Kościół pw. św. Anny w Zieleńcu: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(nowe)
(foto)
Linia 1: Linia 1:
==Kościół pw. św. Anny w Zieleńcu==
==Kościół pw. św. Anny w Zieleńcu==
[[Plik:Zieleniec1.jpg|thumb|right]]
[[Plik:Zieleniec2.jpg|thumb|right]]
Pierwszy kościół drewniany w Zieleńcu powstał prawdopodobnie w 1862 roku. Budowę kościoła w dzisiejszym kształcie zainicjował Augustyn Grund, notariusz arcybiskupstwa praskiego, późniejszy proboszcz zieleniecki. Kościół został wybudowany w latach 1901-1902, a jej konsekracji dokonał  4 X 1904 abpa Pragi kard. Leon Skrbenski.
Pierwszy kościół drewniany w Zieleńcu powstał prawdopodobnie w 1862 roku. Budowę kościoła w dzisiejszym kształcie zainicjował Augustyn Grund, notariusz arcybiskupstwa praskiego, późniejszy proboszcz zieleniecki. Kościół został wybudowany w latach 1901-1902, a jej konsekracji dokonał  4 X 1904 abpa Pragi kard. Leon Skrbenski.
Na zewnątrz kościoła , po obu stronach głównego wejścia znajdują się na neoklasycznych kolumnach barokowe figury, św. Krzyża (1866) i Matki Bożej (1862), autorstwa Johanna Postlera, pochodzące z dawnego kościoła istniejącego w XVII wieku.
Na zewnątrz kościoła , po obu stronach głównego wejścia znajdują się na neoklasycznych kolumnach barokowe figury, św. Krzyża (1866) i Matki Bożej (1862), autorstwa Johanna Postlera, pochodzące z dawnego kościoła istniejącego w XVII wieku.

Wersja z 19:00, 21 lip 2023

Kościół pw. św. Anny w Zieleńcu

Zieleniec1.jpg
Zieleniec2.jpg

Pierwszy kościół drewniany w Zieleńcu powstał prawdopodobnie w 1862 roku. Budowę kościoła w dzisiejszym kształcie zainicjował Augustyn Grund, notariusz arcybiskupstwa praskiego, późniejszy proboszcz zieleniecki. Kościół został wybudowany w latach 1901-1902, a jej konsekracji dokonał 4 X 1904 abpa Pragi kard. Leon Skrbenski. Na zewnątrz kościoła , po obu stronach głównego wejścia znajdują się na neoklasycznych kolumnach barokowe figury, św. Krzyża (1866) i Matki Bożej (1862), autorstwa Johanna Postlera, pochodzące z dawnego kościoła istniejącego w XVII wieku.

Na uwagę zasługuję portal neoromański. W stylu neoromańskim zostało wykonane również całe wyposażenie wnętrza z piaskowca. Niezwykłą historyczną i sakralną wartość posiada natomiast wyposażenie kościoła: ołtarze, obrazy, ambona, barokowe figurki, chrzcielnica oraz przede wszystkim jej pokrywa, której powstanie datowane jest na rok 1790.

Kościół został odnowiony przez oo. Franciszkanów w 1969 roku. Został także odnowiony cmentarz, na którym znajduje się interesująca Grupa Ukrzyżowania wykonana z piaskowca, pochodząca z 1860 roku.