Kopietz Maksymilian: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 08:14, 9 gru 2009

Kopietz Maksymilian SVD (1923-)

Urodził się 26 stycznia 1923 w Radoszowach. Po ukończeniu 6 klasy szkoły powszechnej został w 1935 roku przyjęty do szkoły prowadzonej przez werbistów w Rybniku. Naukę gimnazjalną musiał kilka razy przerwać z powodu choroby (podejrzenie o gruźlicę). Ostatni raz przerwał naukę gimnazjalną w grudniu 1938 roku, nie wracając do Rybnika już nigdy więcej. Lata następne 1938-1945, to ciągłe leczenie się. W 1943 roku powołany został do niemieckiego wojska. Brał udział w walkach na froncie zachodnie, gdzie po Bożym Narodzeniu 1944 roku dostał się na terenie Belgii do niewoli amerykańskiej. Czas niewoli spędził w obozie jenieckim w Normandii. Po zwolnieniu z obozu jenieckiego (20 czerwiec 1946) udał się do klasztoru w St. Wendel. Ale już po roku, razem z innymi siedmioma weteranami wojennymi został obłóczony w St. Augustin. Następnie kontynuował studia filozoficzno-teologiczne aż do ich ukończenia w 1953 roku. Święcenia kapłańskie przyjął 24 sierpnia 1952 w St. Augustin.

Skierowany został do Portugalii. Od lutego 1954 roku pomagał przejściowo w Tortosendo. Jesienią 1954 roku zawitał da nowo otwartego i niedokończonego jeszcze gimnazjum w Fatimie. Głównym zajęciem jego były muzyka i śpiew oraz troska o liturgiczne ukształtowanie nabożeństw. W latach 1959-1962 był dyrektorem studiów. Dużo pracy wiązało się również z napływem pielgrzymek do Fatimy, przede wszystkim liczne spowiedzi oraz praca dla różnych sióstr zakonnych (msza św., spowiedź, konferencje), które w samej Fatimie miały około 30 placówek. 15 lipca 1964 niespodziewanie został przeniesiony do Bad Driburg (RFN), gdzie musiał zastępować jednego z ojców, skierowanego na studia. Później posłano go do Wimbern, szpitala Służebniczek Ducha Świętego na kapelana szpitalnego. Pracował tam od grudnia 1968 roku do maja 1975 roku. W maju 1975 roku przeszedł do Datteln, gdzie w domu starców, należącym do "Heiligstatdter-Schulsehwestern" został duszpasterzem starców i sióstr.

Bibliografia

Nurt SVD, nr 35 (1985), s. 335.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 == Kopietz Maksymilian SVD (1923-) ==
-Urodził się 26 stycznia 1923 w Radoszowach. Po ukończeniu 6 klasy szkoły powszechnej został w 1935 roku przyjęty do szkoły prowadzonej przez werbistów w Rybniku. Naukę gimnazjalną musiał kilka razy przerwać z powodu choroby (podejrzenie o gruźlicę). Ostatni raz przerwał naukę gimnazjalną w grudniu 1938, nie wracając do Rybnika już nigdy więcej. Lata następne 1938-1945, to ciągłe leczenie się. W 1943 roku powołany został do niemieckiego wojska.  Brał udział w walkach na froncie zachodnie, gdzie po Bożym Narodzeniu 1944 roku dostał się na terenie Belgii do niewoli amerykańskiej. Czas niewoli spędził w obozie jenieckim w Normandii. Po zwolnieniu z obozu jenieckiego (20.06.1946) udał się do klasztoru w St. Wendel. Ale  już po roku, razem z innymi siedmioma weteranami wojennymi został obłóczony w St. Augustin. Następnie kontynuował studia filozoficzno-teologiczne aż do ich ukończenia w 1953 roku. Święcenia kapłańskie przyjął 24 sierpnia 1952 w St. Augustin. Skierowany został do Portugalii. Od lutego 1954 roku pomagał przejściowo w Tortosendo. Jesienią 1954 roku zawitał da nowo otwartego i niedokończonego jeszcze gimnazjum w Fatimie. Głównym zajęciem jego były muzyka i śpiew oraz troska o liturgiczne ukształtowanie nabożeństw. W latach 1959-1962 był dyrektorem studiów. Dużo pracy wiązało się również z napływem pielgrzymek do Fatimy, przede wszystkim liczne spowiedzi oraz praca dla różnych sióstr zakonnych (msza św., spowiedź, konferencje), które w samej Fatimie miały około 30 placówek. 15 lipca 1964 niespodziewanie został przeniesiony do Bad Driburg (RFN), gdzie musiał zastępować jednego z ojców,  skierowanego na studia. Później posłano go do Wimbern, szpitala Służebniczek Ducha Świętego na kapelana szpitalnego. Pracował tam od grudnia 1968 roku do maja 1975 roku. W maju 1975 roku przeszedł do Datteln, gdzie w domu starców, należącym do "Heiligstatdter-Schulsehwestern" został duszpasterzem starców i sióstr.
+Urodził się 26 stycznia 1923 w Radoszowach. Po ukończeniu 6 klasy szkoły powszechnej został w 1935 roku przyjęty do szkoły prowadzonej przez werbistów w Rybniku. Naukę gimnazjalną musiał kilka razy przerwać z powodu choroby (podejrzenie o gruźlicę). Ostatni raz przerwał naukę gimnazjalną w grudniu 1938 roku, nie wracając do Rybnika już nigdy więcej. Lata następne 1938-1945, to ciągłe leczenie się. W 1943 roku powołany został do niemieckiego wojska. Brał udział w walkach na froncie zachodnie, gdzie po Bożym Narodzeniu 1944 roku dostał się na terenie Belgii do niewoli amerykańskiej. Czas niewoli spędził w obozie jenieckim w Normandii. Po zwolnieniu z obozu jenieckiego (20 czerwiec 1946) udał się do klasztoru w St. Wendel. Ale już po roku, razem z innymi siedmioma weteranami wojennymi został obłóczony w St. Augustin. Następnie kontynuował studia filozoficzno-teologiczne aż do ich ukończenia w 1953 roku. Święcenia kapłańskie przyjął 24 sierpnia 1952 w St. Augustin.
+Skierowany został do Portugalii. Od lutego 1954 roku pomagał przejściowo w Tortosendo. Jesienią 1954 roku zawitał da nowo otwartego i niedokończonego jeszcze gimnazjum w Fatimie. Głównym zajęciem jego były muzyka i śpiew oraz troska o liturgiczne ukształtowanie nabożeństw. W latach 1959-1962 był dyrektorem studiów. Dużo pracy wiązało się również z napływem pielgrzymek do Fatimy, przede wszystkim liczne spowiedzi oraz praca dla różnych sióstr zakonnych (msza św., spowiedź, konferencje), które w samej Fatimie miały około 30 placówek. 15 lipca 1964 niespodziewanie został przeniesiony do Bad Driburg (RFN), gdzie musiał zastępować jednego z ojców, skierowanego na studia. Później posłano go do Wimbern, szpitala Służebniczek Ducha Świętego na kapelana szpitalnego. Pracował tam od grudnia 1968 roku do maja 1975 roku. W maju 1975 roku przeszedł do Datteln, gdzie w domu starców, należącym do "Heiligstatdter-Schulsehwestern" został duszpasterzem starców i sióstr.
 ==Bibliografia ==