Kozioł Stefan: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 19:22, 5 paź 2020

Kozioł Stefan (1947-2020), proboszcz w Grzawie

Urodził się 24 sierpnia 1947 w Dąbrówce Wielkiej, w rodzinie Wiktora, który pracował w kopalni „Andaluzja” i Gertrudy z domu Stanik. Po ukończeniu szkoły podstawowej w Dąbrówce Wielkiej został przyjęty do Niższego Seminarium Duchownego im. Św. Jacka w Katowicach, gdzie uczęszczał przez rok, do czasu jego rozwiązaniu przez władze. Następnie kontynuował naukę w Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Matejki w Siemianowicach Śl.

Bezpośrednio po maturze zgłosił się do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Jako alumn odbył dwuletnią służbę wojskową w Bartoszycach. W seminarium był kierownikiem grupy ekumenicznej. Pracę dyplomową zatytułowaną Teoria dialogu w świetle dokumentów soborowych napisał pod kierunkiem ks. dr. J. Liszki. Święcenia diakonatu otrzymał 19 lutego 1972 w Krakowie, a święcenia kapłańskie przyjął 30 marca 1972 w katowickiej katedrze Chrystusa Króla z rąk bpa Herberta Bednorza.

Jako neoprezbiter rozpoczął pracę duszpasterską zastępstwami wakacyjnymi w rodzinnej parafii w Dąbrówce Wielkiej oraz w Żorach. Pierwszą placówką wikariuszowską ks. Stefana była parafia św. Józefa w Krasowach. Kolejną parafia w Urbanowicach gdzie prowadził katechizację młodzieży. Pracował także w Księgarni św. Jacka. Po rocznej próbie został posłany jako wikariusz do parafii Chrystusa Króla w Hołdunowie (1973-1976). Następnie został skierowany jako wikariusz do parafii św. Jerzego w Mszanie, jednak po miesiącu zastąpił chorego wikariusza w sąsiedniej parafii Matki Bożej Różańcowej w Moszczenicy (1976). Kolejne placówkami duszpasterskimi ks. Stefana były parafie: św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Chwałowicach (1976-1979), św. Józefa w Rudzie Śl. (1979-1982), Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krzyżkowicach (1982-1985), Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bykowinie (1985-1990), św. Antoniego w Padwy w Dąbrówce Małej (1990-1991). Za zgodą arcybiskupa katowickiego brał udział w konwiwencji kapłanów wspólnot neokatechumenalnych w Rzymie w grudniu 1985 roku.

Pracę proboszczowską napisał pod kierunkiem bp. Józefa Kurpasa na temat: „Tygodnie kultury chrześcijańskiej środkiem ożywienia parafii”. Został mianowany administratorem, a od roku 2000 proboszczem parafii Męczeństwa św. Jana Chrzciciela w Grzawie. Był katechetą w szkole podstawowej i w gimnazjum w Miedźnej. Był ojcem duchownym kapłanów i duszpasterzem rodzin dekanatu Miedźna. W 2012 roku przeszedł na emeryturę.

Zmarł 4 października 2020 w szpitalu w Piekarach Śląskich, w 74 roku życia i w 49 roku kapłaństwa. Jego pogrzeb odbył się 8 października 2020 r. w Parafii w Grzawie. Ceremoniom pogrzebowym przewodniczył bp Marek Szkudło.

Bibliografia

Ks. Jakub Kania, Nekrolog, Kuria Metropolitalna w Katowicach

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 ==Kozioł Stefan (1947-2020), proboszcz w Grzawie==
-Urodził się 24 sierpnia 1947 roku w Dąbrówce Wielkiej, w rodzinie Wiktora, który pracował w kopalni  „Andaluzja” i Gertrudy z domu Stanik. Po ukończeniu szkoły podstawowej w Dąbrówce Wielkiej został przyjęty do Niższego Seminarium Duchownego im. Św. Jacka w Katowicach, gdzie uczęszczał przez rok, do czasu jego rozwiązaniu przez władze. Następnie kontynuował naukę w Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Matejki w Siemianowicach Śl.
+Urodził się 24 sierpnia 1947 w Dąbrówce Wielkiej, w rodzinie Wiktora, który pracował w kopalni  „Andaluzja” i Gertrudy z domu Stanik. Po ukończeniu szkoły podstawowej w Dąbrówce Wielkiej został przyjęty do [[Niższe Seminarium Duchowne w Katowicach|Niższego Seminarium Duchownego im. Św. Jacka w Katowicach]], gdzie uczęszczał przez rok, do czasu jego rozwiązaniu przez władze. Następnie kontynuował naukę w Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Matejki w Siemianowicach Śl.
-Bezpośrednio po maturze zgłosił się do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Jako alumn odbył dwuletnią służbę wojskową w Bartoszycach. W seminarium był kierownikiem grupy ekumenicznej. Pracę dyplomową zatytułowaną „Teoria dialogu w świetle dokumentów soborowych” napisał pod kierunkiem ks. dr. J. Liszki. Święcenia diakonatu otrzymał 19 lutego 1972 roku w Krakowie, a święcenia prezbiteratu przyjął 30 marca 1972 w katowickiej katedrze Chrystusa Króla z rąk bp Herberta Bednorza.
+Bezpośrednio po maturze zgłosił się do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]]. Jako alumn odbył dwuletnią [[Jednostki kleryckie w Ludowym Wojsku Polskim|służbę wojskową w Bartoszycach]]. W seminarium był kierownikiem grupy ekumenicznej. Pracę dyplomową zatytułowaną '' Teoria dialogu w świetle dokumentów soborowych '' napisał pod kierunkiem ks. dr. J. Liszki. Święcenia diakonatu otrzymał 19 lutego 1972 w Krakowie, a święcenia kapłańskie przyjął 30 marca 1972 w [[Parafia Chrystusa Króla w Katowicach|katowickiej katedrze Chrystusa Króla]] z rąk [[Bednorz Herbert|bpa Herberta Bednorza]].
 Jako neoprezbiter rozpoczął pracę duszpasterską zastępstwami wakacyjnymi w rodzinnej parafii w Dąbrówce Wielkiej oraz w Żorach. Pierwszą placówką wikariuszowską ks. Stefana była parafia św. Józefa w Krasowach. Kolejną parafia w Urbanowicach gdzie prowadził katechizację młodzieży. Pracował także w Księgarni św. Jacka. Po rocznej próbie został posłany jako wikariusz do parafii Chrystusa Króla w Hołdunowie (1973-1976). Następnie został skierowany jako wikariusz do parafii św. Jerzego w Mszanie, jednak po miesiącu zastąpił chorego wikariusza w sąsiedniej parafii Matki Bożej Różańcowej w Moszczenicy (1976). Kolejne placówkami duszpasterskimi ks. Stefana były parafie: św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Chwałowicach (1976-1979), św. Józefa w Rudzie Śl. (1979-1982), Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krzyżkowicach (1982-1985), Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bykowinie (1985-1990), św. Antoniego w Padwy w Dąbrówce Małej (1990-1991). Za zgodą arcybiskupa katowickiego brał udział w konwiwencji kapłanów wspólnot neokatechumenalnych w Rzymie w grudniu 1985 roku.