Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Sierakowicach: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Sierakowicach stanowi obecnie filię parafii w Rachowicach. Pierwsze wzmianki o tutejszej parafii i świątyni pochodzą z 1447 roku. W czasie reformacji miejscowy kościół znalazł się w rękach protestantów. Został on rozebrany w połowie XVII wieku; a w 1675 roku postawiono ten istniejący do dzisiaj. Został zbudowany przez cieślę Józefa Jozga. W cztery lata później połączono parafie w Sierakowicach i Rachowicach.
Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Sierakowicach stanowi obecnie filię parafii w Rachowicach. Pierwsze wzmianki o tutejszej parafii i świątyni pochodzą z 1447 roku. W czasie reformacji miejscowy kościół znalazł się w rękach protestantów. Został on rozebrany w połowie XVII wieku; a w 1675 roku postawiono ten istniejący do dzisiaj. Został zbudowany przez cieślę Józefa Jozga. W cztery lata później połączono parafie w Sierakowicach i Rachowicach.
Drewniany, orientowany kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej- zaliczany do typu śląskiego - posiada konstrukcję zrębową. Dach i ściany zostały pokryte gontem. Nawa powstała na planie prostokąta; węższe prezbiterium zamknięto trójbocznie. Od zachodu dostawiono wieżę o konstrukcji słupowej wraz z kruchtą. Wysoki, dwuspadowy dach wieńczy sygnaturka. Świątynię otaczają tzw. soboty. Kościół posiada głównie wyposażenie barokowe. W centralnej części ołtarza głównego znajduje się obraz patronko kościoła; w części górnej - Matki Bożej Niepokalanie Poczętej. W XIX-wiecznym ołtarzu bocznym - lewym - umieszczono rzeźby św. Rocha, św. Katarzyny, św. Zygmunta oraz obraz Matki Boskiej Częstochowskiej.
Drewniany, orientowany kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej- zaliczany do typu śląskiego - posiada konstrukcję zrębową. Dach i ściany zostały pokryte gontem. Nawa powstała na planie prostokąta; węższe prezbiterium zamknięto trójbocznie. Od zachodu dostawiono wieżę o konstrukcji słupowej wraz z kruchtą. Wysoki, dwuspadowy dach wieńczy sygnaturka. Świątynię otaczają tzw. soboty. Kościół posiada głównie wyposażenie barokowe. W centralnej części ołtarza głównego znajduje się obraz patronko kościoła; w części górnej - Matki Bożej Niepokalanie Poczętej. W XIX-wiecznym ołtarzu bocznym - lewym - umieszczono rzeźby św. Rocha, św. Katarzyny, św. Zygmunta oraz obraz Matki Boskiej Częstochowskiej. W znajdujących się po prawej stronie ołtarzu bocznym pochodzącym z XVIII wieku mieszczą się rzeźby świętych Jana Chrzciciela i Jana Ewangelisty. Na wyposażeniu kościoła znajdują się także barokowe ambona i chrzcielnica. Organy pochodzą z pierwszej połowy XIX wieku.
Kościół był wielokrotnie odnawiany - m.in w latach 1819-1820, 1886, 1947,1953, 1957. Podczas kolejnego remontu w 2001 roku odkryto oryginalne, XVII-wieczne polichromie.

Wersja z 17:55, 17 lip 2022

Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Sierakowicach stanowi obecnie filię parafii w Rachowicach. Pierwsze wzmianki o tutejszej parafii i świątyni pochodzą z 1447 roku. W czasie reformacji miejscowy kościół znalazł się w rękach protestantów. Został on rozebrany w połowie XVII wieku; a w 1675 roku postawiono ten istniejący do dzisiaj. Został zbudowany przez cieślę Józefa Jozga. W cztery lata później połączono parafie w Sierakowicach i Rachowicach. Drewniany, orientowany kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej- zaliczany do typu śląskiego - posiada konstrukcję zrębową. Dach i ściany zostały pokryte gontem. Nawa powstała na planie prostokąta; węższe prezbiterium zamknięto trójbocznie. Od zachodu dostawiono wieżę o konstrukcji słupowej wraz z kruchtą. Wysoki, dwuspadowy dach wieńczy sygnaturka. Świątynię otaczają tzw. soboty. Kościół posiada głównie wyposażenie barokowe. W centralnej części ołtarza głównego znajduje się obraz patronko kościoła; w części górnej - Matki Bożej Niepokalanie Poczętej. W XIX-wiecznym ołtarzu bocznym - lewym - umieszczono rzeźby św. Rocha, św. Katarzyny, św. Zygmunta oraz obraz Matki Boskiej Częstochowskiej. W znajdujących się po prawej stronie ołtarzu bocznym pochodzącym z XVIII wieku mieszczą się rzeźby świętych Jana Chrzciciela i Jana Ewangelisty. Na wyposażeniu kościoła znajdują się także barokowe ambona i chrzcielnica. Organy pochodzą z pierwszej połowy XIX wieku. Kościół był wielokrotnie odnawiany - m.in w latach 1819-1820, 1886, 1947,1953, 1957. Podczas kolejnego remontu w 2001 roku odkryto oryginalne, XVII-wieczne polichromie.