Kompalla Norbert: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 15:47, 1 cze 2015

Kompalla (Kąpała) Norbert CM (1907-1942), męczennik

Urodził się 29 maja 1907 w Orzegowie w rodzinie górniczej. Był synem Józefa i Klary z domu Łukaszczyk. Uczęszczał do szkoły podstawowej przy ul. Bytomskiej 45 w Orzegowie. W 1921 roku wstąpił do Małego Seminarium Księży Misjonarzy w Krakowie, a w 1924 roku wstąpił do Zgromadzenia Księży Misjonarzy w Krakowie, gdzie w maju 1928 zdał maturę. Święcenia kapłańskie przyjął w 1931 roku. Od lipca 1933 do sierpnia 1934 studiował w Rzymie, gdzie uzyskał stopień doktora na Uniwersytecie Gregoriańskim w zakresie prawa kanonicznego. Niemal od razu po powrocie do Polski otrzymał obediencję do domu misjonarskiego w Czerniowcach na terenie ówczesnej Rumunii (od 1940 roku Ukraina), gdzie wyjechał końcem sierpnia 1934 roku. 19 października 1935 rozpoczął pracę w Instytucie Teologicznym w Krakowie jako wykładowca historii Kościoła. Z czasem uczył również alumnów prawa kanonicznego, teologii moralnej szczegółowej i socjologii. Jak wielu profesorów i wychowawców Instytutu pełnił dodatkowe funkcje. Pracował jako duszpasterz w Domu Ubogich przy ul. Warszawskiej w Krakowie oraz kapelan braci albertynów na Kazimierzu. Jego działalność została zauważona przez hitlerowców i była powodem aresztowania. Przez sześć miesięcy o. Kompalla był przesłuchiwany i torturowany w więzieniu przy ul. Montelupich w Krakowie. 30 sierpnia 1940 został przewieziony do Auschwitz, a 12 grudnia do Dachau. Ciągła praca przy niskiej temperaturze i tortury sprawiły zrujnowały jego organizm sprawiając, że nie był w stanie wykonywać narzuconych prac. Dlatego został przeznaczony do transportu inwalidów i przewieziony do Harthaim w Austrii, gdzie został zamordowany w komorze gazowej 1 grudnia 1942. W 2003 roku został włączony w drugi proces beatyfikacyjny męczenników II wojny światowej.

Bibliografia

„Roczniki Obydwóch Zgromadzeń św. Wincentego a’Paulo” 1928, nr 2; 1933, nr 3; 1933, nr 4; 1934, nr 1; 1934, nr 2; 1934, nr 4; 1935, nr 4; 1937, nr 1-2; 1937 nr 3-4; 1938, nr 4; P. Łazarski, Spacer ku śmierci, GN 2012, nr11( dodatek katowicki) s,3.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
-==Kompalla (Kąpała) Norbert CM (1907-1940)==
+==Kompalla (Kąpała) Norbert CM (1907-1942), męczennik==
-Urodził się 29 maja 1907 w Orzegowie w rodzinie górniczej. Był synem Józefa i Klary z domu Łukaszczyk. Uczęszczał do szkoły podstawowej przy ul. Bytomskiej 45 w Orzegowie. W 1921 roku wstąpił do Małego Seminarium Księży Misjonarzy w Krakowie, a w 1924 roku wstąpił do Zgromadzenia Księży Misjonarzy w Krakowie. Święcenia kapłańskie przyjął w 1931 roku. W 1934 roku uzyskał stopień doktora na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. W 1935 roku rozpoczął pracę w Instytucie Teologicznym w Krakowie jako wykładowca prawa kanonicznego, teologii moralnej i historii Kościoła. Jednocześnie pomagał w schronisku dla bezdomnych i był wychowawcą kleryków.
-Jego działalność została zauważona przez hitlerowców i była powodem jego aresztowania. Przez sześć miesięcy o. Kompalla był przesłuchiwany i torturowany w więzieniu przy ul. Montelupich w Krakowie. 30 sierpnia  1940 został przewieziony do Auschwitz, a w grudniu do Dachau. Ciągła praca przy niskiej temperaturze i tortury sprawiły, że mocno podupadł na zdrowiu. Niezdatny do wykonywania pracy został skierowany do transportu inwalidów i przewieziony do Harthaim w Austrii, gdzie został zamordowany w komorze gazowej.
+Urodził się 29 maja 1907 w Orzegowie w rodzinie górniczej. Był synem Józefa i Klary z domu Łukaszczyk. Uczęszczał do szkoły podstawowej przy ul. Bytomskiej 45 w Orzegowie. W 1921 roku wstąpił do Małego Seminarium Księży Misjonarzy w Krakowie, a w 1924 roku wstąpił do Zgromadzenia Księży Misjonarzy w Krakowie, gdzie w maju 1928 zdał maturę. Święcenia kapłańskie przyjął w 1931 roku. Od lipca 1933 do sierpnia 1934 studiował w Rzymie, gdzie uzyskał stopień doktora na Uniwersytecie Gregoriańskim w zakresie prawa kanonicznego. Niemal od razu po powrocie do Polski otrzymał obediencję do domu misjonarskiego w Czerniowcach na terenie ówczesnej Rumunii (od 1940 roku Ukraina), gdzie wyjechał końcem sierpnia 1934 roku. 19 października 1935 rozpoczął pracę w Instytucie Teologicznym w Krakowie jako wykładowca historii Kościoła. Z czasem uczył również alumnów prawa kanonicznego, teologii moralnej szczegółowej i socjologii. Jak wielu profesorów i wychowawców Instytutu pełnił dodatkowe funkcje. Pracował jako duszpasterz w Domu Ubogich przy ul. Warszawskiej w Krakowie oraz kapelan braci albertynów na Kazimierzu.
+Jego działalność została zauważona przez hitlerowców i była powodem aresztowania. Przez sześć miesięcy o. Kompalla był przesłuchiwany i torturowany w więzieniu przy ul. Montelupich w Krakowie. 30 sierpnia  1940 został przewieziony do Auschwitz, a 12 grudnia do Dachau. Ciągła praca przy niskiej temperaturze i tortury sprawiły zrujnowały jego organizm sprawiając, że nie był w stanie wykonywać narzuconych prac. Dlatego został przeznaczony do transportu inwalidów i przewieziony do Harthaim w Austrii, gdzie został zamordowany w komorze gazowej 1 grudnia 1942.
 W 2003 roku został włączony w drugi proces beatyfikacyjny męczenników II wojny światowej.
 ==Bibliografia==
-P. Łazarski, Spacer ku śmierci, GN 2012, nr11( dodatek katowicki) s,3.
+„Roczniki Obydwóch Zgromadzeń św. Wincentego a’Paulo” 1928, nr 2; 1933, nr 3; 1933, nr 4; 1934, nr 1; 1934, nr 2; 1934, nr 4; 1935, nr 4; 1937, nr 1-2; 1937 nr 3-4; 1938, nr 4; P. Łazarski, Spacer ku śmierci, GN 2012, nr11( dodatek katowicki) s,3.
 {{Noty biograficzne}}