Klimosz Franciszek

Z e-ncyklopedia
Wersja z dnia 20:00, 26 wrz 2018 autorstwa Mira (dyskusja | edycje) (dr)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Klimosz Franciszek (1932-1998), misjonarz w Zambii

Klimosz Franciszek.jpg

Urodził się 31 marca 1932 w Jarząbkowicach w wielodzietnej rodzinie chłopskiej Franciszka i Anny z d. Stuchlik. Jeden z jego starszych braci był paulinem. W wieku 15 lat utracił ojca, który mając zniszczone zdrowie po przeżytym obozie koncentracyjnym zmarł w 1947 roku. W czasie okupacji ukończył 3 klasy niemieckiej szkoły podstawowej i kontynuował do 1948 roku naukę w szkole powszechnej w Golasowicach. Wykształcenie średnie zdobywał w latach 1948 - 1952 w Państwowym Męskim Gimnazjum i Liceum im. Księcia Władysława Opolskiego w Tarnowskich Górach. W czasie tej nauki mieszkał w Domach Dziecka w Tarnowskich Górach Sióstr Felicjanek (1948 - 1951) i Sióstr Boromeuszek (1951 - 1952). Po maturze w 1952 roku wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. 23 czerwca 1957 przyjął święcenia kapłańskie.

Po święceniach miał zastępstwa wakacyjne; w rodzinnej parafii św. Katarzyny w Pielgrzymowicach (10 - 31 lipca) i parafii św. Józefa w Kaletach-Jędrysku (1 - 31 sierpnia 1957). Kolejnymi placówkami, gdzie pracował w charakterze wikariusza, były parafie: św. Michała Archanioła w Suchej Górze (30 sierpnia 1957 - 30 sierpnia 1961), Przemienienia Pańskiego w Katowicach (31 sierpnia 1961 - 29 sierpnia 1962), krótko jako substytut w parafii św. Bartłomieja w Haźlachu k. Cieszyna na czas choroby proboszcza (od 15 marca 1962; obecnie diecezja bielsko-żywiecka), św. Michała Archanioła w Orzegowie (30 sierpnia 1962 - 30 sierpnia 1963), św. Cyryla i Metodego w Knurowie (31 sierpnia 1963 - 29 sierpnia 1966), św. Jana Chrzciciela w Rudzicy (30 sierpnia 1966 - 1 września 1970; obecnie diecezja bielsko-żywiecka), Serca Jezusowego w Drutarni i Bruśku (2 września 1970 - do wyjazdu na misje).

Starania o zgodę na wyjazd na misje rozpoczął 12 lutego 1969, po nawiązaniu kontaktu z pracującym w Indonezji na wyspie Flores misjonarzem o. J. Glinką SVD, rodem z Katowic Piotrowic. Bp Herbert Bednorz zdecydował o odroczeniu wyjazdu księdza Franciszka na misje z powodu pilnych potrzeb księży w diecezji. Ostatecznie otrzymał zgodę na wyjazd w Archidiecezji Lusaca w Zambii u abpa Emanuela Milingo (11 lipiec 1971). W tej archidiecezji pracował kolejno w Misjach; Mpunde (do 1981 roku), Chingombe (1981 - 1983), w parafiach Chisamba (1983 - 1989) i Chilanga (1989 - 1997) oraz do końca życia w Lusace. W parafii Chilanga w latach 90. pracowali z nim razem konfratrzy z katowickiej archidiecezji, księża Bogusław Mielnik i Wacław Stencel oraz siostry Boromeuszki z Mikołowa.

Z posługą duszpasterską dojeżdżał do 10 filii oraz pomagał innym księżom i miejscowym siostrom. Wybudował w Kabwe klasztor dla polskich sióstr Świętej Rodziny i dom dla pielęgniarek, w filii w Butwa wybudował kościół. Pracę na misjach łączył z refleksją teologiczną; na zaocznych studiach na ATK w 1981 roku obronił pracę magisterską z zakresu misjologii. Abp D. Zimoń 13 kwietnia 1995 obdarzył go godnością kanonika honorowego Kapituły Metropolitalnej w Katowicach.

W związku z nasilającymi się problemami zdrowotnymi wskutek wyczerpania organizmu abp D. Zimoń zaproponował mu w 1990 roku powrót do diecezji lub gdziekolwiek za granicę. W 1992 roku hospitalizowany był z objawami malarii w Szpitalu Górniczym w Murckach. W 1996 roku przeżył pierwszą operację w Katowicach, w 1997 roku – drugą w szpitalu w Mpanshya. W lutym 1997 roku wrócił do Lusaki. Zmarł 14 września 1998 w Lusace. Pogrzeb zgodnie z wolą zmarłego odbył się 16 września 1998 w Manderu, gdzie pracował w ostatnim okresie życia. Liturgii pogrzebowej przewodniczył i kazanie wygłosił abp Adam Kozłowiecki. W pogrzebie wzięli udział też Nuncjusz Apostolski w Lusace abp Giuseppe Leanza, abp Lusaki Medando Mazombwe i abp senior Adrian Mungandu oraz 86 księży i siostry zakonne. Spoczął na cmentarzu w Kasisi. Natomiast w kościele parafialnym w Pielgrzymowicach liturgii za zmarłego kapłana 20 września 1998 przewodniczył abp Damian Zimoń.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Franciszka Klimosza; Schematyzm 1958-2001; G. Zbroszczyk, Wkład polskich fideidonistów w rozwój Kościoła katolickiego w Zambii, Warszawa 2004, mps pr. mgr Biblioteka UKSW, GN 1998, nr 40, s. 18; J. Krętosz, Nekrolog WA 1998, nr 11, s. 594-597; W. Potrapeluk, Wspomnienie o śp. ks. Franciszku Klimoszu, WA 1998, nr 11, s. 602-604; M. Piesiur, Kościół katowicki dla misji. Misyjne dzieło Kościoła katowickiego w świetle dokumentów papieskich od Maximum illud do Redemptoris missio, Katowice 2009, s. 102-103; Cz. Podleski, Homilia na Mszy św. za ks. Franciszka Klimosza w kościele w Pielgrzymowicach, WA 1998, nr 11, s. 599-601; R. Szczodrowski, Kondolencje w związku ze śmiercią ks. Franciszka Klimosza, WA 1998, nr 11, s. 604-605.