Kałuża Franciszek

Z e-ncyklopedia

Kałuża Franciszek SJ (1877-1941), sługa Boży

Urodził się 18 września 1877 w Kowalach k. Cieszyna. Teologię studiował w Widnawie. Święcenia kapłańskie przyjął 23 lipca 1903 w Widnawie. Był duszpasterzem w Łazach na Śląsku Cieszyńskim i kanclerzem kurii biskupiej w Cieszynie. W czasie wyborów do austriackiej Rady Państwa w 1907 roku prowadził agitację na rzecz polskich kandydatów. Rozwijał intensywną działalność charytatywną i opiekował się zaniedbaną młodzieżą. Do jezuitów wstąpił 25 września 1921 w Starej Wsi. W zakonie pełnił obowiązki operariusza w kraju i za granicą. 3 listopada 1939 został aresztowany i osadzony w więzieniu w Cieszynie, następnie w obozie Sachsenhausen i od 14 grudnia 1940 w Dachau. Odznaczał się pobożnością, cichym poddaniem się woli Bożej i życzliwością dla otoczenia. Ks. kard. Kozłowiecki, który spotkał ks. Kałużę w Dachau, przytoczył opinię o nim: Wszyscy księża mówią, że im imponował swoją świątobliwością i godną postawą wobec cierpienia. Zmarł w obozie Dachau 19 stycznia 1941.

Bibliografia

Encyklopedia wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy 1564-1995, opr. L. Grzebień, Kraków 1996, s. 263; A. Kozłowiecki, Ucisk i strapienie, cz. 2, Kraków 1995, s. 243; W. Jacewicz, J. Woś, Martyrologium polskiego duchowieństwa rzymskokatolickiego pod okupacją hitlerowską w latach 1939–1945, t. 5, Warszawa 1977, s. 63, 77; L. Grzebień, Kałuża Franciszek, [w:] Słownik biograficzny..., s. 160; [1].