ks. Emil Korus (-1910), proboszcz w Zgodzie
Proboszczem w Zgodzie został ustanowiony 7 lutego 1887. Był otwartym na nowe formy duszpasterstwa i należał do grona tych księży w diecezji wrocławskiej, którzy potrafili znaleźć wspólny język z młodzieżą robotniczą. 26 maja 1890 wszedł do zarządu świeżo co założonego w Zgodzie towarzystwa św. Alojzego. Poglądy narodowe ks. Korusa ujawniły się przy okazji powstania drugiego towarzystwa w sąsiedniej osadzie – tzw. Frydenshucie. Ks. Korus poparł powstanie drugiego towarzystwa św. Alojzego w swojej parafii (24 maj 1892) i milcząco zgodził się, aby w osadzie Frydenhuta towarzystwo miało charakter polski, natomiast w osadzie kościelnej Alojzjanie mieli utrzymać charakter niemiecki. W 1893 roku przy okazji wyborów do parlamentu niemieckiego ks. Korus zachęcał do głosowania na ks. Nerlicha. Posiadał zaufanie miejscowej administracji - został mianowany lokalnym inspektorem szkolnym w Frydenshucie i Czarnym Lesie. Był zastępca dziekana (actuarius circuli), nominacja 7 lipca 1887, a dziekanem w 20 marca 1901. 1 lipca 1910 ks. Korus zrezygnował z probostwa i poprosił o możliwość przejścia w stan spoczynku. Otrzymał zezwolenie i 1 lipca 1910 odszedł na emeryturę do Wrocławia, gdzie zmarł 25 września tegoż roku. Został pochowany na cmentarzu wrocławskim. Parafianie chcieli sprowadzić do Zgody trumnę ze zwłokami swego pierwszego proboszcza, jednakże rodzina nie wyraziła na to zgody.
