Tekst źródłowy strony Kościół pw. św. Kamila de Lellis w Zabrzu

Kościół parafialny pw. św. Kamila de Lellis w Zabrzu należy do [[Diecezja Gliwicka|diecezji gliwickiej]] i [[Metropolia katowicka|metropolii katowickiej]]. Znajduje się przy ulicy Dubiela 10 w Zabrzu, w okolicy rzeki Bytomskiej. Parafia św. Kamila obejmuje swoim zasięgiem prawie
10000 wiernych. Od 2004 roku tamtejszym proboszczem jest [[Węglicki Wojciech|o. Wojciech Węglicki]]. 
==Historia==
Historia kościoła św. Kamila sięga czasów [[Plebiscyt i jego skutki|plebiscytów]] przeprowadzonych na terenie Górnego Śląska. Zabrze, w tamtym okresie noszące nazwę Hindenburg, na mocy głosowania włączono do obszaru niemieckiego jako miasto graniczne, co wpłynęło na wzmożoną migrację wśród katolickiej ludności niemieckiej zamieszkującej tereny przynależne Polsce. Napływ nowych mieszkańców okazał się być tak duży, że wkrótce kapłanom trudno było otoczyć odpowiednią opieką wszystkich przybywających wiernych. Sprawą zainteresował się sam [[Bertram Adolf|kard. Adolf Bertram]]. Niedługo później podjęto decyzję o utworzeniu nowego oddziału zakonnego w Zabrzu. Pierwszy kamilianin, Wilhelm Gillessen, przybył do Zabrza 1 października 1925 w celu nadzorowania prac. Budowę kościoła ukończono w roku 1928, a jego poświęcenia dokonał kard. Bertram. 
==Kościół==
Kościół powstał w wyniku prac adaptujących dawną salę teatralną na cele budynku sakralnego. Po II wojnie światowej ówczesne władze komunistyczne planowały przekształcić budynek kościelny w Dom Muzyki i Tańca, jednakże nieugiętość o. Jana Tarnowskiego, sprawującego wtedy funkcję prefekta, doprowadziła do zmiany tej decyzji. Autorem projektu budowli jest gliwicki architekt Henrich Gerlach, zaś wystrojem wnętrza zajął się prof. Dominikus Bohm. Kościół zbudowany jest  na planie prostopadłościanu; składa się z wieży kościelnej, dwóch kaplic, umiejscowionych na wysokości [[prezbiterium]], krypty mieszczącej się poniżej schodów prowadzących do prezbiterium, a także oratorium i baptysterium. W tle ołtarza znajdują się witraże wpisane w łuki odcinkowe. 
==Kamilianie==
Podstawą działalności [[Kamilianie|wspólnoty kamiliańskiej]] jest pomoc osobom chorym oraz potrzebującym. Z tego powodu obok budynku kościelnego zdecydowano się zbudowano zakład opiekuńczy dla starszych i szpital prowadzony przez braci kamilianów. W 1947 roku placówka szpitalna została upaństwowiona, a Kościół utracił do niej prawa. Własnością kamilianów pozostała niewielka część budynku przylegająca do kościoła, gdzie utworzono przytułek dla sierot i ofiar wojennych. W późniejszych latach mieścił się tam Dom Starców, zaś obecnie funkcjonuje Zakład Opiekuńczo-Leczniczy dla Dorosłych prowadzony przez Zakon.
Znaczenie parafii św. Kamila znacząco wzrosło w latach dziewięćdziesiątych, kiedy to władze miejskie Zabrza postanowiły obwołać patronem miasta [[Św. Kamil de Lellis|św. Kamila de Lellis]], opiekuna chorych oraz ludzi pracujących w służbie zdrowia. W roku 1996 [[Wieczorek Jan|bp Jan Wieczorek]] wydał oficjalny dekret aprobujący ten wybór.

Ze względu na osobę patrona miasta oraz aktywną działalność zakonu w Zabrzu, 30 września 2006 do kościoła św. Kamila z Rzymu uroczyście przybyły relikwie serca patrona, św. Kamila de Lellis. 1 października 2006 odprawiono mszę pod przewodnictwem bpa Jana Wieczorka. Na pamiątkę tego wydarzenia każdego roku w pierwszą lub drugą niedzielę października w kościele św. Kamila odbywa się uroczysta msza święta z udziałem władz samorządowych oraz mieszkańców Zabrza.
==Bibliografia==
P. Hnatyszyn i P. Muschalik, Zabrze powroty/heimkehr/come backs, Zabrze 2007;  Ks. Paweł Prychała, Miasto Zabrze i jego Patron, Zabrze 2006; O. Wojciech Węglicki, Serce Świętego Kamila w Zabrzu, Zabrze 2007; [http://www.kamilianie-zabrze.pl/];
[http://fotopolska.eu/Zabrze]; [http://www.malanowicz.eu].
{{Kościoły i parafie diecezji gliwickiej}}
[[Kategoria:Kościoły i parafie diecezji gliwickiej - Z|Zabrze]]
[[Kategoria:Dekanat Zabrze]]