Korus Emil: Różnice pomiędzy wersjami

Aktualna wersja na dzień 22:39, 20 maj 2018

Korus Emil (1838-1910), proboszcz w Zgodzie

Urodził się 2 maja 1838. Święcenia kapłańskie przyjął 4 lipca 1862. Proboszczem w Zgodzie został ustanowiony 7 lutego 1887. Był otwartym na nowe formy duszpasterstwa i należał do grona tych księży w diecezji wrocławskiej, którzy potrafili znaleźć wspólny język z młodzieżą robotniczą. 26 maja 1890 wszedł do zarządu świeżo co założonego w Zgodzie Towarzystwa św. Alojzego. Poglądy narodowe ks. Korusa ujawniły się przy okazji powstania drugiego towarzystwa w sąsiedniej osadzie - tzw. Frydenshucie. Ks. Korus poparł powstanie drugiego Towarzystwa św. Alojzego w swojej parafii (24 maja 1892) i milcząco zgodził się, aby w osadzie Frydenhuta towarzystwo miało charakter polski, natomiast w osadzie kościelnej Alojzjanie mieli utrzymać charakter niemiecki. W 1893 roku przy okazji wyborów do parlamentu niemieckiego ks. Korus zachęcał do głosowania na ks. Nerlicha. Posiadał zaufanie miejscowej administracji - został mianowany lokalnym inspektorem szkolnym w Frydenshucie i Czarnym Lesie. Był zastępcą dziekana (actuarius circuli), nominacja 7 lipca 1887, a dziekanem od 20 marca 1901. 1 lipca 1910 ks. Korus zrezygnował z probostwa i poprosił o możliwość przejścia w stan spoczynku. Otrzymał zezwolenie i 1 lipca 1910 odszedł na emeryturę do Wrocławia, gdzie zmarł 25 września . Został pochowany na cmentarzu wrocławskim. Parafianie chcieli sprowadzić do Zgody trumnę ze zwłokami swego pierwszego proboszcza, jednakże rodzina nie wyraziła na to zgody.

Bibliografia

Schematismus 1900, s. 20; J. S. Dworak, Historia parafii nowobytomskiej. Z przyczynków do historii miejscowej Nowego Bytomia, Nowy Bytom 1937, s. 145-149.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 ==Korus Emil (1838-1910), proboszcz w Zgodzie==
 [[Grafika:Korus_Emil.jpg|150px|left|thumb]]
-Urodził się 2 maja 1838. Święcenia kapłańskie przyjął 4 lipca 1862. Proboszczem w [[Parafia św. Józefa w Zgodzie|Zgodzie]] został ustanowiony 7 lutego 1887. Był otwartym na nowe formy duszpasterstwa i należał do grona tych księży w diecezji wrocławskiej, którzy potrafili znaleźć wspólny język z młodzieżą robotniczą. 26 maja 1890 wszedł do zarządu świeżo co założonego w Zgodzie Towarzystwa św. Alojzego. Poglądy narodowe ks. Korusa ujawniły się przy okazji powstania drugiego towarzystwa w sąsiedniej osadzie - tzw. Frydenshucie. Ks. Korus poparł powstanie drugiego Towarzystwa św. Alojzego w swojej parafii (24 maja 1892) i milcząco zgodził się, aby w osadzie Frydenhuta towarzystwo miało charakter polski, natomiast w osadzie kościelnej [[Alojzjanie ]] mieli utrzymać charakter niemiecki. W 1893 roku przy okazji wyborów do parlamentu niemieckiego ks. Korus zachęcał do głosowania na [[Nerlich Leopold |ks. Nerlicha]]. Posiadał zaufanie miejscowej administracji - został mianowany lokalnym inspektorem szkolnym w Frydenshucie i Czarnym Lesie. Był zastępcą dziekana (actuarius circuli), nominacja 7 lipca 1887, a dziekanem od  20 marca 1901. 1 lipca 1910 ks. Korus zrezygnował z probostwa i poprosił o możliwość przejścia w stan spoczynku. Otrzymał zezwolenie i 1 lipca 1910 odszedł na emeryturę do Wrocławia, gdzie zmarł 25 września . Został pochowany na cmentarzu wrocławskim. Parafianie chcieli sprowadzić do Zgody trumnę ze zwłokami swego pierwszego proboszcza, jednakże rodzina nie wyraziła na to zgody.
+Urodził się 2 maja 1838. Święcenia kapłańskie przyjął 4 lipca 1862. Proboszczem w [[Parafia św. Józefa w Zgodzie|Zgodzie]] został ustanowiony 7 lutego 1887. Był otwartym na nowe formy duszpasterstwa i należał do grona tych księży w [[Diecezja wrocławska|diecezji wrocławskiej]], którzy potrafili znaleźć wspólny język z młodzieżą robotniczą. 26 maja 1890 wszedł do zarządu świeżo co założonego w Zgodzie Towarzystwa św. Alojzego. Poglądy narodowe ks. Korusa ujawniły się przy okazji powstania drugiego towarzystwa w sąsiedniej osadzie - tzw. Frydenshucie. Ks. Korus poparł powstanie drugiego Towarzystwa św. Alojzego w swojej parafii (24 maja 1892) i milcząco zgodził się, aby w osadzie Frydenhuta towarzystwo miało charakter polski, natomiast w osadzie kościelnej [[Alojzjanie ]] mieli utrzymać charakter niemiecki. W 1893 roku przy okazji wyborów do parlamentu niemieckiego ks. Korus zachęcał do głosowania na [[Nerlich Leopold |ks. Nerlicha]]. Posiadał zaufanie miejscowej administracji - został mianowany lokalnym inspektorem szkolnym w Frydenshucie i Czarnym Lesie. Był zastępcą dziekana (actuarius circuli), nominacja 7 lipca 1887, a dziekanem od  20 marca 1901. 1 lipca 1910 ks. Korus zrezygnował z probostwa i poprosił o możliwość przejścia w stan spoczynku. Otrzymał zezwolenie i 1 lipca 1910 odszedł na emeryturę do Wrocławia, gdzie zmarł 25 września . Został pochowany na cmentarzu wrocławskim. Parafianie chcieli sprowadzić do Zgody trumnę ze zwłokami swego pierwszego proboszcza, jednakże rodzina nie wyraziła na to zgody.
 ==Bibliografia==