Jana Kremskiego oraz jego żony Marii. Ukończył miejscowe gimnazjum, a następnie rozpoczął studia prawnicze we Wrocławiu, kontynuował je w Bonn i w Berlinie. Jako specjalista z zakresu prawa świeckiego i kościelnego objął stanowisko referendarza w sądzie powiatowym w Tarnowskich Górach, zaś władze miasta pragnęły powierzyć mu wkrótce urząd prezesa tego sądu. Pomyślnie rozpoczynającą się karierę przerwała, w 1853 roku, decyzja o podjęciu studiów teologicznych we Wrocławiu. Ukończył je uzyskaniem tytułu doktora praw, a następnie przyjęciem święceń kapłańskich 30 czerwca 1857.
Posługę kapłańską pełnił najpierw w Bujakowie w dekanacie mikołowskim, następnie w Opolu, a 8 listopada 1860 objął urząd kuratusa w Katowicach. W Katowicach ks. Kremski podjął decyzję o budowie nowego kościoła parafialnego pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Będąc zamożnym przeznaczał znaczne sumy pieniężne na budowę kościoła. Prowadził działalność edukacyjną w szkole, umiejętnie godził interesy w zakresie kształcenia i wychowania dzieci: Niemców, Polaków, katolików, ewangelików i Żydów. Założył Katolicki Komitet Szkolny, a w 1865 roku doprowadził do powstania gimnazjum żeńskiego.
2 kwietnia 1866 w czasie wygłaszania niedzielnego kazania, w wyniku wcześniejszego przeziębienia, stracił głos. Mógł mówić tylko szeptem. Leczenie nie przyniosło oczekiwanej poprawy. Nie pomogły wyjazdy do Wiednia, do Włoch a nawet do Egiptu, Palestyny, Algieru i Hiszpanii. Zrezygnował z probostwa katowickiego i został ojcem duchowym oraz kapelanem w klasztorze Sióstr Służebniczek w Porębie koło Góry Świętej Anny.
23 kwietnia 1872 zaproszono go na uroczystość rodzinną do Tarnowskich Gór. Następnego dnia, w czasie wygłaszania toastu odzyskał głos. Powrócił na swoją placówkę do Poręby, aby w 1872 roku przenieść się do Rybnika i objąć stanowiska kapelana szpitala św. Juliusza. Przez 34 lata służył chorym i biednym, zaś cały swój majątek rozdał potrzebującym. Umarł na zawał serca 22 grudnia 1906 i został pochowany na starym rybnickim cmentarzu przy obecnej ulicy Cegielnianej, gdyż tam właśnie było miejsce pochówku parafian do 1920 roku.
Bibliografia
J. Wycisło, Dziwne dzieje pierwszego proboszcza Katowic, "Z Tej ziemi 2000", s. 153-161.
| |||||