Kasperczyk Franciszek: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
(dr) |
||
| (Nie pokazano 4 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
== Kasperczyk Franciszek ( | == Kasperczyk Franciszek (1928-1981), proboszcz w Osinach == | ||
Urodził się 6 października 1928 w rodzinie cieśli górniczego Stanisława i Marii z d. Heflik | Urodził się 6 października 1928 w Kochłowicach w rodzinie cieśli górniczego Stanisława i Marii z d. Heflik. Po ukończeniu, w 1942 roku, ośmioklasowej szkoły podstawowej w Kochłowicach rozpoczął pracę w hucie Florian. Po wojnie uczył się w Gimnazjum Ogólnokształcącym dla Dorosłych w Gliwicach, a w 1948 roku wstąpił do Państwowego Liceum Ogólnokształcącego dla Dorosłych w Zabrzu, gdzie w lutym 1950 roku zdał egzamin dojrzałości według programu wydziału humanistycznego. Po maturze został przyjęty do Wyższego Seminarium Duchownego w Opolu, ale już w maju złożył prośbę o przyjęcie do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]], chcąc pracować we własnej diecezji. Studiował na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego]]. W 1955 roku otrzymał dekret na prefekta [[Niższe Seminarium Duchowne w Katowicach|Niższego Seminarium Duchownego im. św. Jacka w Katowicach]]. 23 marca 1956 przyjął święcenia kapłańskie z rąk [[Jop Franciszek|bpa F. Jopa]], wikariusza kapitulnego archidiecezji krakowskiej (biskupi katowiccy byli na wygnaniu). | ||
Został skierowany do pracy duszpasterskiej do Dąbrówki Małej. Jednak już po trzech tygodniach, ze względu na pogarszający się stan zdrowia, musiał opuścić parafię i udać się na sześciotygodniowe leczenie sanatoryjne do Polanicy Zdroju. Od września 1956 roku pracował jako wikariusz w [[Parafia św. Antoniego z Padwy w Rybniku|parafii św. Antoniego w Rybniku]]. W sierpniu 1975 roku był na zastępstwach wakacyjnych w Makoszowach, a następnie w [[Parafia św. Jerzego w Rydułtowach|Rydułtowach]]. Od 30 sierpnia 1957 był wikariuszem w parafii św. Marii Magdaleny w Cieszynie, a od końca stycznia 1958 w Lubszy. Jego zasługą jest zorganizowanie stałych nabożeństw w domu prywatnym w leżących na terenie parafii Lubsza, Kamieńskich Młynach. Utworzył też sześć punktów katechetycznych. | Został skierowany do pracy duszpasterskiej do Dąbrówki Małej. Jednak już po trzech tygodniach, ze względu na pogarszający się stan zdrowia, musiał opuścić parafię i udać się na sześciotygodniowe leczenie sanatoryjne do Polanicy Zdroju. Od września 1956 roku pracował jako wikariusz w [[Parafia św. Antoniego z Padwy w Rybniku|parafii św. Antoniego w Rybniku]]. W sierpniu 1975 roku był na zastępstwach wakacyjnych w Makoszowach, a następnie w [[Parafia św. Jerzego w Rydułtowach|Rydułtowach]]. Od 30 sierpnia 1957 był wikariuszem w [[Parafia św. Marii Magdaleny w Cieszynie|parafii św. Marii Magdaleny w Cieszynie]] (obecnie [[diecezja bielsko-żywiecka]]), a od końca stycznia 1958 roku w Lubszy. Jego zasługą jest zorganizowanie stałych nabożeństw w domu prywatnym w leżących na terenie parafii Lubsza, Kamieńskich Młynach. Utworzył też sześć punktów katechetycznych. | ||
Ze względu na zaangażowanie duszpasterskie, władza komunistyczna nie wyraziła zgody na mianowanie ks. Kasperczyka proboszczem w [[Parafia św. Jakuba Starszego Apostoła w Lubszy|parafii św. Jakuba Starszego Apostoła w Lubszy]]. Jednak bp katowicki mianował go wikariuszem pełniącym obowiązki administratora (vicarius ad instar) w tej parafii. Ostatnią jego placówką były Osiny k. Gorzyc, gdzie w 1971 roku został zatwierdzony na stanowisku rektora. Dał się tam poznać jako dobry gospodarz, który wybudował salki katechetyczne i dom mieszkalny dla duszpasterza. Za całokształt pracy w Osinach otrzymał w 1975 roku tytuł proboszcza. W 1979 roku, po erygowaniu w Osinach parafii, został mianowany pełnoprawnym proboszczem. Zmarł 10 kwietnia 1981 w Osinach. Został pochowany w Kochłowicach. | Ze względu na zaangażowanie duszpasterskie, władza komunistyczna nie wyraziła zgody na mianowanie ks. Kasperczyka proboszczem w [[Parafia św. Jakuba Starszego Apostoła w Lubszy|parafii św. Jakuba Starszego Apostoła w Lubszy]]. Jednak bp katowicki mianował go wikariuszem pełniącym obowiązki administratora (vicarius ad instar) w tej parafii. Ostatnią jego placówką były [[Parafia Ducha Świętego w Osinach|Osiny k. Gorzyc]], gdzie w 1971 roku został zatwierdzony na stanowisku rektora. Dał się tam poznać jako dobry gospodarz, który wybudował salki katechetyczne i dom mieszkalny dla duszpasterza. Za całokształt pracy w Osinach otrzymał w 1975 roku tytuł proboszcza. W 1979 roku, po erygowaniu w Osinach parafii, został mianowany pełnoprawnym proboszczem. Zmarł 10 kwietnia 1981 w Osinach. Został pochowany w Kochłowicach. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| Linia 10: | Linia 10: | ||
{{Noty biograficzne}} | {{Noty biograficzne}} | ||
[[Kategoria:Biografie - K]] | [[Kategoria:Biografie - K|Kasperczyk Franciszek]] | ||
[[Kategoria:Budowniczy]] | |||
Aktualna wersja na dzień 22:33, 26 kwi 2020
Kasperczyk Franciszek (1928-1981), proboszcz w Osinach
Urodził się 6 października 1928 w Kochłowicach w rodzinie cieśli górniczego Stanisława i Marii z d. Heflik. Po ukończeniu, w 1942 roku, ośmioklasowej szkoły podstawowej w Kochłowicach rozpoczął pracę w hucie Florian. Po wojnie uczył się w Gimnazjum Ogólnokształcącym dla Dorosłych w Gliwicach, a w 1948 roku wstąpił do Państwowego Liceum Ogólnokształcącego dla Dorosłych w Zabrzu, gdzie w lutym 1950 roku zdał egzamin dojrzałości według programu wydziału humanistycznego. Po maturze został przyjęty do Wyższego Seminarium Duchownego w Opolu, ale już w maju złożył prośbę o przyjęcie do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie, chcąc pracować we własnej diecezji. Studiował na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1955 roku otrzymał dekret na prefekta Niższego Seminarium Duchownego im. św. Jacka w Katowicach. 23 marca 1956 przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa F. Jopa, wikariusza kapitulnego archidiecezji krakowskiej (biskupi katowiccy byli na wygnaniu).
Został skierowany do pracy duszpasterskiej do Dąbrówki Małej. Jednak już po trzech tygodniach, ze względu na pogarszający się stan zdrowia, musiał opuścić parafię i udać się na sześciotygodniowe leczenie sanatoryjne do Polanicy Zdroju. Od września 1956 roku pracował jako wikariusz w parafii św. Antoniego w Rybniku. W sierpniu 1975 roku był na zastępstwach wakacyjnych w Makoszowach, a następnie w Rydułtowach. Od 30 sierpnia 1957 był wikariuszem w parafii św. Marii Magdaleny w Cieszynie (obecnie diecezja bielsko-żywiecka), a od końca stycznia 1958 roku w Lubszy. Jego zasługą jest zorganizowanie stałych nabożeństw w domu prywatnym w leżących na terenie parafii Lubsza, Kamieńskich Młynach. Utworzył też sześć punktów katechetycznych.
Ze względu na zaangażowanie duszpasterskie, władza komunistyczna nie wyraziła zgody na mianowanie ks. Kasperczyka proboszczem w parafii św. Jakuba Starszego Apostoła w Lubszy. Jednak bp katowicki mianował go wikariuszem pełniącym obowiązki administratora (vicarius ad instar) w tej parafii. Ostatnią jego placówką były Osiny k. Gorzyc, gdzie w 1971 roku został zatwierdzony na stanowisku rektora. Dał się tam poznać jako dobry gospodarz, który wybudował salki katechetyczne i dom mieszkalny dla duszpasterza. Za całokształt pracy w Osinach otrzymał w 1975 roku tytuł proboszcza. W 1979 roku, po erygowaniu w Osinach parafii, został mianowany pełnoprawnym proboszczem. Zmarł 10 kwietnia 1981 w Osinach. Został pochowany w Kochłowicach.
Bibliografia
AAKat, Akta personalne ks. Franciszka Kasperczyka; Schematyzm 1958-1986; J. Pawliczek, Nekrolog, WD 1981, nr 8, s. 210-211.
| |||||