Katryniok Józef: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
mNie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
==Katryniok Józef (1862-1892)==
==Katryniok Józef (1862-1892)==
 
Urodził się 28 października 1862 w Rogowie (pow. raciborski). Po ukończeniu szkoły ludowej uczył się w gimnazjach w Raciborzu i Gliwicach. Następnie rozpoczął studia teologiczne we Wrocławiu, po których otrzymał święcenia kapłańskie 23 czerwca 1888. Po święceniach został ustanowiony wikarym w Pszowie, ale już na początku października 1888 roku został przeniesiony do parafii Najświętszej Maryi Panny w Bytomiu, gdzie pracował u boku ówczesnego proboszcza [[Bonczyk Norbert|ks. Norberta Bonczyka]]. W latach 1889-1890 był prezesem  Towarzystwa Alojzjanów w Bytomiu. Okres jego prezesury był uznawany za czas największego rozkwitu tego oddziału. W 1890 roku ks. Katryniok został przeniesiony do parafii w Piekarach, gdzie 27 kwietnia 1890, wraz z [[Hajda Wawrzyniec|Wawrzyńcem Hajdą]], powołał miejscowy oddział [[Alojzjanie - Piekary|Alojzjanów]]. Tam zapadł na zdrowiu co zmusiło go do leczenia i wyjazdu ze Śląska. Po powrocie został ustanowiony wikarym w parafii św. Jadwigi w Królewskiej Hucie. Doznając przeziębienia zachorował w wyniku powikłań na tyfus. Zmarł w wieku niespełna trzydziestu lat 28 kwietnia 1892, mając opinię bardzo uzdolnionego kaznodziei.  
Urodził się 28 października 1862 w Rogowie (pow. raciborski). Po ukończeniu szkoły ludowej uczył się w gimnazjach w Raciborzu i Gliwicach. Następnie rozpoczął studia teologiczne we Wrocławiu, po których otrzymał święcenia kapłańskie 23 czerwca 1888. Po święceniach został ustanowiony wikarym w Pszowie, ale już na początku października 1888 roku został przeniesiony do parafii Najświętszej Maryi Panny w Bytomiu, gdzie pracował u boku ówczesnego proboszcza [[Bonczyk Norbert|ks. Norberta Bonczyka]]. W latach 1889-1890 był prezesem  Towarzystwa Alojzjanów w Bytomiu. Okres jego prezesury był uznawany za czas największego rozkwitu tego oddziału. W 1890 roku ks. Katryniok został przeniesiony do parafii w Piekarach, gdzie 27 kwietnia 1890, wraz z [[Hajda Wawrzyniec|Wawrzyńcem Hajdą]], powołał miejscowy oddział [[Alojzjanie - Piekary|Alojzjanów]]. Tam zapadł na zdrowiu co zmusiło go do leczenia i wyjazdu ze Śląska. Po powrocie został ustanowiony wikarym w parafii św. Jadwigi w Królewskiej Hucie. Doznając przeziębienia zachorował w wyniku powikłań na tyfus. Zmarł w wieku niespełna trzydziestu lat 28 kwietnia 1892 mając opinię bardzo uzdolnionego kaznodziei.  
==Bibliografia==
==Bibliografia==
F. Maroń, Dzieje Pszowa jako mikroregionu górnośląskiego życia parafialnego, pątniczego i narodowego, SSHT 1976, t. 9, s. 219; Książka pamiątkowa wydana z powodu 25 - lecia istnienia Towarzystwa św. Alojzego w Bytomiu, Bytom 1896, s. 43-47, 52-53; Schematyzm wrocławski 1891, s. 181;   
F. Maroń, Dzieje Pszowa jako mikroregionu górnośląskiego życia parafialnego, pątniczego i narodowego, SSHT 1976, t. 9, s. 219; Książka pamiątkowa wydana z powodu 25 - lecia istnienia Towarzystwa św. Alojzego w Bytomiu, Bytom 1896, s. 43-47, 52-53; Schematyzm wrocławski 1891, s. 181;   

Wersja z 15:19, 9 lut 2011

Katryniok Józef (1862-1892)

Urodził się 28 października 1862 w Rogowie (pow. raciborski). Po ukończeniu szkoły ludowej uczył się w gimnazjach w Raciborzu i Gliwicach. Następnie rozpoczął studia teologiczne we Wrocławiu, po których otrzymał święcenia kapłańskie 23 czerwca 1888. Po święceniach został ustanowiony wikarym w Pszowie, ale już na początku października 1888 roku został przeniesiony do parafii Najświętszej Maryi Panny w Bytomiu, gdzie pracował u boku ówczesnego proboszcza ks. Norberta Bonczyka. W latach 1889-1890 był prezesem Towarzystwa Alojzjanów w Bytomiu. Okres jego prezesury był uznawany za czas największego rozkwitu tego oddziału. W 1890 roku ks. Katryniok został przeniesiony do parafii w Piekarach, gdzie 27 kwietnia 1890, wraz z Wawrzyńcem Hajdą, powołał miejscowy oddział Alojzjanów. Tam zapadł na zdrowiu co zmusiło go do leczenia i wyjazdu ze Śląska. Po powrocie został ustanowiony wikarym w parafii św. Jadwigi w Królewskiej Hucie. Doznając przeziębienia zachorował w wyniku powikłań na tyfus. Zmarł w wieku niespełna trzydziestu lat 28 kwietnia 1892, mając opinię bardzo uzdolnionego kaznodziei.

Bibliografia

F. Maroń, Dzieje Pszowa jako mikroregionu górnośląskiego życia parafialnego, pątniczego i narodowego, SSHT 1976, t. 9, s. 219; Książka pamiątkowa wydana z powodu 25 - lecia istnienia Towarzystwa św. Alojzego w Bytomiu, Bytom 1896, s. 43-47, 52-53; Schematyzm wrocławski 1891, s. 181;