Kobyliński Stanisław

Z e-ncyklopedia
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.

Kobyliński Stanisław (1872-1937) adwokat, działacz narodowy, społecznik

Urodził się 27 września 1872 w Kijewie, niewielkiej miejscowości na Pomorzu w rodzinie Franciszka i Zofii. Ukończył szkołę podstawową i gimnazjum, naukę zaś kontynuował kształcąc się na Wydziale Prawa - najpierw na Uniwersytecie w Kilonii, następnie w Berlinie i Wrocławiu. od najmłodszych lat chętnie zrzeszał się w różnych, także tajnych organizacjach. We Wrocławiu udzielał się w "Concordii", która została rozwiązana w 1899 przez władze zaborcze. Działał także w Towarzystwie Naukowym Akademików Górnoślązaków.

Studia ukończył w 1907 i tego samego roku osiadł w Zabrzu. Był wówczas jednym z ośmiu adwokatów - Polaków na całym Górnym Śląsku. Stanisław Kobyliński był gorącym orędownikiem powrotu Śląska do Polski. Był obrońcą w licznych procesach politycznych. Często występował w nich bezinteresownie, rezygnując z wynagrodzenia za prowadzenie sprawy.

Występował jako doradca w wielu lokalnych organizacjach powiatu zabrskiego. Kobyliński został także wybrany przewodniczącym Polskiej Rady Ludowej, utworzonej w opozycji do socjalistycznej rady robotniczo-żołnierskiej kierowanej przez adwokata Lichtensteina. W 1919 roku został członkiem Rady Miejskiej w Zabrzu. Organizował, szczególnie w okresie powstań i plebiscytu, działalność propagandową na rzecz powrotu Śląska w granice Polski. Był współzałożycielem Polskiego Centralnego Biura Informacyjnego skierowanego są działalnością do poszkodowanych szukających pomocy prawnej.

Po ogłoszeniu wyników plebiscytu, które mówiły o przyznaniu Zabrza Niemcom, zmuszony był emigrować do Katowic, gdzie osiadł i prowadził w dalszym ciągu kancelarię adwokacką. Był członkiem Chrześcijańskiej Demokracji. Pełnił wiele urzędów państwowych i społecznych. Został uhonorowany wieloma odznaczeniami, m.in. Orderem Polonia Restituta i Złotym Krzyżem Zasługi.

Zmarł 14 maja 1937 w Katowicach. Został pochowany na cmentarzu przy ul. Gliwickiej. Jego imieniem nazwano jedną z ulic w Katowicach oraz ulice w kilku innych miastach.

Bibliografia

A. Kornecki, Stanisław Kobyliński, [w:] Znani i nieznani Katowiczanie. Wybór sylwetek zasłużonych dla miasta, red. L. Szaraniec, Katowice 1980, s. 56-58.