Knosała Mikołaj: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(uzupełnienie - kategoria)
 
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
== Knosała Mikołaj (1868-1957), proboszcz w Pszowie ==
== Knosała Mikołaj (1868-1957), proboszcz w Pszowie ==
[[Grafika:Knosala Mikolaj.jpg|left]]
[[Grafika:Knosala Mikolaj.jpg|left|thumb]]
Urodził się 3 lutego 1868 w Żeleznej k. Opola w rodzinie rolników Krystiana i Agaty z d. Chudała. W 1879 roku rozpoczął naukę w gimnazjum w Opolu. 16 lutego 1888 zdał egzamin dojrzałości. Po maturze został przyjęty na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego]]. Był również słuchaczem wykładów z literatury słowiańskiej. Należał do [[Kółko Polskie - Wrocław|Kółka Polskiego]] w konwikcie biskupim. 15 czerwca 1892 przyjął święcenia kapłańskie.  
Urodził się 3 lutego 1868 w Żeleznej k. Opola w rodzinie rolników Krystiana i Agaty z d. Chudała. W 1879 roku rozpoczął naukę w gimnazjum w Opolu. 16 lutego 1888 zdał egzamin dojrzałości. Po maturze został przyjęty na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego]]. Był również słuchaczem wykładów z literatury słowiańskiej. Należał do [[Kółko Polskie - Wrocław|Kółka Polskiego]] w konwikcie biskupim. 15 czerwca 1892 przyjął święcenia kapłańskie.  


Jako wikariusz pracował w Skorogoszczu, następnie Toszku (od 1 grudnia 1892), gdzie był również kapelanem w zakładzie dla nerwowo chorych oraz duszpasterzem więzienia i katechetą szkół wydziałowych. 11 czerwca 1900 został zatwierdzony na stanowisku proboszcza w Tworogu k. Gliwic. Dzięki jego zaangażowaniu rozbudowano miejscowy kościół. 12 kwietnia 1911 roku został mianowany proboszczem w Dobrzyniu Wielkim k. Opola. W wyniku niebezpiecznych przejść związanych z plebiscytem górnośląskim opuścił Dobrzyń.  
Jako wikariusz pracował w Skorogoszczu, następnie Toszku (od 1 grudnia 1892), gdzie był również kapelanem w Zakładzie dla nerwowo chorych oraz duszpasterzem więzienia i katechetą szkół wydziałowych. 11 czerwca 1900 został zatwierdzony na stanowisku proboszcza w Tworogu k. Gliwic. Dzięki jego zaangażowaniu rozbudowano miejscowy kościół. 12 kwietnia 1911 roku został mianowany proboszczem w Dobrzyniu Wielkim k. Opola. W wyniku niebezpiecznych przejść związanych z [[Plebiscyt i jego skutki|plebiscytem górnośląskim]] opuścił Dobrzyń.  


21 stycznia 1922 objął parafię w Pszowie. W marcu 1924 roku został wybrany dziekanem dekanatu pszowskiego. W 1931 roku w uznaniu zasług mianowany radcą duchownym, a w 1936 roku kanonikiem honorowym. Został odznaczony Orderem Papieskim Pro Ecclesia et Pontifice. W Pszowie działał z wielkim zaangażowaniem. Bardzo dbał o świątynię, w 1929 roku rozbudował Kalwarię, w 1932 roku zbudował nowe probostwo. Jako proboszcz w Pszowie był odpowiedzialny za wybudowanie kościoła w Krzyżkowicach.  
21 stycznia 1922 objął [[Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Pszowie|parafię w Pszowie]]. W marcu 1924 roku został wybrany dziekanem dekanatu pszowskiego. W 1931 roku w uznaniu zasług mianowany radcą duchownym, a w 1936 roku kanonikiem honorowym. Został odznaczony Orderem Papieskim '' Pro Ecclesia et Pontifice''. W Pszowie działał z wielkim zaangażowaniem. Bardzo dbał o kościół, w 1929 roku rozbudował Kalwarię, w 1932 roku zbudował nowe probostwo. Jako proboszcz w Pszowie był odpowiedzialny za wybudowanie [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krzyżkowicach|kościoła w Krzyżkowicach]].  


9 listopada 1939 został na kilka dni aresztowany. W 1941 roku został aresztowany i przez trzy lata więziony w Wodzisławiu. Następnie został wysiedlony z parafii, otrzymał zakaz pracy duszpasterskiej w powiecie rybnickim. Pomagał u swego bratanka, ks. prob. K. Knosały w Dąbrowie k. Niemodlina. Po wojnie powrócił do Pszowa. 1 kwietnia 1953 przeszedł na emeryturę. Zmarł 10 stycznia 1957 w szpitalu w Wodzisławiu Śląskim. Został pochowany na cmentarzu w Pszowie. Był gorliwym patriotą. Kreisleiter [[NSDAP|NSDAP]] w Rybniku scharakteryzował ks. M.Knosałę jako „filar polskości w Pszowie" (oświadczenie z 25 października 1942).
9 listopada 1939 został na kilka dni aresztowany. W 1941 roku został aresztowany i przez trzy lata więziony w Wodzisławiu. Następnie został wysiedlony z parafii, otrzymał zakaz pracy duszpasterskiej w powiecie rybnickim. Pomagał u swego bratanka, ks. prob. K. Knosały w Dąbrowie k. Niemodlina. Po wojnie powrócił do Pszowa. 1 kwietnia 1953 przeszedł na emeryturę. Zmarł 10 stycznia 1957 w szpitalu w Wodzisławiu Śląskim. Został pochowany na cmentarzu w Pszowie. Był gorliwym patriotą. Kreisleiter [[NSDAP|NSDAP]] w Rybniku scharakteryzował ks. M. Knosałę jako '' filar polskości w Pszowie '' (oświadczenie z 25 października 1942).


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
AAKat, Akta personalne ks. Mikołaja Knosały; WD 1926, nr 9, s. 64; 1957, nr 1-2, s. 27; Schematyzm (1924-1958); F. Maroń, Nekrolog, WD 1975, nr 5-8, s. 104-105; GN 1959, nr 15, s. 85; Gwóźdź, Udział duchowieństwa, s. 202; Martyrologium, s. 183; Myszor, Historia diecezji, s. 293; M. Pater, Knosała Mikołaj (hasło), Słownik duchowieństwa, s. 176; Represje wobec duchowieństwa, s. 238; J. Żurek, Ruch "księży patriotów" w województwie katowickim w latach 1949-1956, Warszawa-Katowice 2009, s. 199 i nn.  
AAKat, Akta personalne ks. Mikołaja Knosały; WD 1926, nr 9, s. 64; 1957, nr 1-2, s. 27; Schematyzm (1924-1958); F. Maroń, Nekrolog, WD 1975, nr 5-8, s. 104-105; GN 1959, nr 15, s. 85; Gwóźdź, Udział duchowieństwa, s. 202; Martyrologium, s. 183; Myszor, Historia diecezji, s. 293; M. Pater, Knosała Mikołaj (hasło), [w:] Słownik duchowieństwa, s. 176; Represje wobec duchowieństwa, s. 238; J. Żurek, Ruch "księży patriotów" w województwie katowickim w latach 1949-1956, Warszawa-Katowice 2009, s. 199 i nn.  


{{Noty biograficzne}}
{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Biografie - K]]
[[Kategoria:Biografie - K]]
[[Kategoria:Budowniczy]]
[[Kategoria:Represjonowani]]

Aktualna wersja na dzień 21:05, 13 mar 2018

Knosała Mikołaj (1868-1957), proboszcz w Pszowie

Knosala Mikolaj.jpg

Urodził się 3 lutego 1868 w Żeleznej k. Opola w rodzinie rolników Krystiana i Agaty z d. Chudała. W 1879 roku rozpoczął naukę w gimnazjum w Opolu. 16 lutego 1888 zdał egzamin dojrzałości. Po maturze został przyjęty na Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego. Był również słuchaczem wykładów z literatury słowiańskiej. Należał do Kółka Polskiego w konwikcie biskupim. 15 czerwca 1892 przyjął święcenia kapłańskie.

Jako wikariusz pracował w Skorogoszczu, następnie Toszku (od 1 grudnia 1892), gdzie był również kapelanem w Zakładzie dla nerwowo chorych oraz duszpasterzem więzienia i katechetą szkół wydziałowych. 11 czerwca 1900 został zatwierdzony na stanowisku proboszcza w Tworogu k. Gliwic. Dzięki jego zaangażowaniu rozbudowano miejscowy kościół. 12 kwietnia 1911 roku został mianowany proboszczem w Dobrzyniu Wielkim k. Opola. W wyniku niebezpiecznych przejść związanych z plebiscytem górnośląskim opuścił Dobrzyń.

21 stycznia 1922 objął parafię w Pszowie. W marcu 1924 roku został wybrany dziekanem dekanatu pszowskiego. W 1931 roku w uznaniu zasług mianowany radcą duchownym, a w 1936 roku kanonikiem honorowym. Został odznaczony Orderem Papieskim Pro Ecclesia et Pontifice. W Pszowie działał z wielkim zaangażowaniem. Bardzo dbał o kościół, w 1929 roku rozbudował Kalwarię, w 1932 roku zbudował nowe probostwo. Jako proboszcz w Pszowie był odpowiedzialny za wybudowanie kościoła w Krzyżkowicach.

9 listopada 1939 został na kilka dni aresztowany. W 1941 roku został aresztowany i przez trzy lata więziony w Wodzisławiu. Następnie został wysiedlony z parafii, otrzymał zakaz pracy duszpasterskiej w powiecie rybnickim. Pomagał u swego bratanka, ks. prob. K. Knosały w Dąbrowie k. Niemodlina. Po wojnie powrócił do Pszowa. 1 kwietnia 1953 przeszedł na emeryturę. Zmarł 10 stycznia 1957 w szpitalu w Wodzisławiu Śląskim. Został pochowany na cmentarzu w Pszowie. Był gorliwym patriotą. Kreisleiter NSDAP w Rybniku scharakteryzował ks. M. Knosałę jako filar polskości w Pszowie (oświadczenie z 25 października 1942).

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Mikołaja Knosały; WD 1926, nr 9, s. 64; 1957, nr 1-2, s. 27; Schematyzm (1924-1958); F. Maroń, Nekrolog, WD 1975, nr 5-8, s. 104-105; GN 1959, nr 15, s. 85; Gwóźdź, Udział duchowieństwa, s. 202; Martyrologium, s. 183; Myszor, Historia diecezji, s. 293; M. Pater, Knosała Mikołaj (hasło), [w:] Słownik duchowieństwa, s. 176; Represje wobec duchowieństwa, s. 238; J. Żurek, Ruch "księży patriotów" w województwie katowickim w latach 1949-1956, Warszawa-Katowice 2009, s. 199 i nn.