Tekst źródłowy strony Kremski Teodor

== Kremski Teodor (1829-1906) ==

Urodził się 14 marca 1829 w Tarnowskich Górach w bogatej rodzinie właściciela składu z płótnem Jana Kremskiego oraz jego żony Marii. Ukończył miejscowe gimnazjum, a następnie rozpoczął studia prawnicze we Wrocławiu, kontynuował je w Bonn i w Berlinie. Jako specjalista z zakresu prawa świeckiego i kościelnego objął stanowisko referendarza w sądzie powiatowym w Tarnowskich Górach, zaś władze miasta pragnęły powierzyć mu wkrótce urząd prezesa tego sądu. Pomyślnie rozpoczynającą się karierę przerwała, w 1853 roku, decyzja o podjęciu studiów teologicznych we [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego|Wrocławiu]]. Ukończył je uzyskaniem stopień doktora praw, a następnie przyjęciem święceń kapłańskich 30 czerwca 1857.

Posługę kapłańską pełnił najpierw w [[Parafia św. Mikołaja w Bujakowie|Bujakowie]] w dekanacie mikołowskim, następnie w Opolu (1858-1860), a 8 listopada 1860 objął urząd [[Kuracja|kuratusa]] w Katowicach. W Katowicach ks. Kremski podjął decyzję o budowie nowego kościoła parafialnego pod wezwaniem [[Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach|Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny]]. Będąc zamożnym przeznaczał znaczne sumy pieniężne na budowę kościoła. Prowadził działalność edukacyjną w szkole, umiejętnie godził interesy w zakresie kształcenia i wychowania dzieci: Niemców, Polaków, katolików, ewangelików i Żydów. Założył Katolicki Komitet Szkolny, a w 1865 roku doprowadził do powstania gimnazjum żeńskiego. 

2 kwietnia 1866, w czasie wygłaszania niedzielnego kazania, w wyniku wcześniejszego przeziębienia, stracił głos. Mógł mówić tylko szeptem. Leczenie nie przyniosło oczekiwanej poprawy. Nie pomogły wyjazdy do Wiednia, Włoch, a nawet do Egiptu, Palestyny, Algieru i Hiszpanii. Zrezygnował z probostwa katowickiego  i został ojcem duchowym oraz kapelanem w klasztorze Sióstr Służebniczek w Porębie koło [[Góra św. Anny|Góry Świętej Anny]]. Tam zaangażował się w redagowanie czasopisma [["Towarzystwo Bożego Grobu"]] wydając pierwszych dziesięć numerów.  

23 kwietnia 1872 zaproszono go na uroczystość rodzinną do Tarnowskich Gór. Następnego dnia, w czasie wygłaszania toastu odzyskał głos. Powrócił na swoją placówkę do Poręby, aby w 1872 roku przenieść się do Rybnika i objąć stanowisko kapelana [[Szpital św. Juliusza w Rybniku|szpitala św. Juliusza]]. Przez 34 lata służył chorym i biednym, zaś cały swój majątek rozdał potrzebującym. Umarł na zawał serca 22 grudnia 1906 i został pochowany na starym rybnickim cmentarzu przy obecnej ulicy Cegielnianej, gdyż tam właśnie było miejsce pochówku parafian do 1920 roku.

== Bibliografia ==
J. Wycisło, Dziwne dzieje pierwszego proboszcza Katowic, "Z tej Ziemi. Śląski kalendarz katolicki na rok 2000", s. 153-161; J. Pixa, Towarzystwo Bożego Grobu na Ślasku w XIX w., [w:] A. Weltzel, Pomniki pobożności po ślachetnej rodzinie hrabiów z Gaszyna w Górnym Szląsku, Opole 2003, s. 22-23; J. Tofilska, Parafia Mariacka w Katowicach. Historia jak witraż, Katowice 2010, s. 67-68. 

{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Biografie - K]]
[[Kategoria:Budowniczy]]
[[Kategoria:Społecznicy]]