Korus Emil

Korus Emil (1838-1910), proboszcz w Zgodzie

Urodził się 2 maja 1838. Święcenia kapłańskie przyjął 4 lipca 1862. Proboszczem w Zgodzie został ustanowiony 7 lutego 1887. Był otwartym na nowe formy duszpasterstwa i należał do grona tych księży w diecezji wrocławskiej, którzy potrafili znaleźć wspólny język z młodzieżą robotniczą. 26 maja 1890 wszedł do zarządu świeżo co założonego w Zgodzie Towarzystwa św. Alojzego. Poglądy narodowe ks. Korusa ujawniły się przy okazji powstania drugiego towarzystwa w sąsiedniej osadzie - tzw. Frydenshucie. Ks. Korus poparł powstanie drugiego Towarzystwa św. Alojzego w swojej parafii (24 maja 1892) i milcząco zgodził się, aby w osadzie Frydenhuta towarzystwo miało charakter polski, natomiast w osadzie kościelnej Alojzjanie mieli utrzymać charakter niemiecki. W 1893 roku przy okazji wyborów do parlamentu niemieckiego ks. Korus zachęcał do głosowania na ks. Nerlicha. Posiadał zaufanie miejscowej administracji - został mianowany lokalnym inspektorem szkolnym w Frydenshucie i Czarnym Lesie. Był zastępcą dziekana (actuarius circuli), nominacja 7 lipca 1887, a dziekanem od 20 marca 1901. 1 lipca 1910 ks. Korus zrezygnował z probostwa i poprosił o możliwość przejścia w stan spoczynku. Otrzymał zezwolenie i 1 lipca 1910 odszedł na emeryturę do Wrocławia, gdzie zmarł 25 września . Został pochowany na cmentarzu wrocławskim. Parafianie chcieli sprowadzić do Zgody trumnę ze zwłokami swego pierwszego proboszcza, jednakże rodzina nie wyraziła na to zgody.

Bibliografia

Schematismus 1900, s. 20; J. S. Dworak, Historia parafii nowobytomskiej. Z przyczynków do historii miejscowej Nowego Bytomia, Nowy Bytom 1937, s. 145-149.